Seçilmişler

Baba

"Acaba ne bok yapacaksın?" diye sordu Koray.

"Kadın ile bir anlaşmaya varabiliriz." dedim.

"O da zaten biri gelse de beni kocamdan ayırsa diye bekliyordu." dedi Koray.

"Ne yapalım? Git istersen birde çocuk yap." dedim.

"Saçmalama Delfin. Hem bir anda bu konuşma nereden çıktı?" diye sordu.

"Hamile olan ben değilim, Funda. Evlisin diye kız ne yapacağını şaşırdı. Sana söylese her şeyinden vazgeçersin." dedim.

Koray'ın gözleri dolarken "Baba oluyorum." dedi.

"Evet, geri zekalı. Sizin yüzünüzden Çağatay'a yalan söyledim." dedim.

"Lan adam baba olacağını sanıyor. Mutlu oldu. Amına koyayım hamileyken zorluk çekme diye evlenme teklifi etmeyi bile düşündü." deyince "Siktir. Oğlum çok üzülecek." dedim.

"İyi bok yedin." dedi Koray.

"Lan siz seviştiniz ama olan bize oldu. Nerede adalet?" diye sordum.

"Yalan söyle diyen mi oldu?" diye sordu.

"Lan yüzsüz! Senin için uğraşıyoruz burada." dedim.

"Tamam ben şimdi gidip boşanacağımızı söylüyorum. Sonra da yapmam gereken ne varsa hallederim." dedi.

"Öyle şey yok. Bir anlaşmaya varmak için çalışacağız. Olmazsa başka bir yol bakarız." dedim.

"Hiçbir şey Funda ve bebekten daha önemli değil." dedi.

"Sen sevdiğin şeyleri bırakırsan Funda üzülecek ve bu bebeği etkiler. O yüzden çeneni kapalı tut." dedim ve arabadan indim.

Kübra Yılmaz'ın deposuna gelmiştik. Bu işi halletmek istiyordum.

Deponun önündeki korumalar bize silah doğrultmuştu ki "Mallar. Kübra Yılmaz'ın kocası geldi, kocası. Kadının kocasını da öldürmeyeceksiniz, değil mi?" diye sordum.

Birisi "Koray Bey?" dedi sorarcasına.

Koray kendinden iğrenerek "Benim." dedi.

"Biz sizi tanıyamadık. Kusura bakmayın." dedi birisi.

Koray bir şey demeden içeri girince peşine takıldım. Burası fazla karamsar bir yerdi.

"Yanımdan ayrılma." diyen Koray ile "Ayrılmam." dedim.