Iedereen zat aan de ontbijttafel te eten. Stephanie was nogal afwezig, ze zat met haar gedachten de hele tijd bij Wolf en wat hij vandaag weer zou gaan doen om haar te irriteren. Appie zat de hele tijd naar Syd te glimlachen en had eigenlijk helemaal niet door dat Stephanie er niet bij was. Ook Sydney keek Appie aan en glimlachte naar hem. 'He Steph, gaat het wel' vroeg Fabian ineens bezorgt. Stephanie keek hem aan, 'njah.. gaat wel'. Ze zag Sydney glimlachen en keek naar Appie die ook zat te glimlachen. Ze was niet jaloers, Sydney was haar vriendinnetje, maar ze vond het wel raar dat ze zo naar elkaar zaten te staren en glimlachen.
Appie bleef maar glimlachen en had helemaal geen oog voor Stephanie. Ook Fabian had opgemerkt dat Sydney anders deed, maar hij liet haar een beetje. 'Als er wat is kan je het wel zeggen' zei Fabian bezorgd. Laat me maar' zei Stephanie en keek weer naar Appie. Stephanie begon steeds meer te denken dat Appie haar niet meer wou. Ze stond ineens op en liep naar de kamer. Appie en Sydney merkten het niet op. Ze bleven elkaar aanstaren. Fabian keek wel bezorgd en tikte hun aan, 'Wat heeft ze nou' vroeg hij. Appie keek hem aan, 'heeft ze al een paar dagen...komt wel goed' zei hij en keek meteen weer naar Syd.
'Inderdaad' zwijmelde Sydney. Stephanie nam haar jas en tas en liep richting school. Fabian zag haar in de gang voorbij lopen en keek de 2 aan. Hij pakte Syds hand, 'zullen we ook naar school gaan' zei hij lief. Sydney schudde wat met haar hoofd en keek hem aan, 'ja is goed' zei ze en stond op. Ze bleef Appie wel aankijken. Appie deed hetzelfde en haalde ook zijn spullen op. Fabian begon het ook raar te vinden.
Ze gingen met zn allen naar school. Appie bleef de hele tijd rond Sydney heen hangen. Sydney vond het niet erg, Ze vond Fabian wel leuk, maar Appie eigenlijk ook wel nu ze hem wat beter leerde kennen.
Stephanie zat al bij de kluisjes. Ze had haar handen voor haar hoofd en zat te piekeren. Fabian liep meteen naar dr, 'he hier ben je, gaat het?' Stephanie keek hem aan, 'ja, komt we....' Terwijl ze wou zeggen dat alles goed komt draaide ze haar hoofd naar Appie en Sydney. Ze stonden nu wel heel dicht bij elkaar en klierden een beetje. Fabian keek haar aan, 'komt we....???' Vroeg hij. Stephanie stond op en liep naar de toiletten toe. Net nu ze Appie best hard nodig had stond hij met haar beste vriendin te klooien.. Fabian keek haar na en liep naar hun toe, hij legde zn arm om Sydney heen, 'ze doet vreemd, je zal haar in de gaten moeten houden Ap'.
'Ja ja' zei Appie en focuste weer op Sydney. Fabian keek Sydney aan, 'kan je niet even gaan kijken?Het is je vriendin toch'. 'Anders ga jij, jij bent goed in mensen ompraten..' zei Sydney en keek hem aan. Fabian keek verbaasd, 'ok...' zei hij en liep richting de toiletten.
Appie keek hem na en wachtte tot hij de toiletten inliep. Ineens pakte Appie Syds hand, 'jij bent eigenlijk wel heel lief' zei hij en keek haar aan. Syd bloosde, 'dankje, jij ook'. Appie keek haar lief glimlachend aan.
Fabian stond intussen in de toiletten. Stephanie had zichzelf ingesloten en huilde. 'Steph, komt je even naar buiten? Zo kunnen we niet praten' zei hij. 'Ik hoef niet te praten' zei ze en huilde erger. 'Ik snap je wel' zei Fabian beetje bedroefd. Stephanie kwam het hokje uit en knuffelde Fabian. 'Ik snap niet waarom hij ineens zo doet tegen me, net nu ik hem nodig heb. Ik ben zo bang' zei ze huilend. Fabian probeerde haar te troosten, 'rustig maar....'. Stephanie keek hem aan en veegde haar tranen weg, 'sorry, ik beeld me vast alles in... ik had het niet moeten zeggen...' Fabian keek haar ook aan, ' het geeft niet... zullen we terug gaan.. dan kan je even met Appie praten'. Stephanie knikte en veegde haar wangen droog.
Fabian liep met haar naar de gang. Appie stond vlakbij Sydney en streelde haar wang. Net op het moment dat Stephanie en Fabian naar buiten kwamen zoende Appie Sydney. Stephanie wist niet wat ze zag. Ze kreeg een raar gevoel in haar lichaam en haar ogen schoten vol. 'APPIE' zei ze hard en liep naar buiten.
JE LEEST
2 nieuwe meisjes
Fiksi PenggemarMijn verhaal is ontstaan mede dankzij Sydney(@ikbensydney voor haar 'echte' anubisverhaal) We begonnen op Mexin en gingen door op WhatsApp. Het gaat dus over onszelf die in het huis Anubis gaan wonen en er vreemde dingen gaan meemaken. We kwamen a...