Amcamın Emaneti

24.bölüm

  Herkese iyi okumalar 🌸

Gözlerimi açtığımda  beyaz tavanla karşılaşmışıtım. Ne olmuştu bana en son elimde çaydanlık gözlerim kararmıştı. Vücudumu kolaçan ettiğimde bir yerimde ağrı yoktu.

"ah uyandın mı kuzum". Rukiye kapıyı kapatıp yanıma oturdu. Bende hemen yattığım yerden doğruldum.
"uyandım. Ne oldu bana?"

Rukiye elini karnıma götürüp "ufak bir baygınlık. Allah tan Alparslan vardı da faciaya dönüşmedi"

Kaşlarımı çattım "ne faciası? "

"elinde çaydanlık vardı, Alparslan abi koluyla savurdu çaydanlığı yoksa yanacaktın"  elini kulağına götürüp tahtaya vurdu "Allah korudu"

Yattığım yerde doğruldum "Alparslan nasıl peki ona bişey oldu mu?"

"yani o haşlı çay olduğu için kolu yandı ama anında müdahale ettik. Yan komşumuz hemşir biliyorsun o da sağolsun baktı krem verdi ama merkeze inince doktora gitmesi gerek tabi"

Gözlerin hızla dolarken ayağa kalkmaya çalıştım. "Alparslan 'ı görmeliyim. İyi olduğuna emin olmalıyım"

Rukiye de benlen beraber ayaklanırken "kız dur başın dönecek düşüvereceksin yine dur. Bekle ben çağırayım Alparslan abiyi"

Hızla Rukiye nin elini tutup gözyaşlarımın arasından konuştum. "ne olur çağır ona ihtiyacım var."

Rukiye elimi okşayıp "tamam bekle ama sen kıpırdama tamam mı?"

Hızla başımı sallayıp ellerimle gözyaşlarımı sildim "tamam Alaparslan gelsin yeter ki"

Rukiye odadan çıktığında ağlamam artmıştı. Elimle karnımı tutup "baba iyi meleğim o çok güçlü. O bizim kahramanımız"

Kapı açılıp içeri kolu sargılı giren Alparslan 'ı görünce ağzımdan bir hıçkırık kaçmıştı. Hızla ayağa kalkıp boynuna sarıldım "özür dilerim"

Alparslan sırtımı sıvazlarken "küçüğüm niye özür diliyorsun."

Geri çekilirken yaşlı gözlerle ona bakıyordum "benim yüzümden oldu kolun"

"orada yapmam gerekeni yaptım ben. Bir baba gibi davrandım değil mi?"

Gülümseyerek "evet bir baba gibi davrandın. Hayatımızı kurtardın. Kahramanımız"

Beraber yatağa oturduk "hastaneye gideceğiz döndüğümüz gibi. Ya iz kalırsa."

"merak etme. Yan komşumuz Asım hemşir biliyorsun etkili bir ilaç verdi pansuman yaptı. Merkeze inince de gideriz sağlık ocağına bir şeyim kalmaz"

"tamam" diyip başımı salladım.

"hem sen beni affettin mi?".

Merak dolu gözlerle bana bakan Alparslan 'a

"bir şartla" dedim.

Kaşını kaldırıp "neymiş bu şart "

"istediğim bölümü okumak. Alparslan ben okumak istiyorum. Kendi ayaklarım üzerinde durmak istiyorum. Buna kim engel olursa onu çiğneyip geçeceğim. Buna sende dahil"

Alparslan alnımdan öperek "en büyük destekçin ben olacağım. Hangi bölümü istersen iste. Yanındayım."

Gülerek "gerçekten mi? Yanımda mı olacaksın? Beni destekleyecek misin?"

"evet! Seni destekleyeceğim. Hatta biraz araştırma bile yaptım. Senin için dershane buldum . Dershaneye gitmek istemezsen özel hocalar buldum alanlarında en iyisi"