Amcamın Emaneti

19.bölüm

Eklemedir koca konak
Ekleme... Aman aman
Nazlı da yarim
Yine yine düştü
Aaaklıma
Nasıl edem
Başımdaki sevvvdaaya
Aman aman
Amman amman dostlar
Yoldan geldim
Yorgunum
Arkada boylu
Bir güzele vurgunum.

Evveet uzun bir aradan sonra karşınızdayım. Sınavlarım bitti. Güzel dualarınız için teşekkür ederim 😊. Şimdi de güzel sonuçlar için dua edelim jsjsj 😂 😂. Şaka bir yana sizlerle konuşmayı çok özlemişim. Lavinya mı Alparslan ımı çookk özlemişim. Neyse hepinize iyi okumalar sizi çookk seviyorum 🌸😘😘

Doktor ortaya bombayı bırakmış ve gitmişti.
"şimdi ben yanlış anlamadım değil mi? Ben baba oluyorum"

Hayır dedim Alparslan İn sözünü hızla keserek. "sen zaten baba olacaktın ben anne oluyorum".

Doktor gergin ortamı anlamış olacakki hayırlı olsun diyip odadan çıktı. Artık başbaşaydık. Gergin ortam beni iyice gererken. Ne zaman çıkarız diye sordum.

"serumu bitince". Alparslan dan aldığım yanıt cevap vermedin ve geri yattım.

Serumum bittiğinde hemşireyi çağırdık. Serumumu çıkarıp taburcu olabileceğimizi söyledi. Alparslan hemen çıkış işlemlerini yapmaya gitti.

Ah be Lavinya ah be kızım şimdi ne olacak?

Ömer abimin kolunu sıkarken" sorma abi hiçbir şey sormayın bende ne olacağını bilmiyorum "dedim. Tek bildiğim bana emanet edilen bu cana kıymayacaktım onu ömrümün son nefesine kadar sevecektim.

Hastaneden dışarı çıktığımızda Ömer abimin arabasına doğru yol alacakken kolumdan tutulup çekildim.

" sence de konuşmamız gerekmiyor mu Lavinyam" bana yalvaran gözlerle bakan Alparslan a baktım. "konuşacak bir şey yok. Korkma küçük masum bi bebeğe kıyamam". Alparslan derin bir nefes alıp verdi. "bundan hiç şüphem yok ama ben bu bebeğin babasıyım senin yanında olmam gerek".  Başımı evet anlamında salladım "ama yanımızda olamazsın çünkü senin bir çocuğun daha olacak onun da sana ihtiyacı var. Büyük bir durum olursa zaten haber veririm. Çocuğumu babasından saklamak gibi ne niyetim ne gücüm var". Arabaya doğru adım atacakken tekrar Alparslan a döndüm "evimin adresini Ömer abimden alırsın" diyip arabaya bindim. Gözümden bir damla yaş akarken elim karnıma gitti. Artık bu dünyada yalnız değildim bebeğime vardı. Kimsesiz değildim. Ömer abim arabaya binince hiç konuşmadan yolculuk yaptık. Evimin önüne geldiğinde arabadan indim.

Lavinya!

Arkamdan gelen sesle döndüm.
"efendim abi!"

Bu akşam bizde kal tek başına olma yine başın döner.

"sağol abi ama evimde kalmak istiyorum söz kötü hissedersem ararım seni"

Ömer abim tamam diyip arabasına bindi. Eve girdiğimde direk banyoya gittim. Güzel bir duş almak iyi gelecekti.

Banyoda uzun süre kalıp tüm düşüncelerimden arınmıştım . Üstümü giyip saçımı kurutmaya başlamışken  kapı hızla çalınmaya başladı. Kapıya doğru yürüdüğümde delikten baktığımda Alparslan İn olduğunu gördüm. Hızla kapıyı açtım.

"Nerdesin sen ha! Nerdesin! Neden telefonlarını açmıyorsun! Beni çıldırtmak mı istiyorsun!"

Gözlerimi devirerek "buyur içeri geç" dedim ve kapıyı kapattım.

"bırak şimdi şakayı kaç dakikada geldim bu yolu haberin var mı? Öldüm öldüm dirildim!"

Koltuğa otururken "banyodaydım gördüğün üzere. Hem sen böyle mi yapacaksın hep bana ulaşamadığında çat kapı buraya gelip rahatsızlık mı vereceksin. Böyle deli danalar gibi bağıracak mısın? Ha böyle yapacaksan önceden söyle de yine kaçayım senden bu sefer öleceğimi bilsemde adresimi vermem kimseye. "