Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Peter evinin kapısından girdi ve anahtarını vestiyere bıraktı. Tam May'e seslenerek geldiğini haber verecekti ki salondan gelen gülüşme seslerini duydu. May arkadaşlarıyla genelde dışarıda buluşurdu. Onları rahatsız etmemek için sadece selam verecek ve odasında takılacaktı. Çantasını rastgele bir yere bırakıp salona girdiğinde gördüğü manzarayla şaşkınca bakakaldı.
May ve Valeria koltukta yan yana oturmuş sohbet ediyorlardı. Ellerinde birer kahve kupaları ve önündeki sehpada bir kurabiye tabağı vardı. Bu ikili oldukça keyifli görünüyordu. Sonunda May onu farkettiğinde Valeria da bakışlarını Peter'a çevirdi ve gülümsedi.
"Peter hoş geldin." "Hoş buldum ve.. Valeria hoş geldin." "Hoş buldum Peter." May, Valeria'ya döndü. "Sen Peter için gelmiştin değil mi tatlım? Siz Peter'ın odasına geçin ben de yiyecek bir şeyler hazırlayayım."
Valeria ona teşekkür ederek ayağa kalktığında Peter'a ilerledi. May ise Valeria'nın ardından Peter'a dudak oynatarak konuştu. "Bu kızı çok sevdim." Peter ister istemez yanakları kızararak Valeria'ya döndü. Bunu duymamış gibi yapacaktı. Ona odasını gösterdi. Valeria Peter'ın yatağına rahatça yerleşirken konuştu.
"Kusura bakma Peter. Babamın doğum günü için seni aramıştım aslında. Ama telefonuna ulaşamadım. Bu taraflardaydım sadece evde olup olmadığına bakacaktım ama halanla karşılaştık. Senin arkadaşın olduğumu söyledim ve kendimi birden salonunuzda buldum." Peter onu çok iyi anlıyordu. May, özellikle Peter'ın kız arkadaşlarına karşı fazla samimiydi.
"Yo hayır. Sorun değil. Umarım halam saçma bir şeyler söylememiştir." Peter'ın emin olamayarak sorduğu soru üzerine Valeria güldü. Kafasını sağa sola sallayarak konuştu. "Hayır söylemedi. Ayrıca çok tatlı bir kadınmış." Peter duyduklarıyla rahat bir nefes aldı. En büyük korkusu halasının onu rezil etmesiydi. İyi niyetiyle de olsa. May bunu sıkça yapıyordu.
Valeria ise gündüz gözüyle gördüğü Peter'ın odasını çaktırmadan inceliyor ve kendine göre birtakım çıkarımlar yapıyordu. "Doğum günü diyordun?" Valeria aklına gelen şeyle doğruldu.
"Ah, evet! Babamın doğum günü var biliyorsun. Geliyorsun değil mi?" Peter bu duruma pek emin yaklaşamıyordu. Doğum gününe gitmek için bir hediye alması gerekiyordu. Her şeye sahip milyarder bir adama ne alınırdı ki? Ayrıca ekibi çok sevmesine rağmen onların yanında kendini oldukça gergin hissediyordu. Ellerini pantolonunun ceplerine sokup yüzünü buruşturdu.
"Emin değilim Valeria." Valeria'nın kaşları çatıldı. Babasının bu kadar güvendiği birini tanımak istiyordu. Bunu farklı yollarla da yapabilirdi evet, ama Tony'nin yanlış anlayıp her şeyi sabote etmesinden korkuyordu. Bu partide Peter'la arkadaş olabilmeyi umuyordu. "İyi de neden? Çok eğleneceğiz. Babam şarkı söylememi istediği için bir kareoke düzeneği bile ayarladık. Herkes şarkı söyleyecek. Bu ölümcül ajanların kareoke performansını kaçıracak mısın yani?"
