ELZEM | Texting

BÖLÜM 48

🌵

Masada uzun bir sessizlik oldu, Kerem rahatsız olmuş gibiydi. Melih şaşkınca ikimize bakıyordu, Ege ile göz göze gelince bakışlarını kaçırdı.

"Arkadaş mısınız?" Kafam çok karışmıştı, Kerem ve Baran arkadaşsa Kerem nasıl Kutay ile arkadaş olmuştu? Kutay ve Baran birbirini sevmezdi.

Melih beni yanıtladı. "Evet, arkadaşız." Ege öksürdü, su boğazında kalmıştı. Melih'e bakış attı, aralarında anlamsız bir bakışma geçti.

Melih omuz silkti. Kerem yemeğiyle oynarken gergince arkama yaslandım, bu nasıl bir işti ya? Kafam çorba olmuştu.

"Ama siz o şerefsizle arkadaştınız? Ben anlamıyorum." Kerem'e döndüm. "Kerem?"

Kerem sıkıntılı bir nefes verdi. "Kutay ve Baran da çocukluk arkadaşı."

Kafamdan aşağı kaynar sular dökülürken ağzım açık kaldı. NE?

Melih kaşlarını çattı. "Oğlum onu diye dedin lan?" Kerem ayağa kalktı. "Yeter ulan saklaya saklaya taş oldum burada!"

Herkes bize bakıyordu, etrafa bir bakış attım. Baran kaşlarını çatarak Kerem'e bakıyordu. Ege'ye döndüm.

Eliyle ensesini ovuşturuyor, bana bakıyordu. "Neden sakladınız ki?" diye sordum.

Melih bir anda ofladı. "İyice boka döndü şu iş yeter be!" Ege sertçe ayağa kalktı. "Yemin ederim siz ultra malsınız."

Ege yanıma geldi. "Sude kalk gidelim, hava alırız." Ne döndüğünü anlamamıştım, soramıyordum da çünkü anonimin kim olduğunu bilmediğimden yanlış anlaşılmak istemiyordum.

"Peki." Ege ile beraber masadan kalktık, otelin bahçesine giderken gergin hissediyordum. Ege, anonim miydi? Yoksa Kerem miydi? İyi de anonim neden Baran ile arkadaş olsun? Noluyor lan? Matematik problemlerinden de karışık bir denklemdi şu an yaşadıklarım.

"Az önce ne oldu?" diye sordum dayanamayarak. Ege sesli nefes verdi, gergin olduğunu anladım.

"Kerem, üzülürsün diye Baran ile arkadaş olduğunu söylemedi. Aralarında önceden bir kavga yaşanmış, geçenlerde de bu saçma küslüğü bitirmeye karar vermişler. Melih de aynı şekilde." Sesi çok gergindi, bu konudan konuşmak istemiyor hatta konuyu kapatmak istiyordu.

"Anladım." Benden saklama nedenleri Baran ile eski sevgili olmam, ayrıca ikimizin de kötü bir şekilde ayrılmasıydı. Bunun için onlara kızamıyordum, en büyük hatalara sahip olan bendim.

Ege bir süre hiç konuşmadı, beraber sokaklarda dolaştık. Aklım Kerem ve Melih'te kalmıştı. Sessizce Ege'ye baktım, o da bana baktı. "Aramızda bir sorun yok, değil mi?" diye sordum. Saçma bir soru olmuştu ama sessizlik ikimizi de geriyordu.

"Yok sanırım." dedi. "Seni iyi görmüyorum Ege." diye mırıldandım.

"İyiyim iyiyim, sadece şu sıralar anlamsız bir yorgunluk var üzerimde."

"Bir sorunun olduğunda bana muhakkak söyle, aramızdaki bu saçma mesafeleri aşmak istiyorum." Gülümsedi. "Senden başka kime söyleyeceğim?"

Ege'nin telefonu çaldı, ekrana baktıktan sonra telefonu kulağına götürdü. "Efendim Melih."

"Harbi mi?"

"Ne diyorsuuun?"

"Tamam geliyoruz." Ege heyecanla bana döndü.

"Ne oldu Ege?" Kolumdan çekiştirmeye başladı.

"Otelin kulüp tarzı mekanı varmış, orada biraz eğlenelim diyor Melih." Tek kaşımı kaldırdım. "Yorgun değil misiniz?"

"Değiliz, uyursak geçer yorgunluğumuz. Hadi ama sadece beş dakika." Ege'yi tanıyorsam o beş dakika beş saat olacaktı.

Göz devirdim. "Bu kıyafetle nereye gidicem?"

"Çok naz yaptın be güzelim hadi ya!"

Güzelim.

Anonim de güzelim diyordu.

🌵

Boynum tutuk olduğu için bölümü zar zor yazdım :/ Akşama da atmaya çalışacağım, diğer kurgularıma da bölüm yazıyorum. Bu yüzden bazen bölüm atmayı unutabiliyorum. Hatırlatırsanız sevinirim ♡

Anonim belli oldu yani bence ğsbwkxndlmd