2 nieuwe meisjes

Daar gaan we weer (af)

Onze vrienden waren moe gedanst en besloten naar uis te gaan. De hele zaal was al goed leeg, enkel de echte feestbeesten waren zichzelf nog volledig aan het geven. 
Ze liepen met zn allen naar buiten. Jacob en Wolf zaten in de auto te wachten en hielden de deur in de gaten. Njah, Wolf dan want Jacob was al in slaap gevallen. Ineens duwde Wolf hem wakker, 'Wat doe je nou' zei Jacob slaperig. 'Kijk ze zijn er' zei Wolf en grijnsde. Jacob was meteen wakker.. 'Mooi' zei hij en maakte zich klaar om uit te stappen. 
Stephanie liep arm in arm met Appie, ze was wel moe maar het was zo'n leuke nacht geweest. Ook Sydney vond het geweldig, ze was een beetje dronken en liep nog na te dansen op de tonen van de muziek. Fabian lachte om dr, 'het doet me deugd te zien dat je ervan hebt genoten' zei hij en gaf haar een kus.  Appie en Stephanie vonden het grappig.

De 2 stapten uit de auto en liepen op hun af. Fabian schok toen hij zag dat Jacob er nog steeds was. Hij nam Sydney stevig vast. ''Wat doe je' zei Sydney die niks door had. Jacob kwam op haar afgerent, 'meisje, wij moeten toch nog wat dingen bespreken hoor.'. Sydney en Fabian keken raar. Ook Wolf liep op Stephanie af, 'Ja, gezellig wat herinneringen ophalen' zei hij en pakte haar hand. Stephanie trok deze meteen terug, 'Ik moet niks! Zeker niet met jou'. Wolf pakte haar stevig vast en rukte haar mee, 'doe niet flauw! meekomen' zei hij en sleurde haar mee naar de auto.
Stephanie keek zielig naar Appie die meteen achter haar en Wolf aanrende. 'Laat haar met rust' zei hij en probeerde Wolf weg te duwen. Wolf was sterker en duwde Stephanie de auto in. Appie bleef Wolf tegenwerken. 'Goed, dan ga je ook maar mee' zei hij nors en duwde Appie op Stephanie. Appie kwam hard met zn hand op haar buik. Stephanie schrok en legde haar handen erop. Appie merkte het en trok meteen zn hand weg, 'sorry!! alles ok?' vroeg hij bezorgd.
Stephanie knikte moeilijk. Wolf gooide de deur dicht en gng in de auto zitten. Appie wreef over Stephanie's buik. 'Het komt goed...' zei hij met een moeilijk gezicht. 'Wat is dat toch met je buik de hele tijd' zei Wolf ineens. Stephanie keek bang, 'niks, gewoon misselijk!!' verzon ze. 'Hou er dan over op' zei Wolf nors en keek in zn spiegel waar Jacob bleef. 

Sydney was wat dronken en zette een grote bek op tegen Jacob, 'Ik ga niet met jou mee vuile aap'. Fabian keek bang naar dr en hield haar vast. Jacob moest lachen, 'Dat zijn harde woorden' zei hij en trok haar mee. Sydney werkte tegen dus tilde Jacob haar op. Hij liep met haar naar de auto en zette haar erin. Ook Fabian liep mee en net als Wolf met Appie duwde Jacob hem erbij. Sydney bleef Jacob uitschelden. 

Wolf ging rijden, ze reden naar de loods. Jacob grijnsde de hele tijd en vond het wel leuk om Sydney zo te zien. 
Ze kwamen aan bij de loods.Jacob trok Fabian hard uit de wagen, die viel met zn hoofd tegen een boom aan. Toen trok hij Sydney er ook uit en hield haar stevig vast.
Wolf stapte ook uit en trok Appie eruit. Appie wou hem een klap geven maar Wolf was sneller. Appie viel bewusteloos op de grond neer. Stephanie was bang en keek huilend naar Appie.
Ze maakte zichzelf klein, ze wilde niet uit de auto. Wie weet wat ging die enge Wolf weer met haar doen. Wolf kroop half in de wagen en deed zn hand over haar hoof. Stephanie voelde weer de bangheid die ze 3 jaar geleden ook voelde. Wolf trok hard aan haar arm 'Meekomen kind!'. 
Stephanie hield 1hand op haar buik. Wolf duwde haar tegen een boom aan en streelde door haar haar, 'ik heb je gemist hoor' zei hij en keek haar grijnzend aan.
'En je bent er niet lelijker op geworden, integendeel'. Stephanie was bang en duwde hem weg. Ineens gaf Wolf een harde stoot in haar buik. 'Neeeee--Auw!!' schreeuwde Stephanie en zakte door haar knieen. Wolf moest hard lachen. Stephanie hield haar beide armen om hara buik heen en was bang, bang dat ze het kindje zou gaan kwijtraken. 

Sydney keek stoer naar Jacob. Ze wist niet helemaal wat er gebeurde en hoe ze deed. Jacob duwde haar om, 'zielig meisje, nog steeds' zei hij nors. Sydney stond meteen weer op en gaf hem een duw, 'oh nee hoor' zei ze stoer. Jacob vond het leuk, zo was ze anders nooit geweest. Fabian kwam ene beetje bij en liep op Jacob af, hij ging om zn nek heen hangen, 'Stoppen!' riep hij hard en probeerde hem te overmeesteren.

Stephanie keek zielig naar Appie, hij lag bewusteloos op de grond. Wolf was in de kofferbak van de auto op zoek naar touw en plakband. Stephanie kroop voorzichtig naar Appie en ging tegen hem aanliggen. Ze huilde en fluisterde: 'we zijn het kwijt... we zijn het kwijt'. Appie kwam een beetje bij. Stephanie pakte zijn hand en bleef maar huilen, 'ik voel het niet meer' zei ze bang. Appie keek haar wat verdwaasd aan en wreef et zn andere hand op zn hoofd. Wolf merkte dat stephanie bij Appie was, hij liep om de auto en pakte haar in haar nek vast, 'Jij daar! ' zei hij nors en sleepte hara mee. stephanie huilde nog meer.

Intussen duwde Jacob Fabian van zich af, 'jij miezerig ventje' zei hij en duwde hem nog een keer. Syndey keek om zich heen en zag een groot stuk hout liggen, met veel moeite pakte ze het op en gooide het op het hoofd van Jacob. Hij viel bewusteloos op de grond. Fabian omhelsde Sydney en naar haar mee. Ze keken nog bang naar Wolf die Stephanie en Appie in zn greep had. 'We moeten wat doen' zei Fabian maar Sydney reageerde niet echt. 

Stephanie had zien gebeuren wat Sydney bij Jacob deed. Appie moest ook een stuk hout zoeken en ze probeerde het hem duidelijk te maken. Wolf ag dat ze tekens naar hem deed en liep weer naar haar toe, 'jij houd maar niet op he' zei hij en schopte haar in haar zij, bijna op haar buik. Ze huilde en wist nu zeker dat kindje weg was. 'MOORDENAAR' riep ze hard. Wolf keek haar raar aan en begon te lachen, 'hoewo ben ik nou weer een moordenaar kind' zei hij.
'Je hebt mn kind vermoord, en het was nog nieteens geboren!' zei ze huilend. 'Ooooh vandaar.... ' zei Wolf en snapte waarom ze de hele tijd dr buik vasthield. Appie had het touw wat Wolf nodig had zien liggen, pakte het op, liep naar Wolf toen en deed het hard om zn nek. Stephanie stond op en pakte het houtstuk en klopte op wolfs hoofd. ook hij viel neer. Appie knuffelde Stephanie hard. Ze huilde en rilde helemaal, 'het is voorbij..' zei ze. Appie trooste haar, 'we gaan naar het ziekenhuis ok!! Alles komt goed!!' Stephanie keek hem bang aan en samen met Fabian en Sydney gingen ze naar het ziekenhuis.

Eenmaal in het ziekenhuis werd Stephanie meteen op de onderzoekstafel gelegd. Een dokter liep ook op Fabian en Sydney af, 'Moeten jullie ook onderzocht worden' vroeg ze lief. Fabian keek Sydney aan, 'Misschien even nakijken scat, je bent toch hard geschrokken'. Sydney, die ondertussen wat nuchterder was, knikte en liep met Fabian mee. 
Stephanie keek bang naar Appie en het scherm van het echo-toestel. De dokter zocht.... 'hmmm' zei hij bedenkenlijk. 'Het is weg he' zei Stephanie bang en schoot vol tranen. Appie deed zn arm om dr heen en deed zn best om niet te huilen.  
Opeens klonk er een zacht geklop uit de machine. De dokter keek opeens een stuk blijer. 'Hoor je dat' zei Appie opgelucht. Stephanie veegde haar tranen weg... 'Het is er nog?' vroeg ze. De dokter knikte. Stephanie gaf Appie een vette knuffel, 'gelukkig!!'. 

Bij Sydney en Fabian ging het ook goed, de dokter had een routineonderzoek gedaan en zat met hun aan het bureau, 'alles ziet er prima uit, heel prima zelfs' zei hij en keek Sydney en Fabian aan. Ze keken de dokter raar aan. 'gefeliciteerd, u bent zwanger' zei hij met een lach. Fabian en Sydney schrokken en keken elkaar aan. 'Hoe... hoelang al' vroeg Sydney. 'Een paar weken' zei de dokter. 
Sydney keek een beetje bang, Fabian pakte haar hand en glimlachte, 'je word mama' zei hij met een glimlach. Sydney keek hem lief een en lachte, zde dacht dat Fabian dit niet zo leuk zou gaan vinden maar hij reageerde gelukkig heel anders. Ze liepen de gang op. 'Ik kan het niet geloven' zei ze en wreef over haar buik. Fabian glimlachte en legde zijn hand er ook op, 'ons kindje' zei hij met een glimlach. 
Appie en Stephanie kwamen ook de kamer uit. Sydney en Fabian liepen meteen naar hun toe, 'en' vroeg Fabian. 'Het is er nog' zei Stephanie opgelucht. 'Oef.. ' zei Sydney. Fabian kon het nieuws niet langer voor zich houden ' Wij hebben ook fijn nieuws gekregen' zei hij en keek Sydney lief aan. Stephanie en Appie keken hun aan. 'Ik... Ik ben ook zwanger' zei Sydney.Stephanie begon te lachen.. 'Niet!!.. je maakt een grapje toch'. Ook appie keek een beetje raar. 'Nee, echt ' zei Sydney. 'Superleuk' zei Stephanie... 'Straks bevallen jullie ook nog op dezelfde dag' zei Appie lacherig. Stephanie lachte en begon hard te geeuwen.'Laten we maar naar huis gaan...' zei Appie en deed een arm om dr heen. Stephanie knikte en ze gingen allemaal naar huis.