Chapter 22

41 5 0
                                    

Sigmund.

Tapos na ang clase kaya umuwi na ako. Aist nakakabagot ang klase talaga--

"Sigmund! Sigmund!" --napalingon ako. Saan--sinong??? Nakita ko ang isang pamilyar na babae na kumakaway sa akin. Paanong-??

"SIGMUND!!" tawag nya sakin habang patakbo akong sinasalubong or more likely hinahabol.

"what the f*** are you doing here?"

"sinasalubong ka." pacute nyang sabi.

"sinasalubong? Diba nasa ibang bansa ka?"

"yeap. .but lumipat na kami ulit dito ni Mama." nakangiti nyang sabi habang ako naiirita na. Seriously? Anong ginagawa ng batang to dito?

"tsss. ." yun lang at umalis na ako habang sya bumubuntot sakin.

"stop following me."I hiss.

"Im not."

Binalewala ko sya at naglakad ng mabilis habang humahabol sya sakin.

"sabi nang wag mo kong sundan!"

"im not." hinihingal nyang sagot. Tsss.

I stop dahilan para mabangga sya sa likod ko. "Ouch." daing pa niya saka hinihimas ang namumulang noo. "I live next to your house. So were on the same place. Thats why im not following you." nakapout nyang pagpapaliwanag. Tsss. She's cute este she's a kid. Bwesit tong batang to.

"then go that way!" utos ko sa kanya na tinuro ang kabilang kalsada.

Umiling lang sya habang nakapout kaya natampal ko nalang ang ulo ko. Now my so peaceful life is ruined.

"fine! Just put some distance." I firmly said kaya tumango lang sya. Lumakad ako at lumakad sya. Huminto ako, huminto din sya. Tss. Napailing nalang ako at huminto.

"mauna ka."

Napatingin sya sakin na nagtataka. "I said, mauna ka."

"awh." At nauna syang naglakad. Ang bagal nyang maglakad, aist. Kung dati ayaw ko magkotse ngayon magkokotse na talaga ako papuntang skol ng di ko na makasalubong tong batang to.

Matapos ang ilang forever ay nakauwi na rin ako ng buhay at walang gasgas. Grrr. Kainis na batang yun.

. . . . . . . . . . . . . .

Travis.

"party again?" puna ni Sena sakin.

I raise my glass. "Im just enjoying life Sen. ."

"More Like shortening it. ."

"tsss. .for someone who makes money for parties, drinks and socials. .wow. Just wow. Bakit ito pa tinayo mong business?"

"well, demand-- and suitability nito sa kurso ko. ." she said flatly. "besides your my friend. Ayaw kong magliko-liko ang daan mo."

"well, atleast may tuwid na tuwid sakin ngayon." I said copying her tone. Her cheeks went red sa sinabi ko.

"Pervert." yun lang ang sinabi nya saka gumawa ulit ng drinks.

"so tell me. .want to mix up with me?"

Umiling lang sya na parang natatawa. She didn't really take everything I say seriously. Haha. Perks of pwede kang magsinungaling o magsabi ng totoo. And still she wont know o wont even know.

"Travis. .ano ba talaga problema mo?" concern nyang sabi saka nilapag ang mga minimix nya.

"no joke?" seryoso kong tanong sa kanya.

"no joke. ."

Huminga muna ako ng malalim at uminom ng isang vodka. "Im in love with a girl. ." her eyes narrowed to my confession.

. . . . . . . . . . . . . .

Senna.

"But she doesn't love me. .she's behind some man's shadow. Aminin man nya o hindi she loves the man." A tug of pain slew my heart. Mahal ako ni Travis? Impossible! His a playboy and Im an average girl who got stuck with a dark past trying to live and strive again. Oo mahalaga sya sakin but love? I can't. I really can't.

"Travis- -" pakiramdam ko nanginginig ang boses ko.

"Ill wait for her. .or maybe try to be there for her. Hindi ako nagmamadali kaya sa tingin ko kaya kong maghintay sa kanya. "

"what if hindi ka nya matutunang mahalin?"

"Then Ill be a good friend for her I guess. ."He just shrugs. --"atleast that way malapit ako sa kanya."

"thats way to becoming a martyr Trav. ."

"People love in different ways Senn. I love this way. .all this time tinatago ko feelings ko and now hindi ko na mapigilan. Do you think I stand a chance? Could that girl like me even a bit or love me?"

The question didnt sunk in for a second. Is he really doing this? As in right now? My feelings whirled for a moment. I want to say,  Trav-- its just were friends. I dont like you. I value your friendship and--- "I guess so. ." Where did that came from? Am I nuts? Bakit yun ang nasabi ko o sinabi ko? I guess im crazy.

"Thanks. ." at ngumiti sya ng maluwag sa akin sabay yakap. Pakiramdam ko tumigil sandali ang oras at mundo. Kasunod noon ang paglakas ng tibok ng puso ko. I really dont like this feeling.

"Thanks. ." bulong ulit ni Travis. --"I know your honest and you've given me hope."

I tap him at the back. I hope I was that honest.

Torpe AcademyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon