Amcamın Emaneti

26. Bölüm

Artık hiçbir şey eskisi gibi değil
Bende öyle

                                      Cahit Sıtkı TARANCI

Merhabalar! Nasılsınız hikayeden mumnun musunuz? Gidişat güzel mi? Sıkılıyor musunuz okurken? Geri dönüşleriniz beni çok mutlu ediyor. Bildirim geldiğinde okurken o kadar mutlu oluyorum ki elimden geldiğince (çoğunlukla) geri dönüş yapıyorum. Benim için sizin yorumlarınız çok önemli.  Size bir şey sormak istiyorum  cevap verirseniz mutlu olurum. Soru cevap yapmak istiyorum ben ilk kendimi sonra kitap karakterlerini daha da yakından tanıtmak istiyorum sizde ister misiniz?

Lavinya 'nın kendince yaptığı itirafta sonra Alparslan ile Ömer şok olmuş şekilde birbirine baktılar.

"bi dakika ne öldürmesi Lavinya. Abicim ne olduğunu anlatır mısın"

Ömer de Lavinya nın hizasına çökmüş yüzünü ellerinin arasına almıştı.

"hadi sakinleş bebeğini düşün. Bize ne olduğunu anlat. Dışarıdaki kan ne kimşn kanı"

"oo... oo dı.. dışarıda değil mi?"

"kim küçüğüm kim. Söyle bana korkma saçının teline zarar veren olursa yakarım dünyayı.. Söyle bana korkma. Biri bişey mi yapmak istedi sana"

"annen.."

"ne! Annem mi.

" e.. Evet. Bu.. Buraya geldi. Bana saldırdı. Bebeğimle beni suçluyor. Öldürmek istedi. Boğazıma yapıştı. Ben kaçmak isterken salondaki binloyu kafasına vurdum "

Hıçkırarak Alparslan 'ın göğsüne başını yasladı ve hıçkırarak ağlamaya başladı.

"şişş geçti."

Geri çekilip yaşlı gözlerle Alparslan' a baktı

" onu kanlı bir şekilde yerde hareketsiz görünce mutfağa kaçtım. Şoka girdim öylece kaldım. Ben.. O iyi mi!"

"abicim dışarıda yer kanlı ama kimse yok orada yani biz geldiğimizde yerde kimse yatmıyordu."

"ölmemiş.... İyi yani.. Duydun mu Alparslan iyiymiş. Şükürler olsun" diyerek Alparslan 'a sarıldı.

"ellerimde birinin kanı yok."

Gülümseyerek gözlerini sildi.

"ama seni bi doktora götürelim. Boğazına filan krem versinler.

" ömer sen Lavinya' yı doktora götür benim küçük bir işim var "

Lavinya, hızla Alparslan 'a sarıldı" bırakma bizi. Ne olur kötü bir şey yapma. "

Alparslan, Lavinya nın başını öpüp." sizi asla bırakmıycam sadece küçük bir işim var küçüküğüm. Sana söz doktorda yanında olacam. Bebeğimizin durumunu beraber öğreneceğiz tamam mı."

"tamam"

Ömer, Lavinya'nın yanına gelip yerden kaldırdı.

"hadi Lavinya.. Yürüyebilecek misin?"

"yürürüm abi! İyiyim ben."

Mutfaktan çıktıklarında  Lavinya yerdeki kanlara baktı.

"Ba.. Bak kan var abi. Ben yaptım. Ya kötü bir şey olursa. Ben bebeğim için yaptım abi yemin ederim."

"şişş biliyorum abicim. Hem sana kötü bir şey olmasına izin verir miyiz biz."

Arabaya bindiklerinde Ömer durumu annesine anlatmıştı ayaküstü.