Kalemin Kalbime Dokundu

Uykusuz Gecelerimin Uykulu Gündüzleri

**Bir güzellik süreceğim kalemime. Bu gece seni yazacağım her yere sabah benim ol diye.**

"Meleğim uyan hadi. Özgür."

Ellerimi kendisinden uzaklaştırdı. Kafasını yastığa gömüp mırıldanarak yorganın altına sıkıştı. Cenin pozisyonu alırken onu izledim.

"Özgür kalk."

"Uyku."

"Özgür lütfen bak kar yağıyor."

"Hayatım kar normal bir hava olayı ve her sene gerçekleşiyor ama ben çok nadir uyuyorum. Hem saat kaç?"

"Sanırım 03:17."

"Peki kollarımın arasına gir de uyuyalım."

Kollarını açınca eğilip önüne yattım. Kafasını omuzuma koydu. Elleri belimi sardı, ve vücudunu tamamıyla bana yapıştırdı. Sakimce ikimiz de yatarken kıpırdanıp yüzümü ona döndüm.

"Özgür bundan on yıl sonra nasıl bir hayatın olacak?"

"Şey sanırım bir mimar olacağım ve kızıma hamile bir karım olacak. Ya sen?"

"Bilmiyorum sen ne dersin?"

"Kızıma hamile karım olabilirsin."

Gözlerini benimkilere kilitleyince, hızla gözlerimi kapatıp kafamı gömdüm ve "Ben onu göremiyorsam o da beni göremez." kuralını uyguladım. Sıcacık gülümsediğini biliyordum. Ama utançtan kafamı kaldıramıyordum. Ellerini kalçama indirdi. Ardından karnıma getirdi.

"Şurada ufak bir kız bebek ya da oğlan. Senin bebeğin. Ama yine de benim bebeğim. Bu zor bir şey. Ama üstesinden gelebiliriz. Doğur ve bakalım. Hiç bir zaman diliminde o ufaklığı terketmem. "

" Daha önce bu hayalleri onunla da kurdun değil mi?"

Kimi kast ettiğimi anlamıştı. "Ela'yı" Kafam hala göğüsüne yaslıydı. Ufaktan kaldırıp gözlerine baktım. Mavisi ışıktan dolayı koyulaşmış gözlerini benimkilere sabitledi.

"Evet onunla da kurdum. Ama ister inan ister inanma her kadın farklıdır. En azından benim için. Onunla yaşamayı isterken. Seninle ölmeyi dört gözle bekliyorum. Ya sen daha önce bebek hayali kurdun mu?"

"Geçen sene bir erkek arkadaşım vardı. Onunla vakit geçirmekten hoşlanıyordum. Ya çok yanlızdım ya da aşık. Ama o kötüydü. 'Baba olsa terk edip gidecek kadar kötüydü.' o nedenle daha önce bebek hayali kurmadım. Ama mavi patikli ya da pembe patikli fark etmez. Bizim olsun yeter."

"Yani hemfikiriz. Günün birinde seni doktora göturünce itiraz etmeyeceksin."

"Anlaştık. Dışarıya çıkıp dolaşalım mı Özgür?"

"Bu havada Gece Gece."

"Evet parka gideriz lütfen biraz kar oynayalım."

"Yarın yaparız ne yapacaksak hem sancım var. Yarın eve de uğrarız fotoğraf makinemi de alır seni fotoğraflarım olur mu."

"Olabilir."

"Demek olabilir."

Sinsice sırıtarak dudaklarımı öptü. Sevgilimin ufak bir çocuk olması aşırı tatlıydı. Yanımda o olduğu sürece istediği her yerde yatabilir yatabilir, oturabilir ve yaşayabilirdim. Belki bir sahil kenarında belki de bir ağaç evde. HER YERDE. Hem de BİR ÖMÜR...

"Ada."

"Efendim?"

"Kalk odaya gidip film izleyelim. Uykum kaçtı."