2 nieuwe meisjes

Paniek! deel 1 (af)

DAG 1
'Oh dit is een leuk jurkje' zei Stephanie en pakte het felst gekleurde jurkje in de kledingwinkel. 'Ooh ja, wel een beetje kleurrijk' zei Sydney, zij hield meer van donkere kleurtjes. 'Volgens mij staat het je beeldig schatje' zei Appie en glimlachte. Stephanie bloosde. 'Trek het eens aan' zei Appie. 'Nou ik denk dat het wel goed zit.. ik haat passen' zei Stephanie. 'Die is ook leuk' zei ze en liep naar een ander kledingrek. Ook Sydney neusde tussen de kledij.
Appie keek Fabian aan, 'zullen wij bij de mannenafdeling boven gaan kijken?'. Fabian knikte en liep naar Syd, 'wij gaan even boven kijken ok?'. Sydney glimlachte, 'prima'. De twee jongens gingen met de roltrap naar boven. Stephanie merktte er niks van, zij zocht druk naar leuke kledij.
Wat niemand gemerkt had was dat Jacob en Wolf ook al een tijdje rondliepen in de winkel. Ze hadden zich onopvallend opgesteld en hielden de meisjes al de hele tijd in de gaten. Nu Fabian en Appie weg waren konden ze eindelijk hunslag slaan. Maar hoe zouden ze dat doen in een winkel waar zoveel mensen liepen.
De jongens zochten boven stoere kleding, de meisjes waren beneden nog steeds druk op zoek. Jacob liep ineens richting Sydney, deed een hand voor haar mond en liep met haar naar buiten. Hun auto stond buiten voor de deur op de parking dus dat was handig. Hij sleurde haar mee de auto in en deed tape op haar mond. Stephanie had ondertussen een leuke broek gevonden, 'deze zal Syd ook wel leuk vinden..' zei ze en zocht haar vriendinnetje.
Tussen alle kledingrekken zach ze verschillende mensen maar geen Sydney. Wolf merkte het en liep op haar af en ging vlak achter haar staan, 'zoek je iemand' zei hij met een verdraaide stem. 'Ja ik zoek mn vriendin' zei Stephanie die nog niks doorhad en dacht dat het gewoon een vriendelijke werknemer was. Ze draaide zich om en een rilling ging door haar hele lichaam. 'Ik weet waar ze is, kom maar mee' zei Wolf en sleurde haar mee. 'Laat me los!' zei Stephanie nors. 'Je wil naar Sydney, wel ik breng je naar Sydney' zei Wolf kwaad en wierp de kleding die ze vasthad op de grond. 'Hee, gast!' zei Stephanie maar kon zich niet verweren. Wolf duwde haar de winkel uit en de auto in.

Wolf stapte in, 'rijden' zei hij tegen Jacob die het bevel opvolgde. 'Wat doen jullie met ons?' zei Stephanie een beetje bang. Wolf lachte. Sydney keek bang en huilde.
De 2 engerds reden met hun naar de loods. Ze trokken de meisjes de auto uit en duwden hen het gebouw in. Het was er koud en donker en er stonden allemaal oude spullen.
De meisjes waren bang.

Intussen waren Appie en Fabian klaar op de afdeling, ze hadden niks leuks gevonden en gingen met de roltrap naar beneden. 'Nu die chicks vinden' zei Appie. Fabian lachte, 'jij die kant en ik de andere?' vroeg Fabian? Appie knikte en liep de winkel in, 'ik zie je bij de uitgang'. Fabian ging ook zoeken.
Ze zochten de hele winkel door en kwamen mekaar bij de uitgang tegen. 'Waar zijn ze nou' zei Fabian bezorgd. 'Misschien al naar een andere winkel?' zei Appie. 'Dat zouden ze toch even laten weten' zei Fabian. 'Achja je kent vrouwen...' zei Appie lachend. 'Ik ga Sydney bellen!' zei hij en pakte zijn telefoon.
De meisje zaten op de koude loodsvloer. Jacob en Wolf waren hun plannen aan het bespreken. Ineens ging Sydneys telefoon. Jacob keek kwaad haar richting uit en liep naar haar toe met gestrekte arm. Sydney keek bang. 'Afgeven!' zei hij kwaad. Sydney schudde haar hoofd. Jacob duwde haar om en pakte haar telefoon uit haar zak.
'Ze neemt niet op' zei Fabian teleurgesteld. Appie stelde hem gerust, 'ze komen wel Fabiano...'
'Op deze manier komen die 2 wijsneuzen weer deze kant op' zei Jacob. 'Klopt' zei Wolf en keek denkend. 'Ik heb wel een idee' zei Jacob en begon in Sydneys telefoon te neuzen. De meisjes konden alleen maar bang kijken en hielden elkaar vast.
'Wat doe je nou allemaal' zei Wolf. 'Ik stuur een smsje' zei Jacob grijnzend. Wanneer hij klaar was met typen hield hij de telefoon voor Wolfs ogen. Wolf las: He, ik ben even langs huis, misschien blijf ik er slapen. Maak je geen zorgen alles gaat goed. Stephanie is bij me. Tot morgen!
Wolf grijnsde. Jacob verstuurde de sms en liep weer op Sydney af, 'zo dat is al 1, *Jacob keek naar Stephanie*, nee 2 probelemen minder' en begon te lachen. ook Wolf moest hard lachen. 'Wat zijn jullie met ons van plan' vroeg Stephanie weer. Sydney huilde, ze wilde weg. Wolf liep naar Stephanie, 'Ach schat.... we houden zo van jullie...' zei hij terwijl hij zijn hand door haar haren deed. Stephanie trok zich weg, 'ik ben je schat niet!'. 'Wacht maar' zei Wolf en bleef haar aankijken.