Criminal

Tell me Parker

Bu bölüm bir geçiş bölümü. Aslında istediğim şeyi tam olarak ifade edemedim bu yüzden canım sıkkın. Ama umarım siz beğenirsiniz.

İyi okumalar😘

Valeria odasındaki rahat koltukta öylece oturmuş karşısındaki duvarı izliyordu. Tam bir haftadır kuleden çıkmıyordu. Delirmesine az kalmıştı. Tony, Natasha ve diğerleri Hammer'ı tutuklatmakla uğraştıkları için Valeria büyük ölçüde yalnızdı. Wade bile ekibin yanındaydı. Sanki tüm evren sözleşmiş de Valeria'yı ne olduğunu çözemediği hisleriyle baş başa bırakma kararı almış gibilerdi. Bu durum canını fazlasıyla sıkıyordu.

Kuleden çıkabilse Foggy ve Matt'in yanına gidecekti. Matt'in söylediklerini anlamlandırmaya çalışacak ve Foggy'i de görmüş olacaktı. Onunla saçmalamayı özlemişti.

Valeria'nın irkilmesine sebep olan şey odasının açık havalandırma penceresinden içeri giren Peter'dı. Valeria şaşkınca ona bakarken Peter ayağa kalktı ve maskesini çıkardı.
"Selam." Valeria ise hala onun odaya dalış şeklinde takılı kalmıştı. Ama sırıttı. Bu hoşuna gitmişti.
"Hoş geldin Peter."

Peter oldukça rahat tavırlarla Valeria gibi koltuğa oturdu. Sırt çantasından gelmeden önce aldığı abur cuburları çıkarırken konuştu.
"Örümcek hislerim bana canının çok sıkkın olduğunu söyledi. Bende geldim." Valeria içtenlikle gülümsedi. Bugüne dek pek çok arkadaşı olmamıştı. Ancak onu böyle düşünen sadece Wade vardı. Foggy genelde işin eğlencesinde olurdu. Matt, onu yüz üstü bırakmakta usta olduğu için o da buna dahil değildi. Bu cümle kendisine iyi hissettirmişti.

"Teşekkür ederim Peter. Bu çok iyi geldi." Peter, Valeria'nın gülümsemesine güldü.
"Ee? Derdin ne peki?" Valeria durup birkaç saniye bekledi. Sarhoşken öptüğü çocuğa ilk aşkını anlatmayı saçma buldu ve bunu es geçip Justin Hammer olayını kısaca anlattı.
"Şimdi iyi misin peki? Keşke ben de oralarda olsaydım." Peter o an gerçekten orada bulunmayı ve Valeria'yı kurtarmayı istedi. Onun zarar görme fikri kalbine bir ağırlık çökmesine sebep oldu.

"Önemli değil, iyiyim. Ama şimdi kuleye tıkılıp kaldım. Herkes Hammer için uğraşıyor. Ben de bencillik edip benimle ilgilenin diyemiyorum." Peter güldü.
"Ben ilgilenirim seninle." Peter söylediği cümlenin yanlış bir yere çekilebileceğini fark edip hafifçe kızardı. Aslında Valeria'yla o şekilde de ilgilenmek isterdi ama- Peter ne düşündüğünü fark edip hızlıca bu fikirden sıyrıldı.

"Harika olur." Peter'ın bu utangaç olmayan hali Valeria'nın fazlasıyla hoşuna gitmişti. Peter'ın yanında gerilmesini istemiyordu. Peter'ın buraya gelmeden önce Ned ve Michelle ile uzun bir cesaret konuşması yaptığını bilmiyordu. Peter ise biraz gergindi ama genel olarak arkadaşlarının onu gaza getirmesinin etkisindeydi. Sadece anı yaşa, yarını boşver.

"Ama keşke dışarıda olabilseydik. Yine kuledeyiz. Bir dahakine söyle de saçımı sarkıtayım buradan tırmanırsın." Peter hoş bir kahkaha atarken Valeria onun kısılan gözlerine baktı. Peter gerçekten hayatında tanıdığı en tatlı insandı. Zaten bu hayatta herkesi 'en' olarak tanıyordu.

Babası, tanıdığı en dahi adamdı.
Annesi, en tehlikeli kadın.
Wade en gevşek, en küfürbaz, en yavşak, en terbiyesiz, en arsız, en.., en.., en.. kişiydi.
Foggy, en eğlenceli
Matt, en akılcı
Peter da en tatlı kişiydi.

"O zaman seni kaçıralım mı?" Valeria şaşkınca Peter'a baktı.
"Ne?" Peter ise içinden kendine kızmakla meşguldü. Valeria'yla vakit geçirmek için birçok şeyi yapabilirdi. Ancak şimdi Tony'yi karşısına alabilirdi. Tony'nin kızının kalbini kazanmak için onu karşısına almak.. bravo Parker. Böyle devam.
"Seni zor durumda bırakmak istemem Peter. Gerçekten."
"Ben ciddiyim Milena. Kendimize güzel manzaralı bir çatı bulalım ve seni tehlikeye atmayalım. Biraz kalıp döneriz. Hadi."