6. BÖLÜM

431 107 77
                                    

Kendime yavaş yavaş geldiğimde gözümü net bir şekilde açtığımda kızların bana acıyarak baktıklarını gördüm.

Bu duruma çok sinirlensem de bişey diyemedim.
Oturur pozisyona geldiğimde ise Hira nın bana sımsıkı sarılmasıyla ağlaması bir oldu.

###############################

O olaydan sonra bir ay geçmişti. Tam bir aydır o tür travmaları yaşamıyordum .

Ben öyle düşünceli düşünceli camdan denize bakarken, Hira ve diğer kızların yanıma gelmeleriyle onlara döndüm.

Kızlar hep birlikte,

" Selamünaleyküm kuzum"

dediklerinde ben de sadece merhaba demekle yetindim.

Ben tekrar eski pozisyonuma dönecekken Hira'nın bana seslenmesiyle ona döndüm


" İkra bizim sana bir sürprizimiz var. Seni hep birlikte bir yere götürecez "

Demesiyle heyecanlanmadim değil. Kızlarla hep birlikte ayağa kalkarken

Melis,

"hadi Almira. Bir bandı getiremedin gitti haa"

demesiyle önce Hira'ya sonra Almira'ya baktım.
İkisi de sinsi sinsi sırıtıyorlardı.

Almira elindeki bandajı gözüme bağlamasıyla korkudan yerimden fırladım.


"ayh kızlar ne yapıyorsunuz?"

diyerek çemkirdim.


Hira ,
" Az laf çok iş "

diyerek beni çekiştirmeye başladı.
Fazla bişey demeyerek, Almira'nın arabasına bindik.

Ben yol boyunca nereye gittiğimizi sorsam da kimse cevap vermiyordu.

Bu durum , beni daha da çok heyecanlandırıyordu.

Bense sürekli o muhteşem esprilerimi sıralayarak Hira'yı güldürüyor Melis ve Almirayı da bunaltıyordum.

Hira benden tekrar muhteşem esprilerimi isterken ben de ,

"hayhay hanımefendi yeterki isteyin"

diyerek tekrardan sıralamaya başladım esprilerimi

- "Bir adam uçmuş diğeri kalem"

dediğim gibi,

Hira resmen kahkaha yerine böğürmeye başlamıştı. Puhahahahahkuahahahaa

O an Melis ve Almira derin bir nefes alarak,

" Nihayet geldik. Artık susun da dünyayla bağlantımızı tekrardan bağlayalım"

dediklerinde ben ve Hira yüzümüzü buruşturarak,

ÂRAFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin