Chapter 14

77 6 3
                                    

"Come home Krizza, your fiance is waiting for you"

Halos mabitawan ko ang phone ko sa sinabi ni mommy.

Oh God.

How come I now have a fiance when I didn't even agree to that!

"Hey you okay?" nag-aalalang tanong nila sa akin na hindi ko nagawang sagutin o lingunin man lang. I don't want them to worry so, I gathered all my strength and just smiled to let them know I'm fine.

We just continue drinking, kahit na alam kong gusto nilang malaman ang detalye ay hindi ako nagsalita. They just let me be.

My world is spinning pero hindi pa rin ako tumigil. I was about to take another shot when Dale get it and drink it all. I shook my head in disbelief.

Hindi ko na nga alam ang gagawin ko dahil sa ginawa ni mommy and here he is, confusing me again.

Yung feeling na parang gusto mo lang umiyak kasi ang bigat bigat ng pakiramdam mo at hindi mo alam ang gagawin kaya iiyak ka na lang. Ganun ang pakiramdam ko ngayon.

Nagpaalam ako saglit sa kanila to get some fresh air. I really don't know what to do. I was crying when someone behind me spoke. I immediately wipe my tears.

"Hey, I'm sorry. Are you mad?" nagpunta siya sa harapan ko at hinawakan ako sa balikat. Tumunghay ako at nakita ang mapupungay niyang mata. Ngumiti ako sa kaniya para ipakita na okay lang ako bago nagsalita.

"Don't look at me like that. I might kiss you," pilyang ngiti ko sa kaniya. Siya naman ay nagulat at napalunok pero nakuha pa rin naman na tumawa.

"Care to share," saad niya bago naupo sa buhangin.

"I ah," panimula ko pero hindi malaman kung ano ang susunod na sasabihin. Umupo ako sa tabi niya at pinagmasdan ang dagat bago nagsalita muli.

"My mom wants me to marry her bestfriend's son, who happens to be my bestfriend. I don't want that to happen so I left without them knowing it. No one knows where am I except kuya. I should call him. And that news is absurd! I didn't even agree to that! Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan niya akong ipakasal kay Troy," nabawasan ang bigat na nararamdaman ko nang masabi ko yun. Even Jewel, hindi niya alam ito. I just told her na kaya ako nandito ay dahil kay Dale. Nakatingin lang si Dale sa akin at tahimik.

"What did your father do about it?" he asked all of a sudden. Pag may hindi kami napapagkasunduan ni mommy, si daddy ang laging kumakausap sa kaniya para magbago ang isip niya, but this time kahit anong pakiusap ni daddy, mommy just won't listen. Ang hindi ko maintindihan ay kung bakit ipinipilit ni mommy na pakasalan ko si Troy. Malinaw naman sa kaniya na magkaibigan lang kami at hanggang doon lang yon.

"He said, he'll talk to mom. He always do that but this time is different, hindi nakikinig si mommy kahit anong sabihin ko o ni daddy," kibit-balikat at nanlulumo kong sagot.

"If you were in my situation, what will you do?" I asked while staring at the sea.

"I would probably do the same," simpleng sagot niya.

"But isn't it good na sa bestfriend mo ikaw ipapakasal, kaysa sa mga hindi kakilala, like arrange marriage with business partners? Hindi ka na mahihirapan na mag-adjust kasi kilala niyo na ang isa't-isa" kunot-noong tanong niya.

"Yeah right. But that is really awkward. Me and my bestfriend as a couple? I can't imagine. That's weird," nakangiwing sagot ko sa kaniya, iniisip ang sinabi. He has a point but I don't like the idea. I prefer him than Troy. That thought made me smile.

"I'm thinking of ways to stop my moms plan. Siguro humanap ng ipapakilala kay mommy na boyfriend or fiance and get me pregnant. What do you think?" or pwedeng ikaw nalang. I asked him again. I can see his jaw tighten which made me think, is he angry or something?

"What you said is the most stupid suggestion I've ever heard," sabi niya habang madilim ang mga matang nakatingin sa akin ako naman ay napaisip kung bakit bigla siyang parang nagalit.

"What? I'm not joking. Do you know someone who can pretend?" pangungulit ko pa at talagang desidido sa naisip habang siya naman ay masama pa rin ang tingin sa akin. Ano kayang iniisip niya at nagagalit siya. Iniisip niya siguro napakadesperada ko na kahit hindi ko kilala ay papatulan ko.

"Hindi ka naman pwede kasi may girlfriend ka. Baka gerahin ako non," natatawang sabi ko.

"What makes you think na hindi ako pwede?" naguguluhan akong napatingin sa kaniya. Hindi pa naman sila nagbebreak diba?

"What? Kayo pa naman 'di ba?"

"Well yes, but you know, I can help you, and I am willing to," pursigidong sabi niya.

"Why will you help me?"

"You are a good person and I can help so, I will."

"Or maybe your cousins can help me, baka kasi mamaya malaman ni Belle tapos magkasira kayo," nag-aalala kong sabi.

"No. It's alright. I'm sure she'll understand." I doubt it.

"Okay if you say so," pagpayag ko. Although nag-aalala talaga ako na baka makasira ako ng relasyon, I am happy na nagdesisyon siya na tulungan talaga ako. I know what I'm going to say is selfish, pero pag kasi may nakaalam na iba, pwedeng makagulo yun.

"I don't want anyone to know that I'm here and working as your PA or cook," saad ko habang nakatingin sa kaniya ng diretso bago humarap.

"So what do you suggest?" tanong niya bago bumaling sa akin at tuluyan na ding humarap.

"Can you keep this between the two of us? Kahit kay Belle?" nagsusumamong pakiusap ko bago muling nagsalita.

"Can you keep me as your secret?" napanganga siya sa binitiwan kong salita. Hindi siguro inaasahan ang sasabihin ko. But what he said is unexpected.

"Yeah, okay"

Hindi ko akalain na papayag siya. Napakamatulungin niya talaga. I owe him this one.

Lord, guide me.

It is official, I am now
HIS SWEET LITTLE SECRET.

His Sweet Little SecretTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon