Torpe Academy

Chapter 37

Sigmund.

Umaga na ba? Bakit me maliwanag na bagay ang nakatuon sakin ngayon. Nahihirapan akong makakita pero napansin ko na parang flashlight yung liwanag imbes na araw at parang me tao. Iniharang ko ang kamay ko sa ilaw.

Sinong siraulo ang naninira ng tulog at moment namin ni Antonia? Paminsan-minsan na nga lang mag-solo me epal pa.

"who the hell?--" tanong ko pa.

"Its me. ."Nagpagting ang tenga ko. 'its me', yung boses nya.

"Ate Alea?" napa-Ate tuloy ako bigla sa kanya. Nasa me driver seat sya ngayon habang nakatingin sa amin ng masama. Binaba na kasi nya o pinatay na yung flashlight na nakatutuk sa akin.

Ui. Ui. Wala akong ginagawang masama sa Antonia nya ha.

"Uhmmmm---" Si Antonia. Natutulog pa rin kasi ito. Wow. Tulog mantika. "Besame, mio prinsipe." at ito na naman yung sleep talk ni Antonia.

Pero ignoring her, ginala ko ang tingin ko sa labas at nakita na madilim pa kaya napatingin ako sa relo ko. Hmmm. Its just more than an hour and half ng mastranded kami dito and yet andito na sya. Di naman sya masyadong busy nyan noh? But on second thought, shouldn't I be happy na me sundo na kami?

I look back at Alea and notice na bakasmirk sya. What so funny?

"Besame?" She almost chuckle. " Su un playboy de corazon frio como, Sigmund. Tu piedra corazon. ."She shake her head pero ako ang rami ng question mark sa ulo. Pwede mag-google translator muna? What the hell did she just say?

"Can you translate it please?" I almost said sarcastically.

"Hahahaha. .well. Besame means kiss me." Namula ako sa sinabi nya. Did Antonia just sleep talk wanting me to kiss her? And why the hell Am I even blushing? ---" And I was just saying that your a cold hearted playboy Sigh. Kawawa lang si Antonia sayo. Tu piedra corazon means you have a stone heart. You dont know how to appreciate her at lagi mo syang pinapalayo sayo. .one day, pag nasaktan si Antonia, baka iwan ka nya and di na talaga sya bumalik." She smile at me, but this time with concern written all over her face. "Don't learn love in a hard way Sigh."

Napanganga ako sa sinabi nya. Gusto kong magsalita pero wala akong maisip na sabihin kaya tinikom ko nalang ang bibig ko.

"Anyway, Ive refueled the car. .so you can go by yourselves. Una na ako sa inyo. Adios me primo. " yun lang at umalis na sya agad.

********
To Baby Love. .Special request kaya ayan na si Alex at Dreux.  Enjoy :)

. . . . . . . . . .

Alex.

Tap. Tap. Tap. Tap.

Ang boring na ng clase at nakakamatay na talaga sya. Maglalagay na talaga ako ng toothpick sa mata para de ako makatulog but on second thought masasayang ang magaganda kong mata. Echus lang. Naman kasi. Ang boring ng history. Nang ilang minuto pa talaga at bibigay na talaga ang mata ko ay naisip kong gawin ulit yung pagroll ng sleeves ko at pagpinch ng braso ko ng biglang hablotin ni Dreux ang kamay ko.

Napatingin ako sa kanya at di maintindihan ang ginagawa nya pero di ko rin maintindihan ang sarili ko. Bigla kasi akong kinabahan sa ginawa nya. Palihim kasi nyang inusog ang upuan nya palapit sa akin at tapos pinipisil ang kamay ko. Bigla naman akong nakaramdam ng kung anong kuryente sa katawan kaya sure-sure gising na gising ang diwa ko isama pa ang pamumula ng mukha ko.

Naman. Bakit ba kasi biglang ginagawa ni Dreux to? Ooh alam kong sya ang naglagay ng ice sa braso ko nung nakaraan dahil sa pagpipinch ko sa sarili ko at sya rin ang gumamot nun. Pero kasi, pero kasi simula nung makita ko si Antonia at ang involvement ni Dreux para kasi akong batang naagawan ng laruan. Dati kasi alam kong walang pinapansing babae si Dreux kaya para nanliliit ako at sinabi sa sarili na baka talaga iba ang type nya o di pa nya namimeet ito pero nung isang araw para kasing me kung ano. Parang he knows the girl at me unawaan sa tinginan nila. I admit naman na si Steven ang crush ko. Gwapo at napaka cool. Pero nung hindi pa lumalayo ang loob ni Dreux sa akin, ilang beses kaya kaming nagpanggap na ikakasal kami. Na magkakaroon ng mga anak. Ooh mga six years old palang ako nun pero dati kasi laging andyan si Dreux para sa akin. Lagi kaming magkasama hanggang sa bigla nalang syang lumaki at nagbinata at naging cold sa akin. Di nya ako masyadong pinapansin at lagi pa syang snob. Minsan pa kinukutuban ako na dahil sa akin kaya sya umaalis kaya naging mas close ko si Steven tapos paminsan-minsan nalang kami naglalaro ng basketball gayong dati ako ang buddy player nya. :(

Nakakalungkot lang kasi na biglaan syang maging aloof at cold. Nakakamiss yung ngiti.nyang boyish at carefree. Yung malulutong nyang tawa at hagikgik pati na rin yung mga kakulitan nya. Minsan nalang kasi syang lumapit sa akin o maging close na di ko alam na nag-eexist pa rin sya o sadyang nilayo ko na rin ang sarili ko sa kanya dahil sa pag-iiba nya. Nakakamiss na.

"Para kang tanga." Napakurap ako agad. Wait? Oohhh maayyy shomai! Kanina pa ba ako nakatitig kay Dreux? Hallllaaaaaa!! Uwaaaa! Mama!

Nanlaki bigla ang mata ko at napatitig sa kanya. Napansin ko tuloy na namumula ang tenga nya at leeg nya. Nahihiya kaya sya? Naawkward sa titig ko? Kaya ba sya namumula? Hala! Hala!

Binuka ko bibig ko para magsalita kaso bago paman yun me sumabog este tumawag pala sa akin.

"Alexandra!" Si Miss, yung boses nya parang canon ball. Wappoosh. Boom!

Napatayo ako bigla at napatingin kay Miss habang di ko napansin na di pa rin binibitawan ni Dreux ang kamay ko.

"Anong Old name ng Iraq?"

Ma at pa. Malay at pakialam ko. Yun sana ang sasabihin ko except alam kong papatayin ako ni Miss.isama pa na isusumbong nya ako kay kuya kaya ayun nag cramming ang utak ko sa pag scan ng memory ko.

"

Ahmmmm. ---"Mesopotamia???" Sah di ako sigurado eh.

"Sa turkey?"

Ahm. Pabo? Joke lang. ---"Ahmm. Anatolia?" Di parin ako sigurado. Seryoso di ko alam na me stock knowledge ako. Akala ko lang kasi knowledge na nastock.

"Malaysia?"

Naman. Gawin ba akong history book. "Burma?"

"Iran?"

Hay sus miss nakakabuang na ang mag-isip. --"Ahmmm. ."Shoot nakalimutan ko pa. Aaah!----".Persia!" halos sigaw ko ng maalala ko ang sagot.

"Good. Sit down and please stop gawking at Mr. Velasquez. Hindi sya ang teacher mo at lalong lalo ng hindi sya ang subject mo." mabigat na sabi ni Miss kaya mas pinagtitigan talaga ako. Bitter?

Tss. Naala ko tuloy yung kamay ko kaya hinatak ko kaso lang hindi ako binibitiwan ni Dreux. Yan tuloy stare daggers na naman. -__-!

Hai mga fans, miss me? Bitter na sabi ng utak ko sabay upo. Huhu. Promise.next time talaga Miss di na ako aantukin kung ganitong sunod-sunod na kahihiyan ang mararanasan ko. -___-!

Napasalampak talaga ako sa upuan. Una tinitigan ko si Dreux ng matagal. Pangalawa tinawag ako.ni Miss, pangatlo nabubuang ang braincells ko sa kahahanap ng sagot kanina at pang-apat, namamatay na ako sa tingin ng mga taong nasa loob pati na rin ang naka-kunot na noong si Steven at ang malungkot na titig ni River pero si Dreux di parin ako binibitawan.

Could this day get even better? Haist. Ang hirap talaga maging maganda. Sa inyo nalang oh ng share tayo sa burden. +_+

'
. . . . . . . . . . . .

Just a bonus chapter.

Pagnatapos ko to or almost in the end I guess I'll publish Facebook Love </3, isang storying nagsimula sa FB world. Haha.

Ciao!

---jhay (^_~)V