Criminal

I have a date.

İyi okumalar😘

"Biz seninle daha önce tanıştık mı? Sesin bana çok tanıdık geliyor da."

Peter duyduğu cümle üzerine yutkundu. Bunu nereden anlamış olabilirdi ki? Maskeyle sesi normalden daha boğuk çıkıyordu ve bugüne kadar hiçkimse bunu anlamamıştı. O an, karşısındaki kızın bir Stark olduğunu daha iyi anladı.

"Yoo hayır. Tanışsaydık hatırlardım."
"Pekala." Valeria onu onaylasa da ikna olmamıştı. Bu sesi daha önce duyduğuna emindi. Tanıdıktı. Ama nerede duyduğunu hatırlayamıyordu. Merak ettiği şeyleri öğrenmeden bırakmamak gibi bir huyu vardı ve bunu da sonuna dek araştıracaktı.

Peter burada daha fazla kalırsa kendisini ele vereceğini anladı. Hiçbir şey olmasa bir şey sakladığı ortaya çıkardı. Bu yüzden hemen gitmeliydi. Bir an önce gidip olan her şeyi Ned'e anlatmalıydı.
"Valeria, ben kalayım demiştim ama bir randevum olduğunu unutmuşum." Valeria'nın kaşları havalanırken Peter cümlesini düzeltti.
"Yani bir doktor randevum var."
"Öyle mi? Peki sen bilirsin Peter."

Peter ayağa kalkıp asansöre ilerlerken Valeria ekledi.
"Geçmiş olsun." Peter dönüp ona baktı.
"Ne için?" Valeria ise kaşlarını çattı.
"Doktora gidecekmişsin, hastaymışsın ya."
"Ha, evet doktor. Teşekkür ederim." Peter yüzü kıpkırmızı olarak asansöre bindi. Kafasını asansörün duvarlarına vurmak istiyordu. Bunun yerine yanağını asansörün soğuk metaline yaslayıp gözlerini sımsıkı kapattı.
"Tanrım. Neden yalan söyleyemiyorum ki?"

Peter çıkınca Valeria güldü. Oldukça tuhaf biriydi. Çekingen ve fazlasıyla utangaç. Ama komik biriydi. Davranışları, mimikleri, en ufak bir şeyde ardına kadar açılan kahverengi gözleri. Valeria, onun tam tersiydi. Wade'in arkadaşı olmasının bir gereği olarak son derece özgüvenli ve biraz da arsız biriydi. Kolay kolay utanmazdı. Çekimser olduğu ya da tutarsız davrandığı durumlar olsa da Valeria bunu dışarı yansıtmaz, kimseye belli etmezdi. Wade anlardı, o ayrı konu.

Valeria ilk görüşüne rağmen onu ne kadar incelediğini fark edip işine döndü. Bu işin peşini bırakmayacaktı ama şimdilik daha acil olanları halledebilirdi. Büyük bir dikkatle yazılım işine yöneldi. Bilgisayarı ve telefonu evinin patlamasında tarihe karışmıştı. Ama babasının ona daha iyilerini vermesi pek uzun sürmemişti. Önce uygulamalarını yüklemeye başladı. Hiç ara vermeden hepsini hızlıca ve hatasız bitirmeyi aklına koymuştu.

***
Valeria karnının gurultusuyla bilgisayarı kapattı. Hava çoktan kararmıştı ve Valeria sabah yediği mısır gevreğiyle duruyordu. Yemek yapabilirdi ama tek başına yemek istemiyordu. Telefonunu uzanıp aldı ve Wade'i aradı. Telefon açılmayınca Valeria şaşkınlıkla telefona baktı. Wade mutlaka onun telefonlarını açardı. Valeria sinirle bir sesli mesaj bıraktı.

"Hemen beni ara tulumlu sürtük!"

Telefonu tekrar koltuğa bıraktı ama Wade'in kısa sürede ona geri dönemeyeceğini tahmin ediyordu. Telefonunu açmadıysa geri de dönemezdi. Mutfağa geçip dolapları karıştırırken yapabileceği en kolay şeyi düşündü. Noodle. Hızlıca yapıp afiyetle midesine indirdi. Bilgisayarını ve telefonunu alıp odasına çıkmaya hazırlandı.

"Ekip döndü bayan Stark." Jarvis'in sesi üzerine herkesin salona girmesini bekledi. Herkes asansörden sırayla inerken Valeria iyi olup olmadıklarına bakıyordu. Tony yanına gelip ona kısaca sarıldı.
"İyi misiniz?"
"Ben iyiyim de.." Valeria'nın bakışları babasından çıkıp annesini buldu. Omzunda bir sargı vardı. Valeria hızla ona koştu.

"Ne oldu?"
"Önemli bir şey değil bebeğim. Kurşun sıyırdı." Steve, Natasha'ya destek oluyordu ancak Valeria'nın ona sarılması için ayrıldı.
"İyiyim güzelim." Natasha onun endişesini geçirmeye çalışıyordu ama onu bu kadar düşündüğünü görmek iyi hissetmesini sağlıyordu.
"Seni odana götüreyim hadi."