2 nieuwe meisjes

De samenwerking. (af)

Het was een normale schooldag. De kinderen hadden gymles. Appie was moe. 'Aah komop, dit is leuk! Een beetje rennen enzo..' zei Stephanie enthousiast en pakte hem bij zn hand.
Ze gingen samen naar het gymlokaal en kleden zich om.
'Iedereen klaar' riep gymlerares Esther ineens luid. Alle jongeren kwamen de kleedkamers uit. 'Vandaag doen we een bosloop, dus allemaal extra trui aan en dan gaan we naar buiten' zei ze. 'Leuk! ' zei Stephanie. Appie keek haar maar een beetje raar aan. ook Sydney en Fabian zagen het niet helemaal zitten. Sydney was nog niet bekomen van haar 'ontvoering' en Fabian had helemaal geen zin in rennen. Stephanie was eigenlijk de enige, samen met Mick, die blij was dat ze konden rennen. De hele groep liep samen naar het bos.
Eenmaal anagekomen ging Esther voor hun staan, 'ok 20 minuten rennen, ik tel jullie rondjes en daar krijgen jullie een cijfer op. GO' zei ze en blies op haar fluitje. Iedereen ging rennen. Fabian deed een beetje langzamer voor Syd. Appie ging gewoon stappen. 'Appie, rennen zei ik' zei Esther. 'Kom Ap...' zei Stephanie en pakte zijn hand. Appie ging een beetje rennen. 'Wedden dat ik veel sneller ben dan jij..' zei Stephanie. 'Denk je dat' zei Appie een beetje suf.. 'Nou bewijs het maar' zei hij en ging sneller rennen. Stephanie liep snel achter hem aan en haalde hem in. Appie was verbaasd.
Iedereen rende door het bos. Wat Sydney niet wist was dat Jacob in het bos was. Hij had zich onopvallend opgesteld achter een boom. Ook Wolf had op het uurrooster ezien dat Stephanie Gym had en was naar het bos gegaan om 'toetsen te verbeteren' op een bankje. Terwijl iedereen liep merkte hij ineens Jacob op en liep naar hem toe. 'Meneer, wat doet u hier' vroeg hij. 'ik euh.. ik zoek paddenstoelen' zei Jacob.
'Ja Ja, u gluurt naar die meisjes zeker...' vroeg Wolf. Jacob keek hem wat vreemd aan. ' Geeft niet hoor', zei Wolf ineens 'Ik doe precies hetzelfde..'. Jacob keek hem grijnzend aan, 'ojaa? Wie dan' vroeg hij, 'ik dat meisje daar' zei hij en wees naar Sydney. 'Ooh Sydney' zei Wolf. 'Kent u haar' vroeg Jacob. 'Ik ben hun leraar' zei Wolf ineens. Jacob grijnsde nog meer, 'en jij dan?' vroeg hij

'Komop AAAAAAAP!!' zei Stephanie omdat Appie weer was gaan lopen. 'Ik kan niet meer, ik ben moe-oe' zei hij. Stephanie stopte ook en liep naar hem toe, ze omarmde hem. Appie glimlachte naar haar en gaf har een kus. 'Oooh en hier ben je niet moe voor' zei ze lachend. Appie bloosde.
Ook Fabian en Syd waren maar gaan lopen. Ineens kwam Esther eraan, 'Rennen jongens, of allemaal een 1'. Iedereen keek haar aan en ging weer rennen.

'Ik zit achter haar aan...' Wolf wees naar Stephanie. 'Ook wel ene mooi meisje' zei Jacob ineens.
Wolf keek hem wat aan, 'we kunnen samenwerken?' stelde hij voor. Jacob vond het wel een goed idee. Samen konden ze vele makkelijker hun slag slaan, zeker omdat Wolf hun leraar was.
'Hier zijn mijn gegevens, we houden contact' zei Jacob ineens en sluipte het bos uit.

De gymles was afgelopen. Iedereen was moe en ging terug naar school.

Later die avond hadden Jacob en Wolf contact. Ze zouden het gaan doen. Samen een team vormen om de 2 meisjes te pakken te krijgen. Een vriendschap was geboren.