Seçilmişler

Öldüreceğim

Annesinin yanına geldiğimizde kadın endişeyle "Oğlum iyi misin? Ne oldu sana?" diye sordu.

Çağatay tamamen annesine çekmişti. Kaşı, gözü, burnu... Tıpa tıp annesiydi.

"Ufak bir kaza geçirdim." dedi Çağatay ve boş bir koltuğa oturdu.

Annesi "Bir yerin acıyor mu?" diye sordu.

"Kafayı çarpmışım sanırım, hafızam yerinde değil." dedi.

"Kıyamam ben sana." dedi annesi ve yüzünü okşadı.

Anne oğul ilişkileri çok hoşuma gitmişti. Keşke benim annem ile de aram böyle olsa.

Arada telefonla konuşmaktan başka bir şey yapmıyoruz. Babam emekliye ayrılınca her şeyi bırakıp ülke dışına taşınmışlardı.

"Bu hanım kızımız kim?" diye sordu annesi.

Çağatay gülerek elimi tutunca annesi konuşmasına bile izin vermeden "Gelinim mi? Kızım gel yanıma otur." dedi.

Yanına oturdum ve "Böyle tanışmak istemezdim ama Çağatay ile ilişkimiz çok yeni." dedim.

"Aman her türlü tanıştık. Senin adın ne?" diye sordu.

"Delfin." dedim.

"Aynı senin gibi güzel bir ismin varmış. Bak heyecanlandım şimdi. Kendinden bahset az." dedi.

"Yirmi üç yaşında, psikoloji öğrenciyim. Bu sene üçüncü sınıfı bitirdim." dedim.

"Bizim oğlan sana ne yaptığını söyledi mi?" diye sordu.

"Mafya mevzusu mu?" diye sordum.

"Evet, kızım. Kaç kez dedim çok tehlikeli diye ama dinletemedim." dedi.

"Annem ve babam ülke dışına taşınınca babamın bana bıraktığı iş olan hem şirketleri yönetiyorum hem de mafyayım." dedim.

"Kendi gibi birisini mi buldu? Kızım ne güzel işleriniz var. Niye bu tehlikeli işler ile uğraşıyorsunuz?" diye sordu.

"Dedemin dedesi bile bu işteymiş. Küçüklüğümden beri bunun için eğitildim." dedim.

"Bizimkinin de babası olacak namussuz herif mafyalığı miras olarak bıraktı. Diğer mafyalar da benim oğlumu zorunluluktan eğitti." dedi kadın.

"Hayat bazenleri istemediğimiz eylemleri yapmamıza sebep olabiliyor." dedim.

"Keşke bu işi bıraksanız." dedi annesi. Bunun içinde bir sıkıntı olduğu belliydi.

"Hepinizi öldüreceğim lan!"