BÖLÜM 78

2.3K 108 32
                                    

Boş İşler Müdürlüğü:

Ruh hastası Melih: Ya ağlicam aq

Ruh hastası Melih: Alo bana da haber verin ne oldu sudeye

Baran: Şu an yatıyor

Ege: Ya yeter amk bi mutlu olamadınız ağlamaktan ciğerim söküldü

Âşık Kerem: iyi mi?

Ege: Sinir krizi geçirmiş

Âşık Kerem: geliyorum ilk biletle

Baran: derslerin var, hafta sonu gelirsiniz şimdi iyi

Ege: ben doktorla konuşmaya gidiyorum

Baran: ben de geliyorum

Ege: karşımdasın biz niye mesajlaşıyoruz aq

Ruh hastası Melih:

Ruh hastası Melih: ilk uçakla geliyorum ben bir durum olursa haber verin

Âşık kerem:

Âşık Kerem: ben de geliyorum lan

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Âşık Kerem: ben de geliyorum lan

"Yavrum çok korkuttun beni, kızım neden böyle dikkatsiz davranıyorsun, Allah'ım!" Annem ağlayarak bana sarılırken boş bakışlarım duvara bakıyordu.

"İyiyim," dedim sadece. Hayır. İyi falan değilim.

"Babanın tansiyonu çıktı bu gece burada kalacağız, çok korkuttun!" Hıçkırdı, gözyaşları omzumu ıslatırken boşluk hissi bedenimi kuşatıyordu.

Doktor gelip kontrolleri yaparken annem üzerime titriyor, yemeğimi yemem için baskı yapıyordu. Tek isteğim saatlerce günlerce uyumak ya da bu acıdan kurtulmaktı.

Annem dakikalarca başımda bekleyip beni konuşturmaya çalışmıştı, Ege ve Baran odaya geldiğinde kimseyle göz teması kurmadan yatmıştım. Baran'ın neden böyle davrandığını anlayamıyordum. Daha ne yapmalıydım? Yeterince kötü davranmış, hem onun kalbini hem de kendimi fazlasıyla kırmıştım.

ELZEM | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin