Düşmedim Daha +18

16. Bölüm

Medya; Üstteki Gediz Sancak, alttaki Beran Kotan ve Ahsen Poyraz

Gözyaşlarım durduğunda arabama bindim ve aynadan kendime baktım. Gözlerimin etrafı ve burnumun ucu kızarmıştı. Hava karardığı için direkt eve gidecektim ve biliyordum ki Dirim beni böyle görünce bir sürü soru soracaktı. Çantamdan küçük makyaj çantamı çıkarttım ve yüzüme düzgün bir makyaj yaptım. Ağladığım belli olmadığında eşyaları toparladım ve telefonumu elime aldım. Ercü'den ve Ercan'dan birer arama vardı. Dirim ise iki kez aramıştı. 

Mesajlara girdim sonra.

Ercü; Motorunu aldım.

Ercan; Efendim Pamir Bey geldiler. Haberiniz olması gerek diye düşündüm.

Başka mesaj yoktu. Ercü'nünkü şifreli bir mesajdı. Motor derken sabah bahsettiğim adamdan bahsediyordu. Onlara cevap vermeden eve sürdüm. Zaten keyfim yoktu. Arabayı çalıştırdım ve eve gitmek üzere yola çıktım. 

Eve geldiğimde salonun ışığı açıktı ve bahçede bir araba daha vardı. Anahtarla kapıyı açtığımda salondan kahkahalar yükseliyordu. Kapıyı kapatıp salona geçtiğimde beni fark ettiler ve Dirim hemen ayağa kalktı. 

"Anka, hoş geldin. Seni aradım haber vermek için ama açmadın." dediğinde kafa salladım. 

"Meşguldüm biraz, kusura bakma." dediğimde kafasını gerek yok der gibi sallasa da kaşları çatılmıştı. Yanıma yaklaşıp elini yanağıma koydu ve gözlerime baktı. "İyi misin sen?" Kafamı salladım.

"İyiyim yorgunum sadece biraz." dediğimde inanmasa da kafa salladı ve gülümseyerek baktı bana. 

"Tamam o zaman sen giyin gel. Yemek de var birazdan film de izleyeceğiz." dediğinde arkadakilere kısa bir bakış atıp kafa salladım ve yukarı çıktım. Kendimi duşa attığımda gözlerimi kapatıp suyun yüzümden akmasına izin verdim. 

Ağır bir duşun ardından giyinme odasına geçtim. Bir tayt ve sweatshirt giydiğimde saçlarımı da tepeden ev topuzu yaptım. Telefonumu da alarak aşağıya indiğimde Gediz ve Beran beni gülerek karşıladılar. Ahsen ise hiçbir tepki vermemişti.

"Hoş geldin yenge. Kusura bakma evinize yerleştik biraz ama." diyen Beran'dı. Son cümlesinde kusura bakma diyordu ama hiç de pişman görünmüyordu. Gayet memnundu halinden. Dirim'in benim için açtığı kolunun altına girdiğimde kulağıma fısıldadı. "İyiyim demene inanmadım haberin olsun. Yine de sıkıştırmayacağım seni." 

Sonra hafifçe uzaklaştı. "Hadi yemek ye, acıkmışsındır." derken kucağıma bir kutu pizza koydu. Hiç aç hissetmesem de açıklama yapacak kadar enerjik hissetmediğim için bir dilim aldım elime. Küçük bir ısırık aldıktan sonra kutuya geri koyduğumda diğerlerine baktım. Kendi aralarında gülüşerek sohbet ediyorlardı ama benim kafam hiç burada değildi. Bir dilimi zar zor bitirdikten sonra kutuyu sehpaya geri bıraktım. 

"Hadi filmi başlatalım o zaman?" Gediz'in önerisini hepsi onayladığında Gediz filmi başlattı.

Filmin sonlarına gelmiştik. Kadının çocuklarını kurtarmak için söylediği şeyleri duymak bugünkü ruh halime hiç iyi gelmemişti. 

"Hadi oradan be! Hiç gerçekçi değil bu sahne. Hani kadın çocuk istemiyordu?" Gediz'in yaptığı yorumla onu duymamazlıktan gelmeyi isterdim ama diğerleri cevaplama gereği duymuştu. 

"Saçmalama oğlum. Kadın istemese ilk seferinde aldırırdı. İçten içe istiyormuş demek ki." diyen Beran'dı.

"İnsan benimseyemez ki o çocuğu. Babası bırakıp gitmiş." Gediz'in gereksiz yorumuyla canım daha fazla sıkıldı.