4. BÖLÜM

527 116 59
                                    


Yolda konuşarak yürüdüğümüz için çabuk gelmiştik sanırım eve .

Çünkü bir binanın önünde durmuştuk. Kızlar bir bana bir binaya bakıyorlardı . Ben şaşkınlıkla onların ne yaptıklarına bakarken

Hira çekinerek,

-"İkra kuzum evi hatırladın mı?" diye sordu.

Ben sorusuna anlam vermezken aynı çekingenlikle bu sefer Almira devreye girerek,

- "Bak balım. Sana zaten anlatmıştık her şeyi. Seni bulduğumuzdan beri bir kaç kez yine hafıza kaybı yaşamıştın , bizde hâlâ durumu anlamadık daha ama hafıza kaybından sonra evin içini gördüğün gibi kendini kaybediyorsun"

dediğinde Almira, ben hala söylediklerine anlam veremiyordum.

" Yani neden bir evi gördüğümde bu hallere geleyim ki"

dediğimde Melis tedirginliğini belli edercesine ,

" hadi kızlar içeri girelim"

demesiyle içeri girdik. Eve girdiğimizde içimi bir kasvet bastı, bi içim karardı anlayamadım. Sanırım kızların bahsettiği durum şuan yaşadığım sıkıntıydı .

Sonunda kaldığımız evin katına geldiğimizde Melis hiç kendinden emin olmayan haliyle, titrek titrek kapıyı açtığında içeri doğru yürümeye başladık.

İçeri bi girdiğimde duvarda asılı olan
kur'an'ları ,masanın üzerinde duran seccadeleri görünce istemsizce bağırmaya başladım.

- "İmdaaaaat! kurtarın beni imdaaaaat..."

Diye bağırmaya başlamamla Melis'in elinde olan iğnenin hızlıca bacağıma sokması bir oldu.

Demek ki kızlar bu yüzden çekinerek ev ile ilgili sorular soruyorladi bana.

Ben şimdi hatırlamaya balamıştım . On yıl öncesinde ben Müslümanların kutsal kitabını yani kuran'ı kerimi odamdan gizli gizli okurken bir anda annem ve babam odaya girmişti.

Elimdeki kuran'a dehşetle bakıyorlardı. Oysa ki ben kuran meallerini okurken ferahlığa kavuşmuştum. Ben elimdeki kuran'ı annemlere uzatarak

" sizde okumak istermisiniz?"

diye sorduğumda , annemin kuranı elimde sert bir şekilde çekmesi bir olmuştu.

En sevdiğim kıyafetlerimi, oyuncaklarımı ve en önemlisi de kuran'ı kerimi önce gözümün önünde yırttı ve sonra alevler içine attı.

O an kafayı yiyecektim resmen . Ben onlara acıyarak baktığımda, onların arkasında beyazlara bürünmüş iki kişi gördüm onlara çok kötü eziyetler ediyorlardı.

Biri annemi alev çukuruna atıyor, sivri mıh gibi bir şeyle annemin vücuduna vura vura kanlarla vücudunu boyuyorlardı...

Babama kırbaçla vuruyor sivri şeylerin üzerine atıp, şiddetle insanın yüreğini hoplatacak bir sesle,

man hu rabik min nabik?

SENİN RABBİN KİM?

laqad wuedt aljahim fi 'aemaq jahanam 'amam allh.

SENİN PEYGAMBER'İN KİM?



'arjie 'iilaa sabil allah ya adam 'awghalu!

SİZLERE ALLAH KATINDA CEHENNEM'İN EN DİBİNDE CEHENNEM VAAT EDİLDİ.
ALLAH'IN YOLUNA DÖN EY ADEMOĞLU!

...

Ben fazla dayanamayarak kendimden geçmiştim uyandığımda seccadeyle birlikte kuran'ı gördüğümde o korkunç anlar aklıma geliyordu ve az önce ki halim gibi çığlık atarak yardım istiyordum.

ÂRAFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin