2 nieuwe meisjes

Dramatische autorit (af)

Het was een mooie dag geweest. De vrienden hadden een hele middag in de tuin van Het Huis Anubis gehangen. Stephanie kreeg ineens het idee om nog even een blokje om te gaan, ze had de tuin vandaag genoeg gezien. Sydney vond het ook wel een leuk idee dus gingen ze met de jongens wandelen.

Jacob en Wolf waren ook samen op weg. Ze hadden afgesproken om samen een drankje te gaan doen. Ze reden langs de weg van het huis. 'Straks komen we ze nog tegen' grapte Jacob. Wolf lachte. Ze reden een stukje verder en ineens keek hij zijn ogen uit. Hij dacht eerst dat hij droomde maar het was echt zo! Hij zag Sydney lopen! Jacob begon te grijnzen, 'kijk eens aan...'. Wolf keek hem moeilijk aan, 'wat is er dan?!' zei hij. Jacob wees met zijn hoofd, 'daar'. Wolf keek en zag het ook 'ooooh, dat is toevallig' zei hij en kreeg ook een grijns op zn gezicht. Hij reed hun voorbij en stopte wat. Fabian keek raar naar de wagen, hij meende hem te herkennen maar dacht dat het misschien iemand was die de weg wou vragen. Jacob en Wolf maakten zich klaar en stapten de auto uit. Stephanie pakte meteen Appies hand vast, ze schrok zich rot. Ook Sydney ging dichter bij Fabian staan.
'Goedenavond' zei Jacob en liep met Wolf op hun af. Stephanie keek hun bang aan. 'Zullen we gezellig een drankje doen?' zei Wolf gladdig en reikte zn hand uit. Stephanie schudde haar hoofd, 'als ze al een drankje doet zal het niet met jou zijn maar met mij' zei Appie en keek m boos aan. Wolf lachte, 'en toch ga je mee..'. Hij duwde Appie aan de kant en trok Stephanie mee. Jacob trok Sydney ook met zich mee, 'kom meisje' zei hij grijnzend. 'He laat dat!' zei Fabian en liep haar achterna.

Jacob en Wolf duwden hen de auto in, stapten zelf snel in en gingen rijden. Appie en Fabian waren machteloos! Ze liep achter de auto aan in de hoop hen in te halen.

Stephanie en Sydney zaten in de auto, wat moesten ze nou doen?! 'Laat ons eruit!' schreeuwde Stephanie. 'Wat denk je zelf' lachte Wolf hard. Jacob zette zn stoel naar achter en keek Sydney aan, 'he meisje... alles goed?'. Sydney bleef hem bang aanstaren. Jacob begon weer eens handtastelijk te doen, dit wilde ze niet!!

Stephanie begon het beu te worden en ging om zn nek heenhangen, 'breng ons nu terug!' 'Doe normaal' schreeuwde Wolf en probeerde haar weg te drukken. In al zn pogingen wijkte hij van de weg. Stephanie keek voor zich en zag een boom heel dichtbij komen. Ook Sydney had het gezien, 'pas op' schreeuwde ze en deed haar handen voor haar ogen. Jacob schrok.

BOEM- de auto knalde tegen de boom aan.
Iedereen lag bewusteloos in de auto. Stephanie had een schram op haar hoofd en Sydney lag er slapjes bij. Ze kwamen snel bij. Gelukkig hadden ze niks ernstigs. 'Kom snel weg hier...' zei Stephanie en maakte de deur open.
Intussen liepen Appie en Fabian in de buurt. Ze hoopten dat hun vriendinnetjes niks erg zouden meemaken. Waarom gebeurde dit toch altijd!! 'We hadden gewoon in de tuin moeten blijven' zei Fabian. Appie gaf hem een schouderklopje en keek voor zich uit, hij zag ineens wat rook in de verte. 'He Faab, wat is dat?!' riep hij. Fabian zag Sydney aan komen rennen en liep snel die kant op. 'Sydney!!' riep hij luid. Ze viel in zn armen. Stephanie liep recht op Appie af en gaf hem een knuffel. 'Wat is er gebeurd' vroeg Fabian. Stephanie barste in tranen uit, 'ik... ik heb m vermoord' zei ze paniekerig. Appie trooste haar, 'huh, hoezo?' zei hij. Ze legden alles uit.
'Het komt goed!' zei hij troostend, 'het is niet jou schuld! Kom we gaan naar huis' zei hij snel en ze gingen.

Wat later kwamen Jacob en Wolf bij. Ze hadden ook niks ernstigs. 'Dat rotkind heeft mn auto gesloopt! Ik krijg dr nog wel' zei Wolf grijnzend!!