Düşmedim Daha +18

2. Bölüm

Şirketten çıktıktan sonra eve gidip üzerimdeki takımı çıkarttım ve siyah şort tişört kombini yaptım. Telefonumu kabının içine birazcık nakit ve kartla beraber arka cebime koyup deri ceketimi aldım ve aşağı indim. Buzdolabından bulduğum soğuk sandviçi hızlıca yedim ve motorumun anahtarını alıp evden çıktım. 

Motoruma binip yarış alanına geldiğimde tanıdıklara selam verdim ve benim yarışlarımı düzenleyen adam olan Ercüment'in yanına gittim. 

"Bugün kimler var bakalım Ercü?" dediğimde sırıtıp bana döndü.

"Oo kimler gelmiş? Hoş geldin kraliçem." dediğinde sırıttım. Kısaca sarıldıktan sonra kolunu omzuma attı. Yarış alanına ilerlerken "Seninki yok bugün." dediğinde somurttum.

"O zaman kolay bir yarış." 

"Valla gülüm orası hiç belli olmaz. Yeni birisi var bugün. Başka bir yarış pistini ağlatmış daha önce, burada ne olur bilmem ama."

Kafamı sallayıp sırıttım. "Kimmiş bu?" 

"Dirim Çağıran." Duyduğum isim tanıdık gelirken kaşlarımı çattım.

"Kim bu adam?" Eliyle bir yeri gösterdiğinde baktım ve bugün öğle arasında tanıştığım adamlardan biri olduğunu gördüm. Babamın çevresindeki adamların pek sağlam tipler olmadıklarını biliyordum ama motor yarışına katılacaklarını hiç düşünmemiştim. 

Beraber yanına gittiğimizde bize döndü. Bana bariz bir şaşkınlıkla bakarken ben ona ifadesiz bir suratla bakıyordum. 

"Anka Kurtulan?" Kafamı salladım.

"Sizi burada görmeyi beklemiyordum açıkçası Dirim Çağıran."  Sözlerime muzipçe sırıttı. 

"Benim de sizi ararken bakacağım ilk yer motor yarış pisti olmazdı Anka Hanım." dediğinde ben de sırıttım. 

Kaşlarını kaldırıp muzip bir tavırla sordu. "Sizin programınız çok yoğun diye duymuştum?"

Hafif bir kahkaha attım. "Bazılarını başımdan def etmek için kullandığım bir bahane diyebilirim." 

Ercü sırıtarak lafa girdi. "Tanışıyorsunuz sanırım? Ben sizi yalnız bırakayım. Anka yarış başlamadan önce yanına uğrarım hayatım." dediğinde kafa salladım. 

Dirim elleri cebindeyken çenesiyle Ercü'yü gösterdi. "Sevgiliniz mi?" Kafamı iki yana salladım. Keyifle gülümsedi.

"Bana siz demeyin lütfen. Burada bana siz denilmesi garip geliyor." 

"Sen de siz demeyeceksen neden olmasın?" derken sırıtıyordu.

Sonra etrafa bakıp bakışlarını tekrar bana çevirdi. "Yarışıyor musun yoksa sadece izliyor musun?" dediğinde kaşlarımı kaldırıp baktım. 

"Sadece izlemek pek bana göre değil." Keyfinin daha çok yerine geldiği sırıtmasından belliydi. 

"Bu öğlendeki kızla karşımdaki çok farklılar sanki." dediğinde güldüm. Gözleri dudaklarıma kaydığında keyifle dudaklarımı dişledim. Yutkunduktan sonra bakışlarını gözlerime çevirip gülümsedi. Biz gözlerimizi birbirimizden ayıramazken yanımıza gelen Ercü ile bakışlarımız ayrıldı. 

"Yarış başlamak üzere." dediğinde kafamı salladım. "İyi şanslar." dedikten sonra kendi motoruma ilerledim. Kaskımı takıp motoruma bindikten sonra yerime geçtim ve öndeki kızın bayrağı indirmesini bekledim. 

Yarış başladığı anda çok fazla olmamasına gayret ederek gaza yüklendiğimde çoğu yarışçıyı geçmiştim. Sağlarından ve sollarından geçerken önümde iki tane motor kalmıştı. Biri Dirim'di diğeri ise her yarışta ilk üçte olan adını hatırlayamadığım adamdı.