Seçilmişler

Sevgiliydik

İçeriği giren adam "Sizi öldürmeye gelmedik. Ben Yaman SARITEKE. Sizi buradan depoya götüreceğim." dedi.

Bu isim çok tanıdık geliyordu ama nereden? Kesinlikle bir yerde duymuştum.

Yaman içeri girince şaşkınlıkla ayağa fırladım.

Aynı anda "Delfin!" ve "Yaman!" diye bağırırken Koraylar içeriden geldi.

"Senin burada ne işin var?" diye sordu Yaman.

"Asıl senin ne işin var?" diye sordum.

Yaman eski sevgilimdi. Daha doğrusu ayrılmamıştık. Sevgiliyken bir sabah kimse görmeden ailesi ile taşınmışlardı.

Beni kendine çekip sarılmasıyla "Bir anda nereye gittiniz? Bana her şeyi anlatmanı istiyorum." dedim.

"Anlatırım tabii. Çok özlemişim." dedi ve dudağıma minik bir öpücük kondurdu. Onca seneden sonra bu beni şaşırtırken Yaman gülerek ensesini kaşıdı.

"Seni hiç unutamadım. Her gün aklımdaydın. Senden sonda hiçbir kızla yakınlaşmadım. Hem yakınlaşsaydım seni aldatmış olurdum. Ne de olsa ayrılmamıştık." dedi.

"Bende senden sonra kimseyle olmadım. Şu an önemli olan bu değil. Burada ne yapıyorsun?" diye sordu.

"Burada dört kişi varmış. Düşmanımız olan mafyalar ile çatışmaya girmiş. Onları kendi tarafımıza almak için gelmiştim. Görüyorum ki birisi senmişsin." dedi Yaman.

Bu bahsettiği çatışma büyük ihtimalle bizim patronun yaydığı bir yalandı. Sırf karşı taraf bu yüzden gelip bizi alsın diye söylenen bir yalan.

Ne olursa olsun Yaman'ın karşı tarafta olması canımı sıkıyordu.

"Delfin bizi arkadaşın ile tanıştırmayacak mısın?" diye sordu Çağatay.

"Yaman benim eski bir arkadaşımdı." dedim.

"Eski olan arkadaşlar dudaktan öpüşebiliyorsa seninle arkadaşlık sürecimizi hızlandırmak istiyorum." dedi Koray.

Yaman elimi tuttu ve "Sevgiliydik ve ayrılmadık ama mecburiyetten uzaklaştık. Şimdi böyle karşılaşmak çok güzel. Evren bizi bir araya getiriyor." dedi Yaman.

"Görüşmeyeli epey zaman olduysa karakterlerinin değişmiş olabilir. Öyle hemen geri sevgili mi olacaksınız?" diye sordu Çağatay.

"Ben bu güzelliği bir daha bırakmam."