İyi okumalar :)
Multimedia: Toprak
Karşımda gördüğüm insanla resmen hayal kırıklığına uğradım. Toprak'ı beklerken Miraç'ı görmek beni üzmüştü.
Hem neden her şeyi rayına oturtmaya başlamışken tekrar gelmişti ki?
Zorla kurduğum düzeni bozmaya ne hakkı vardı?
"Naber karıcığım?" iğrençlikle ona baktım. Bir de sırıtarak karıcığım dedikçe daha da midemi bulandırıyordu.
"Boşandık biz hatırlatayım, karıcığım demen gereken kişi şuan muhtemelen süslenip püslenip seni bekliyordur." deyip kollarımı göğsümde birleştirdim. Yüzsüzlüğün kaçıncı seviyesiydi bu.
Ezgi'nin haberi olmadan geldiğine o kadar emindim ki. Ezgi asla göndermezdi buraya. Üstelik bahanesi de kalmamışken.
"Ah, boş versene onu. Buraya Ezgi ile olan evliliğimi konuşmaya gelmedim." ciddi ciddi konuşacağımı düşünüyordu galiba.
Onu yanıtsız bırakıp kapıyı kapatacakken bir anda ayağını kapının önüne koyup kapatmamı engelledi.
Gözlerimi bıkkınlıkla devirip tekrar kapıyı açtım.
" Ne istiyorsun Miraç?"
" Nehir ile konuşmak istiyorum." dediğinde alay edercesine güldüm. Nehir ile konuşmak istiyormuş. Gülmelerim kahkahalara dönüşünce kendimi zorla durdurdum.
"Sen Nehir'in saç telini bile göremezsin artık." dediğimde sinirle dış kapıya bakıp kolumdan tuttu.
"Nehir benim kızım." kolumu ellerinin arasından sertçe kurtarıp onu ittirdim.
"Hadi ya, senin kızın öyle mi? Sen bu kızın karşısına geçip ben senin baban değilim demedin mi?" cevap beklercesine suratına bakınca bakışlarını kaçırdı.
Çenesinden sertçe tutup gözlerime bakmasını sağladım.
"Suratıma bak, dedin mi demedin mi?"
"Dedim ama haklı sebeplerim vardı." çenesini ittirip kapıyı tuttum.
"Miraç defol git benim sabrımı sınama." kapıyı kapatmaya çalıştığımda tekrar engelleyecekken Toprak'ın sesiyle duraksadı.
"Defol git dedi anlamadın mı?" Toprak'ın gelmesine mi sevinsem, böyle bir ortamla karşılamama mı üzülsem bilemiyordum.
"Sen kimsin de karışıyorsun? Geçen seferde Aslı'nın yanındaydın zaten." şuan bağıra bağıra ağlamak istiyordum.
"Benim kim olduğum seni ilgilendirmez ama bu kadın sana git dedi. Anlamadıysan bir kez de ben söyleyeyim. İstenmiyorsun burada git!" Miraç sinirle gülüp bir kaç adım geri çekildi. Sert bakışlarını Toprak'ın üzerinden çekmese de Toprak onu umursamıyordu.
Elinin birine pantolonun cebine sokmuş dik omuzlarıyla Miraç'a bakıyordu. Son gördüğüm halinden çok farklıydı. Saçı ve sakalları uzamıştı. Daha da çökmüş gibiydi. Mavi gözleri yorgun, bitkin bakıyordu.
Onu inceledikçe ne kadar çok özlediğimi yeniden fark ettim. Miraç'ı görünce midem bulanırken Toprak'ı gördüğümde kalp atışım bile değişiyordu resmen.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA KALBİNİ VER (TAMAMLANDI)
ChickLitMavi gözleri benim gözlerimle buluştu. Sahi kaç ay olmuştu bu kadar derin bakmayalı? İki? Üç? Bizden olmaz, sevme beni derken çok kararlı gözüküyordu. Ama şimdi neden mutsuzdu? "Gittin?" bir adım yaklaşıp fısıldadığında gözlerim istemsizce kapandı...
