Sen Benim Sakinleştiricimsin.

4.9K 264 29
                                    

Önceki bölüm kısa geldi fakat onu üç bölüme böldüm kafamda o yüzden yani. Neyse iyi okumalar.

Aşk; o sana yaklaşmaya çalıştıkça,
Senin afallamandır.
Aşk; o inat etse bile bir şeye,
Senin kararlılığındır.
Aşk; o gülümsesin üzülmesin diye.
Senin yaptığın şaklabanlıklardır.
Aşk; o daha leb demeden,
Senin leblebiyi anlamandır.
Aşk ;o seni sevdiğini söylemeden
Senin kurduğun hayallerdir.
Ve son olarak,
Aşk; odur.
Senin olandır.



"GİY-ME-YE-CE-ĞİM."

Heceleyerek, Bir kere daha bağırdı bana doğru. Ne yani elbise giyse ölürmüydü?

"Tamam ne giyeceksin bakalım. Kot pantalon gömlek, şort gömlek, deri pantalon gömlek, tayt gömlek yok. Hiç bir şekilde kareli gömlek giymeyeceksin."

Bana baktı ve güldü. Onun istedikleri olmayacaktı bu gün bir kere beni dinleyecekti.

"Ya kızım geldim on dokuzuma, hala beni giydirmeye çalışıyorsun."

"Özgür istersen otuz dokuz ol. Yine seni ben giydireceğim."

Kapı tıklatılınca girmesi için bağırdım. Eylül gelmişti. Yavaşça odaya girdi. Özgür üzerinde siyah sütyeni ve baksır tipi siyah iç çamaşırı üzerine geçirdiği mavi gömlek ile duruyordu.

Bizi tınlamadan dolaba yöneldi ve önüne bağdaş kurarak oturdu. Dolap ile bakışarak giyinebilecekmiş gibi.

Eylül yanıma oturdu. Üzgün gibiydi. Özgür ile çıkmaya başladığımızdan beri onu ihmal ediyordum.

"Eylül sorun ne?"

"Ben taşınmayı düşünüyorum."

"Ne? Niye? Bak seni ihmal ettiğimdense üzgünüm ama Özgür bebek gibi sürekli şımartılmak istiyor."

"Ada ben hala buradayım."

Diye söylendi Özgür. Düz sesiyle. Eylül gülümsedi.

"Hayır sizi anlıyorum sonuçta aynı yataka yatan iki kızsınız hem de sevgili iki kız."

Özgür derin bir nefes aldı ve söylendi.

"Eylül yatağımızı her konuya sokmayı bırak artık."

"Pardon Özgür. Şey Benim gitmemin bir sebebi yok aslında. Sadece gidiyorum."

Alt dudağımı sarkıttım. Buna dayanamazdı. Ellerini tuttum.

"Gitme. Sen olmasan kiminle uğraşırım?"

"Berkan ile olmaz mı ya da Özgür?"

"Beni karıştırmayın lütfen."

Eylül, Özgür'e doğru bir kez daha gülümsedi.

"Berkan ile uğraşmak aynı hazzı vermiyor. Lütfen sen olmadan ne yapacağım? Hadi Eylül biraz daha düşünemezmisin? Bir kaç sene daha. Zaten Berkan evlenip defolacak."

"Bak bunu uzun bir süredir düşünüyorum ve bu kadar. Ben Berkan'ın evlenip gidişini görmek istemiyorum."

Gözlerinden bir anda yaşlar süzüldü. Nasıl sarılacağımı şasırdım hüngür hüngür ağlamaya başladı. Bir saniye. En yakın arkadaşım ikizimden hoşlanıyor ama ikizim evlenip gidecek. Vay be!

"Bunu Berkan'a sızdırırsan ve çocuk evlenmekten vazgeçerse seni öldürürüm... Seni de Özgür."

Özgür ses çıkartmadı eline bir şeyler alıp giyinmek için odadan çıktı benim odama gidiyordu büyük ihtimalle. Eylül bana baktı.

Kalemin Kalbime DokunduHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin