Terwijl Fabian Jodie probeerde de troosten keek Syndey haar moeilijk aan, 'dit kan zo niet langer! We moeten met dr naar een psychologe'. Fabian keek Sydney aan en knikte. Hij pakte zn tablet en zocht een psychologe op. 'Hier kunnen we meteen heen' zei hij en schreef het adres op. Sydney vond het goed en pakte de spullen en Julia. Ze reden er met Jodie heen.
Intussen zat Stephanie nog te bekomen. Appie had allemaal lekkere dingen gepakt en Milla smikkelde van chips. Appie pakte er eentje uit, 'Niet doen!' Schreeuwde ze hard. 'Papa mag er ook wel eentje toch' zei hij lief. 'Deze zijn van mij hoor' zei Milla en duwde hem wat. 'He he rustig!' zei Appie en pakte haar arm wat. Milla begon te huilen. Stephanie keek haar aan; wat is er nou?'. 'Sorry' zei Milla en ging knuffelend bij hun liggen. Stephanie knuffelde haar en aaide door haar haar. Milla viel in slaap. Stephanie legde haar voorzichtig in de zetel met een dekentje. Appie pakte opnieuw een chipje, 'dat gaat ze niet leuk vinden' zei Stephanie en prikte hem wat in zn zij.
Ze begonnen wat te kleffen op de bank. Ineens pakte Appie Stephanies hand en stond op. 'Wat ga je doen?' Vroeg ze lief. 'Ga je mee naar boven?' zei hij met een lieve grijns op zn gezicht. 'Maar Milla dan?!' zei Stephanie en aaide over haar rug. 'Laat haar maar lekker slapen, we zijn zo terug' zei hij terwijl hij haar wat overeind trok. Stephanie volgde hem naar de slaapkamer.
Jodie zat intussen bij Ria de psychologe, ze was verlegen en knikte alleen maar. 'Je hoeft niet bang te zijn' zei Ria lief en probeerde haar wat losser te krijgen. Fabian probeerde uit te leggen waardoor Jodie zo geworden was. Sydney kreeg het moeilijk door alles te horen. Fabian pakte haar hand wat. Ria en Jodie waren intussen oefeningen aan het doen, Jodie moest elke keer als ze die man zag in haar hoofd of in het echt gewoon heel hard schreeuwen. Fabian en Sydney waren verbaasd dat Jodie zo los kwam.
'We moeten wel meerdere sessies doen voor een goed reslutaat' zei Ria. Ze maakten een nieuwe afspraak en gingen terug naar huis
Milla lag nog te slapen terwijl haar ouders boven waren. Ze werd wat wakker en keek verdwaasd om zich heen. Haar mama en papa waren nergens te zien. Ze probeerde hen te roepen maar antwoord kwam er niet. Ze werd bang; ze had een grote angst voor alleen achter te blijven. Ze verstopte zich onder het deken en huilde wat. Stilaan werd ze gek in haar hoofd. Stephanie lag op bed in Appies armen na te genieten. 'MAMAAAAA, PAPAAAAA!!!!' Weerklonk er ineens door het hele huis. 'Milla!' Zeiden Appie en Stephanie en keken elkaar aan. Ze kleedden zich snel aan en liepen de trap af.
Fabian en Sydney stonden in de keuken na te praten over de sessie. 'Wil
Je drinken?' Vroeg Fabian en pakte al gazen. Sydney knikte. 'Jij ook Jo....Jodie?' Zei Fabian en keek zoekend. 'Waar is ze?' zei Sydney en werd al bezorgd. 'Rustig ik ga zoeken' zei Fabian terwijl hij haar bij haar schouders vasthield. Hij zocht boven maar vond haar niet. Ineens hoorden ze gegiechel van buiten komen. Ze gingen kijken en daar zat Jodie, bij haar konijn te spelen. Sydney liet een zucht van opluchting. 'Speel maar lekker lieverd' zei Fabian en ging naar binnen.
Stephanie kwam bij Milla; 'schatje wat is er!!' Zei ze en knuffelde haar. Milla huilde 'ju jullie waareeen weg' snikte ze. 'We waren even boven, we laten je nooit alleen' zei Appie en troostte haar. 'Ik was bang' zei ze. Stephanie keek Appie aan en bleef haar knuffelen. Ze werd wat rustiger en bleef de hele avond rond hun hangen.
JE LEEST
2 nieuwe meisjes
FanfictionMijn verhaal is ontstaan mede dankzij Sydney(@ikbensydney voor haar 'echte' anubisverhaal) We begonnen op Mexin en gingen door op WhatsApp. Het gaat dus over onszelf die in het huis Anubis gaan wonen en er vreemde dingen gaan meemaken. We kwamen a...