Burcu Özgü.

3.7K 153 13
                                    

Sessiz sedasız güneş ışıkları
Hazin bir şekilde aydınlatırken ufku.
İnsanlar akın akın yığılırken limana
Vapurda bir kadın, belki yanlız, belki güçsüz ama hala,
Ayakta...

"İlaç tedavisine başlamayı düşünüyorum."

"İlaç tedavisi mi? Hayır olmaz. İstemiyorum ilaç falan ben. Bir şeyim yok benim."

Karşımızdaki doktora kesin ve sert bir dille karşı çıkan Özgür'e baktım. Ellerimi ellerinin üzerine koyup güvenle ve sıkıca sardım. Kafasını bana çevirip gözlerime baktı. Gözlerindeki ifade ile bakışıp güvende olduğunu hissetmesi için yamuk bir şekilde gülümsedim.

"Umm. Biraz açar mısınız doktor hanım. Yani ilaç tedavisi hakkında öğrenmem, bilmem gereken şeyleri."

Doktor ikimizi de gözleriyle yavaşca ve bir o kadar da dikkatlice süzüp memnun bir ifadeyle kafasını salladı. Hemen ardından dosyaları karıştırmaya başladı.

Özgür'e baktım. Gözlerinde garip bir duygu vardı. Herşey üst üste geliyordu. Ve hiç alışık olmadığım, hatta Özgür'de olduğunu bile bilmediğim bir duygu ile karşı karşıyaydım. Kadınım korkuyordu. Hatta belki ilk defa.

Şu sıralar ne yapacağına karar veremeyen aptal gibi bir sağa bir sola dönen ve nereye sığınacağını dahi bilmeyen bir kadın vardı karşımda. Hiç düşünmezdim onun böyle olacağını. Yani, aslında benim gözümde o hep kahraman olandı. Her zaman, nerede ne yapacağını bilirdi. Belki bazen aşırıya kaçardı ama biliyordu işte.

Babası ile başı çok meşguldü bu aralar. Bu aslında gayet normaldi. Sekiz yıl aradan sonra bir adam karşına çıkıp kendi kendine oluşturduğun düzeni bozuyor, bu kadar karmaşık bir durumda Özgür tamamen mantıklı bir davranış sergiledi. Her ne kadar babası ile arasını yeniden düzeltmek istesede hep bir adım geride duruyor. Birbirlerine yaklaştıkları sırada Özgür geri adım atıyor. Alışması lazım; Bir babası olduğuna.

Belki de bu tür işleri ben aceleye getirmiştim. Bilmiyordum. Yani sevgilim dediğim insanın sürprizler ile dolu bir geçmişi vardı ve bu sadece ağzımı açık bırakıyordu. Yapacak bir şeyim olduğunu düşünmüyorum. Olsa, farkeder yaparım. Bu onun geçmişi. Ama gelecek bizim geleceğimiz bu yüzden benim merak etmem gereken dün değil, bu gün de değil, yarın.

Benim gibi normal bir hayat süren sessiz sakin bir kızın, hayatın karşısına çıkartacağı kişi ancak bu kadar karmaşık olabilirdi. Doğrusunu söylemek gerekirse onu çözmekle uğraşırsam sanırım işin içinden çıkmam. Bu yüzden içini onun bana kendi kendine açmasını bekleyeceğim. Gerekirse aylarca, gerekirse yıllarca. Ama ne olursa olsun bunu bekleyeceğim.

"Değerlendirmeye genel olarak bakarsak kalp yetmezliğin var. Ama tedavi ederek daha sağlıklı ve uzun bir hayat yaşamanı sağlayacağız. Pek korkman gereken bir seviyede değil. İlaç tedavisi dışında ameliyat yöntemleri de var. Ya da küçük operasyonlar. Mesela, Kalp pili takab..."

"İlaç tedavisi istiyorum."

"Ah tamam. Sana vereceğim ilaçlar kalp kasılma hızını arttıracak. Kilo verme sorununu ortadan kaldırmamız lazım. Sağlıklı beslenme ve kilo alman için seni arkadaşım olan iyi bir diyetisyene yönlendireceğim. Kontrollü kilo alman için. Ve sigarayı bırakmalısın..."

"Bakın bunu benden istemeniz çok saçma ben sigarayı bırakamam ki."

"Özgür hanım, yanınızdaki bayanın kız arkadaşınız olduğunu tahmin ediyorum, onunla uzun sağlıklı bir yaşam istiyorsanız ve eğer beraber yaşlanacak kadar çok seviyorsanız sigara ve içkiyi bırakın, tütün ürünlerini de. Uyuşturucu içeren maddeler, sağlığınızı olumsuz etkilecek her türlü şey. En azından uğuruna yaşanacak şeyler olduğunu düşünüyorsanız kendinize dikkat etmelisiniz."

Kalemin Kalbime DokunduHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin