Aşk İle İmtihan.

3.4K 207 6
                                    

Bir yerlerde en derinlerde.

Sakladığım bir şey var.

Kahkahanda bakışında sadece.

Çok sevdiğim bir şey var.

Mutluluk falan yalan.

Ayrılık diye bir şey var.

Ama gülsen bile yeter.

Sonuçta her nasıl olsa.

Unutmak diye bir şey var...


*****




"Berkan, gelirken masanın üzerinden sütü getirir misin?"

"Tamam."

Berkan annemi onaylayınca hala Kaan'a yemek yediren Özgür'e döndü.

"Özgür anlat bakalım ailen nasıl?"

"Hangi ailem Semra hanım? Eğer gerçek ailemi soruyorsanız. Annemin mezarına daha dün gittim ve babam şansa bakın ki onunla yaklaşık yedi senedir görüşmedim."

"Özgür sadece iletişim kurmaya çalışıyorum. Kızımın sevgilisini tanımam lazım."

"Pekala. İyiler işte. Ablam ve abim göründüğü gibi çocukları bize verip beraber dinleniyorlar. Teyzem ve amcam iyidir. Bu yani."

"Anladım. Şeyy şu Burç olayı ne?"

"Burç'un annesi benim babamla evli yurtdışındalar üç çocukları var. Mutlular. Konu bu. Burç'un babası kansermiş. Yataktan kaldırmıyorlarmış Burç kendine eş arıyor."

"Kanser? Allah yardımcısı olsun."

Annem ve Özgür'ün karşılıklı konuşması ağlamaya başlayan Kaan yüzünden kesilmişti. Özgür onu kucağına aldı.

"Sorun ne beyefendi?"

"Teyze uykum var."

"Ağlama gel uyuyalım."

"Ama sende uyu."

"Tamam paşam."

"Ada da uyusun!"

Özgür Kaan'la bana dönünce gülümsedim.

"Hay hay paşam."

Anneme baktığımda Eylül ile çocuğu doyuruyorlardı. Özgür'ün beline sarılıp Kaan'ı gıdıkladım. Özgür onu omuzlarına aldı. Odamıza girince omuzlarından indirip yatağa attı. Özgür sola ben sağ tarafa yattık ortamızdaki Kaan ikimizin de dudaklarına birer öpücük kondurup yattı. Bana dönüp kafasını yastığa koydu. Özgür'ü bana yaklaştırdı. Elimi Özgür'ün saçlarına daldırdım.

"Seni seviyorum."

Diye mırıldandım dudaklarım arasından.

"Bende sana aşığım."

Diye karşılık verip yattı. Kaan Özgür'e döndü. Onun kolyesiyle oynuyordu. Bir süre ben sessizce Özgür'ü o da Kaan'ı izlerken Kaan uyuyakaldı.

"Uyudu."

Özgür'ün boğuk bir sesle ağzından çıkan her harfe odaklandım. Gülümsedi. Elini yüzümde gezdirdi.

"Sadece sağımda olmana bayılıyorum."

"Ortamızda bir çocuk uyuyor. Bir gün belki bizde..."

Kalemin Kalbime DokunduHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin