ÂRAF

30. BÖLÜM

Arkama korkuyla döndüğümde bir gülme bedenimi sarmıştı. Resmen hint dizilerinden fırlama bir sahneyi yaşıyordum.

Şal'ım arabanın kapısına sıkışmıştı. Bende bir başkası sanmıştım. Arabamın kilidini tekrar açarak şalımı çekip almıştım. Paketlettiğim hediyeleri göz ucuyla kontrol edip tekrar yola döndüm.

İnşallah Ömer gitmiştir. Yeterince rezil oldum ona zaten. Yavaş adımlarla siteye doğru ilerlerledim.

Siteye girdiğimde, Ömer'in daha içeriye girmemiş olduğunu gördüm. En iyisi onu görmezden gelmek diyerek başımı eğip onu hiç görmemişim gibi yaptım.

Asansörün düğmesine tekrar bastığımda yine açılmamıştı. Af ya üçüncü kata kadar çıkacaktım.

Mırıldanarak tekrar merdivene yöneldim. Tabi Ömer'in de benimle gelmesi beni şaşırtmıştı.

- Pardon da neyine şaşırıyorsun. Çocuğun evi hemen karşımızda.

- Ya bişey söyleyeceğim iç ses olan şahıssız. Neden bir kere dahi olsun bana güzel şeyler söylemiyorsun.

- Susma hakkımı kullanıyorum. Bu arada benimle sesli konuştun için şuan Ömer şaşkınlıkla bize bakıyor. Sana iyi utanmalar. Açıkla bakalım Ömer'e kiminle konuştuğunu

İç sesimin dediği şeyle hemen başımı yan tarafa çevirdim. Gerçekten de Ömer şaşkınlıkla bana bakıyordu. Bu iç sese bak ya. Beni rezil etti ve köşesine çekildi.

Ömer'e açıklayacağım bir şey olmadığı için gülümseyerek koşar adımla merdivenlere tırmandım. Kim bilir Ömer'in kafasında ne tür profil oluşturdum.

- Kesin bizim deli olduğumuzu düşünüyordur.

- Sen hala burda mısın? Git gözüm görmesin seni!

- Görmüyorsun zaten. İç sesin olarak bunu sana söylemek istiyorum. Senin zeki veya akıllı falan olduğun yok. İçinde zeki biri yatıyor o da benim zaten

- Egolara bak. Sen benim iç sesimsin bir kere. Böbürlenme. Ve defol

- Hira karşımızda sana bakıyor. Benimle konuşmayı bırak da onunla konuş

Başımı iç sesimin dediği şeyle tekrar kaldırdığımda bu sefer de Hirayı gördüm. Benim fark etmediğim şeyleri iç sesim benden önce nasıl fark ediyor acaba.

- Hiramm canım.

- İkra sen yine o iç ses olacak veletle mi konuşuyorsun?

- Evet çok selamı var.

Diyerek Hira'nın yanına giderek kolumu Hira'nın omzuna attım. Hira elimde ki paketlere bakarak ,

- Bunlar ne İkra

- İçeri girelim. Görürsün

- Tamam

Hira ile birlikte kalan son bir merdiveni de tırmanarak evimizin önüne gelmiştik. Hira cebinde ki anahtarı çıkartıp kapıyı açtığında beraber içeriye girmiştik.

Almira ve Melis salonda oturmuşlardı. Hirayı oraya doğru sürükleyerek yakınımızda duran koltuğa atmıştım.

- Kızlaaar! Size bir sürprizim var

Kızlar sadece yüzüme bön bön bakıyorlardı.

- Bu ne ruhsuzluk. Biraz sevinsenize

- Oleeey İkra bize hediye almış. Oldu mu bebeğim