Amcamın Emaneti

31.bölüm

Evett çok bekledik bu bölümü dostlarım çok üzgünüm ama iki hafta aralıksız sınava girdim canım çıktı. Resmen yarasayı biz yemişiz gibi davranıyorlar. Okulumuz ekimde açıldı şu zamana kadar ödevşerden sınavlardan başımı kaldıramadım. Yeni tatile girdim tabi Büte kalmazsam. Dua edin olur mu?büte kalmayayım bu gariban da bi dinlensin artık sjsjsj. Neyse canımlar size iyi okumalar yorumlarda buluşalım 🙏😘😘😘💓💓

Gece gökte yıldızlar da dinleyin dertlerumi
Yarda iman kalmadı oy nayino
Bilmeyi hallarumi
...

Günler hızlı hızlı akıyordu. Nikahımız kurban bayramından hemen sonra hiç bekletmeden kıyılacaktı. Karnım kendini belli ediyordu. Alparslan doğuma kadar burda kalmak istiyordu. İşe giderken aklı bende kalıyormuş. Hak vermiyorda değilim ara ara baş dönmelerim burdayım ben diye kendini gösteriyordu.

Düşüncelerimden beni konağın kapısı çalınmasıyla sıyrıldım yaptığım işi bırakıp kapıyı açtım.

"sizin ne işiniz var burada?"

"gidelim istersen hatun!" derken bir yandan da alnımdan öpüyordu.

Ali Eyüp bu halimize gülümserken gözleri bir yerde takılmıştı. Baktığı yöne kafamı çevirdiğimde Emine merdivenden iniyordu. Asım 'a baktığımda gözleri ikisinin arasında gidip geliyordu ve yumruğunu sıkmıştı.

Amcam merdivenlerden inerken bizi görünce gülümsedi "oo gençler de burdaymış hayırdır okuldan kaçar gibi kaçmışsınız şirketten"

Alparslan "bizim düğüne kadar işleri halletmeye çalışıyoruz amca evde daha rahat oluruz dedik"

"eyi eyi bişey demedim bende. Ali akşam babanlarda burda olacak. Asım oğlum sen de gitme akşam yemeğini hep beraber yeriz."

Emine of çekip mutfağa girince. Amcam kaşlarını çatıp bana döndü. "bu kızın neyi var Lavinya. Yüzü sürekli asık nerde bunun güleç suratı. Hayır bi durum varsa söylesin"

Alparslan İn kolundan çıkıp amcama ilerledim "olur mu amca konuşuyoruz biz onla gayet iyi"

"iyi sana güvendim. Öyle olsun bir şey varsa da çıkar yakında kokusu"

Erkekler çalışma odasına çıkarken bende mutfağa girdim. Emine yemek yapıyordu.

Bende hızla musakkalık malzemeler çıkardım. Musakka yapacaktım.

"İyi misin?"

"Değilim. Asım 'ı sürekli burda görmek canımı sıkıyor. Eskiden beraber olduğumuzda konağın yolunu bilmeyen adam şimdi her dakika her saniye konakta" bıçağı sertçe tezgaha bırakıp bana döndü.

"Onu görmek canımı acıtıyor."

İşimi bırakıp ona sarıldım "sen güçlüsün. Bu günlerde geçecek atlatacaksın"

Benden ayrılıp gözlerini hızla sildi "atlatacağız. Bu yara kalıcı olmayacak geçecek"

Kollarını sıvazlayıp "geçecek"

Benden ayrılıp işine döndüğünde kapı tıklatıldı.

"girebilir miyim"

Emine ile göz göze gelip tedirginlikle Ali ye baktık "gel tabi buyur bir şey mi istemiştin?"

"su alacaktım ben zahmet olmazsa"

Emine ellerini kurulayıp bardağa su doldurdu Ali ye uzatıp "ne zahmeti buyur" dedi. Ali gülümseyerek elinden alıp içti.