2 nieuwe meisjes

Het routineklusje (af)

De gezinnetjes gingen elk terug naar huis. Fabian en Sydney waren in de wolken met Julia.
Toen Milla thuis kwam ging ze meteen met haar popjes spelen, Stephanie die ging meteen weer dingen regelen voor het huwelijk. Appie pakte drankjes en eten.
Thuis liep Jodie gelijk met Sydney naar konijn, 'wat is ie lief he mama' zei ze vrolijk. Sydney vond m leuk en schattig.
Intussen waren Jacob en Wolf ook weer samen. Jacob was nog steeds woedend over het feit dat Sydney gelogen had. 'We moeten hen terugpakken! Allemaal!!' zei Jacob. Wolf keek hem aan, 'hoe wil je dat doen' vroeg hij. 'Ik heb een idee, maar daarvoor moet ik meer info hebben. Die 2 meiden gingen toch trouwen en samen een feest geven... Als we daar wat kunnen doen...' Zei hij grijnzend. Wolf snapte hem meteen en had en brede grijns op zn gezicht. 'Ik weet hoe' zei Wolf en haalde 2 pakken uit zn koffer. 'Wat wil je daarmee' vroeg Jacob. 'We gaan vermomd naar hen toe... Kan je info zoeken' zei hij en trok aan. Jacob twijfelde wat maar ging mee met het plan. Samen reden ze eerst naar Stephanies huis.
'En goed in je tol blijven he!' Zei Wolf nors tegen Jacob. Jacob knikte en belde aan. Stephanie schrok van de bel, 'ik gaa!' Zei Milla en liep snel erheen. Ze maakte de deur open. Wolf kon zijn grijns moeilijk onder bedwang houden, 'dag meisje, wij komen voor de kachel te controleren' zei hij met een verdraaide stem. Milla liet hun binnen, 'mama die meneren komen om de kachel te convoleren'. 'We komen de kachel controleren' verbeterde Wolf met zn stem. Stephanie keek Appie vreemd aan en knikte, 'ok doe maar...' Zei ze en wees hen de kachel aan die in de woonkamer stond. Wolf en Jacob liepen erheen. Stephanie bleef hem aankijken, ze dacht zijn ogen te herkenen maar probeerde die gedachte aan de kant te schuiven. Appie pakte haar hand, 'ik herken hem!' zei hij zacht. Stephanie keek hem geschrokken aan 'nee nee nee nee!'. Rustig schat' zei Appie en kalmeerde haar. 'Ik dacht het ook al maar ik wou er niet aan denken' zei ze. Appie gaf haar een knuffel. Stephanie probeerde rustig te blijven en hield de 2 in de gaten. Jacob had intussen de kachel nagekeken, 'ziet er goed uit'. Wolf stompte hem wat. Milla speelde met haar poppen, ze speelde na wat er een tijdje geleden op school gebeurde. Wolf herkende het en grijnsde. Milla liep ineens naar hun en stak haar pop naar heb uit; 'KIJK, mijn popje!'. Wolf lachte wat. 'Milla, hierkomen nu!' Zei Stephanie snel. 'Maar...' Stammelde ze. Appie trok haar snel naar zich toe en hield haar vast. Stephanie stond op en liep naar hun, 'is er nog wat?!'. 'Wat bedoelt u' vroeg Wolf. 'Jullie kwamen voor die kachel, die is in orde dus wat moet er nog gebeuren?' Zei ze nors. Wolf ging vlak voor haar staan, 'dat was het meiske' zei hij als zichzelf en grijnsde. Stephanie kneep haar ogen dicht en voelde de grond onder haar voeten wegzakken. Jacob lachte en liep weg, wolf volgde hem lachend mee.
Stephanie ging weer bij Appie zitten en begon te huilen. 'Waarom altijd weer' zei ze snikkend. Milla en Appie troosten haar.
Intussen reden Jacob en Wolf richting Sydney. Die zat gezellig met Fabian en Jodie te genieten van Julia. De bel ging en Fabian ging openmaken. Op dezelfde manier stelde Wolf zich voor. Fabian keek wat raar en liet hen binnen. Jacob zou zich focussen op Sydney en dat kleine kind. Hij liep naar binnen en had Julia meteen in het oog. 'Doe jij deze kachel maar' zei hij tegen Wolf terwijl hij alles in de gaten hield. Sydney keek hem raar aan, ze kende die man van ergens; hoe hij deed en zijn postuur.... 'Jij' schreeuwde ze meteen. Jacob keek wat geschrokken, 'wat bedoeld u mevrouw?'. Ook Fabian keek haar raar aan. 'Ga weg!' Schreeuwde ze. Jacob liep naar Julia toe en pakte haar uit het wiegje, 'niet zonder haar' zei hij en grijnsde. 'Laat mn kind met rust!' Zei ze snel en probeerde hem tot rust te brengen. Fabian probeerde Julia te pakken maar Jacob hield haar stevig vast. Sydney bleef hem aankijken. 'Had je maar niet moeten liegen' schreeuwde Jacob. Julia huilde enorm. Fabian trok ineens Julia uit zn armen en troostte haar. 'Ga mn huis uit' schreeuwde Syndey. 'Denk maar niet dat het hierbij blijft' riep Jacob en liep met Wolf de deur uit. Jodie was schreeuwend naar boven gelopen. Fabian legde Julia terug en kalmeerde haar wat. Ze suste in slaap, Sydney liep snel met Fabian naar Jodie toe. Ze lag in shock op de grond te schreeuwen. Ze probeerden haar te troosten... Jodie werd gek van de gedachtes aan Jacob, ze ging eraan kapot.....