Seçilmişler

Hapishane

Depodan çıktığımızda çevreme baktım. Demir teller ile sarılı bir yerdi burası.

"Eski bir hapishanedeyiz." dedi Funda.

"Sen sus geri zekalı. Bana yalan söyledin." dedim.

"Sende bana söylemeden göreve gittin. Göt." dedi Funda.

"Hele kıçıma bak." diye söyleniyordum ki bana sırıtarak bakan Koray'ı fark ettim.

"Öylesine söyledim Koray. Kıçıma bakmana izin vermiyorum." dedim.

Koray'ın yüzü asılırken Yaman "Burada bende varım, Koray. Unutma." dedi.

"Senin varlığını umursasam çoktan ölmüştün." dedi Koray.

"Şimdi kavga istemiyorum. Zaten kafama hayvan gibi vurdular." dedim.

Yaman "Çok mu acıyor?" diye sorarken aynı anda Çağatay "En kısa sürede yarana bakalım." dedi.

"Bende acıktım. Hadi bana da çok mu acıktın ve en kısa sürede yemek hazırlayalım diye cevap verin." dedi Emircan.

"Emircan ben sana hazırlarım. Korkma." dedi Funda.

"Niye sen? Başka adam mı kalmadı?" diye sordu Koray.

Funda "Keyfim ve kahyası öyle istedi. Sana ne oluyor?" diye tersledi.

"Zehirleme ihtimalini göz önünde bulundurarak kardeşimi koruyorum. Ne var bunda?" diye sordu Koray.

Emircan "Kardeşim miyim gerçekten?" diye hevesle sordu.

"Bok ye Koray. Karışmıyorum. Hatta onu koruduğuna göre yemeğini sen hazırlasana." dedi Funda.

"Hazırlarım." diyen Koray'a "Geri zekalı sen hiçbir bok beceremezsin." diye fısıldadım.

"Biliyorum. Çağatay benim yerime yapar diye düşünmüştüm." diye fısıldadı.

"Önce bir yapar mısın diye sorsaydın salak." dedim.

"Niye yapmasın lan." diye fısıldarken Çağatay'ı dürttü.

"N'oldu?" diye sordu Çağatay.

"Benim yerime yemek yaparsın, değil mi?" diye fısıldadı Koray.

Sessizce "İşim var." dedi Çağatay.

"Ne işi lan?" diye soran Koray'a cevap vermesine rağmen oldukça kısık sesle söylediği için ben duyamamıştım.

"Aranızdaki konuşma bitti mi?" diye sordu Yaman.

Üçümüz de ona dönerken üçünün de ne konuştuğumuzu anlamak için bize baktığını gördük.

"Bitti, bitti." dedim.

"İyi o zaman Yaman sen üçünü odalara götür. Bende Koray Bey'i mutfağa götüreyim." dedi Funda.