2 nieuwe meisjes

De redding (af)

Het was de laaste schooldag voor de vakantie. Onze vrienden waren gezellig aan het hangen in het park. Het was middag en Stephanie en Appie moesten zo nog even naar school. Fabian en Sydney waren al klaar.
Ze namen afscheid. Sydney bleef nog even met Fabian in het park hangen. Ze keken verliefd naar elkaar. Fabian moest naar de wc en ging achter een boompje wat verder plassen. Sydney zat alleen op het bankje. Wat ze niet merkte was dat er iemand haar al een hele tijd in de gaten aan het houden was. Het was Jacob, hij zag Fabian weglopen en liep naar Syd toe. Sydney merkte het niet meteen op. Jacob pakte haar hard bij haar schouder vast, deed een hand voor haar mond en keek haar dreigend aan. Sydney schrok. Jacob nam haar hard mee. Ze probeerde zich te verzetten maar hij was te sterk voor haar.
Toen Fabian terug kwam schrok hij omdat hij Sydney niet zag, hij riep haar naam een paar keer en keek om zich heen. hij dacht dat ze misschien toch naar school gegaan was en liep erheen.

Ondertussen stonden Appie en Stephanie bij de kluisjes. Stephanie haalde de spulletjes eruit, het was immers vakantie na dit uur. Ineens kwam Wolf van achter de hoek gelopen. Appie keek al een beetje bang, want hij zag hem aankomen. Hij liep recht op Stephanie af. Appie pakte haar hand vast. Stephanie vond het een beetje raar, maar wel lief van Appie dat hij zomaar haar hand vastpakte. Ze keek hem lachend aan maar Appie keek heel serieus. Wolf stond achter Stephanie; 'aaaah, jou zocht ik al, kan je eventjes meekomen?'. Stephanie schrok van zijn stem, 'waa... waarom? Ik... Ik hoef niks meer voor jou vak te doen' zei ze bang. Appie kneep in haar hand.
'Je moet nog evene een taak nakijken, ik snap er een paar dingen die je opschreef niet van...' zei Wolf vals. Appie keek hem aan; 'nou, die ene taak zal vast niet het verschil maken'. 'Kom nou gewoon even mee...' zei Wolf en trok aan Stephanie's arm. Appie pakte haar meteen vast 'Ze hoeft helemaal niks! laat dr met rust'. Stephanie was een beetje bang en keek van Appie naar Wolf en terug.
'Ok, ik ga mee maar niet alleen!!' zei Stephanie en keek Appie aan. 'Hij mag er wel bijzijn hoor, ik doe je niks' zei Wolf vals en liep naar het lokaal. Stephanie hield Appies hand vast en liep mee.

Ondertussen was Jacob met Sydney bij de villa gekomen. Hij had haar in een zijkamer gezet en vastgebonden op een stoel.
Sydney was bang
Fabian was op school aangekomen en had Sydney gezocht. Ze was nergens te vinden. Hij was zo in paniek dat hij besloot meteen naar de politie te gaan. Het was al zo vaak voorgevallen dat ze ineens zomaar weg was en elke keer was er hetzelfde aan de hand.
Hij kwam bij het politiebureau en legde alles uit. Die stuurden meteen iemand op controle naar de villa van Jacob. Fabian kon alleen maar bang afwachten.
Sydney zat nog steeds bang op de stoel. Ze huilde een beetje en keek Jacob zielig aan. Jacob staarde haar aan 'Je ontkomt niet meer aan me meisje..'. Hij zwaaide met een pistool voor haar ogen. Syndey keek hem bang aan. 'Een beweging en PGGGG' zei Jacob lachend en maakte een schietbeweging.

Appie en Stephanie liepen met Wolf mee. Wolf lachte in zichzelf, hij liep het lokaal in. Stephanie liep als eerste naar binnen en Apiie liep vlak achter haar; 'nou wat voor taak?' zei Stephanie zielig. Wolf pakte wat papieren en deed nep; 'nou dit..'. Stephanie keek raar, wat ze niet merkte was dat Wolf naar Appie toeliep en hem hard naar buiten duwde. 'HE!' zei Appie en keek hem boos aan. Wolf grijnsde naar hem en deed de deur op slot. Stephanie keek nog steeds naar de papieren en had niks door. Ineens deed Wolf zn hand door haar haren. Stephanie drukte zn hand weg 'Appie nu niet...'. 'Maar lief meiske, ik ben het maar' zei Wolf. Stephanie keek raar op en draaide haar goofd. Ineens zag ze dat Appie weg was: 'huh! Wat wil je, laat me met rust!!!'

Intussen was er een politieauto bij de villa aangekomen. De man belde aan. Jacob schrok en keek Sydney boos aan; 'jij gaat je mondje houden! Of anders!' Sydney keek hem aan en knikte bang. Jacob liep naar de deur en zette hard klassieke muziek aan. Hij deed de deur dicht en liep naar de voordeur. 'Goeiemiddag meneer, ik kom een huiszoeking doen in verband met een vermist meisje, Er zouden aanwijzingen zijn dat ze hier is'. Jacob keek nep raar.
De agent toonde een foto van Sydney; 'kent u haar'. Jacob keek... 'Ik heb haar wel eens gezien, ik ben arts en ze was patiente. Maar vandaag heb ik haar nog niet gezien'. Sydney hoord het een beetje door de muziek heen en ging hard met haar stoel schuiven. De agent keek raar op 'wat is er daar' zei hij terwijl hij naar de deur keek. 'Ooh, mijn zoon is in zijn rommelhok aan het spelen. Matthijs het kan wel wat zachter ja!' zei Jacob. De agent lachte wat, 'ok, als u haar ziet, wilt u dan even bellen..' . 'Goed' zei Jacob en liet de agent eruit. Boos liep hij naar de kamer toe, 'Jij krengetje!' zei hij en sloeg Syndey.
Sydney huilde.
De agent ging weer naar het bureau en deed verslag. Fabian was droevig en bleef maar aandringen dat het niet klopte. Hij vertelde dingen die Jacob eerder gedaan had. De politie keek hem maar raar aan. 'Ok, we zullen straks nog een huiszoeking doen' zeiden ze en gingen weer aan het werk. Fabian ging in de wachtkamer zitten.

Wolf had Stephanie op stoel geduwd en zat aan dr. 'Lief kind' zei hij de hele tijd. Stephanie was bang. Appie stond op de gang en probeerde binnen te komen. Hij smste Fabian over wat er aan de hand was. Die vertelde dat hij ook op het politiebureau was omdat hij dacht dat Sydney bij Jacob was. 'Laat de politie naar school komen, en vlug!' zei Appie. Fabian vertelde het en een politieauto vertrok naar school. Appie ging hun buiten opwachten en hoopte dat Wolf Stephanie ondertussen niks zou aandoen.

Wolf zat aan Stephanie, ze vond het helemaal niet leuk. 'Jij blijft voor altijd bij me' zei hij. 'NIET!' zei Stephanie. De politie kwam op school aan, iedereen schrok. Appie liep naar hen toe en nam hn mee naar het lokaal waar Stephanie zat. Wolf bleef aan het zitten. Stephanie huilde. Wolf droogde haar tranen weg, 'niet huilen liefje!' zei hij en lachte wat. Ineens werd de deur opengetrapt en liepen er 2 gewapende agenten binnen. Stephanie schrok. De agenten liep op wolf af; 'handen omhoog! Bij elke verdachte beweging die je maakt schieten we'.
'Maar ik heb niks gedaan' zei Wolf en keek de agenten aan. 'Dat zien we' zeiden ze en keken naar Stephanie die huildend op de stoel zat. Wolf keek Stephanie boos aan; 'Jij hebt de politie gebeld stom kind!!'. 'Dat heb ik niet' zei Stephanie huilend. Wolf duwde haar hard van de stoel af. 'Het is genoeg geweest 'zei de agent en sloeg Wolf in de boeien. De andere agent deed een arm om Stephanie heen en nam haar mee. 'Denk maar niet dat je van me af bent! Ik krijg je!
Hier zal je voor boeten!!' zei hij dreigend. De agenten namen hem ee de combi in. Stephanie was een beetje in shock. Toen Appie haar zag aan komen lopen gad hij haar meteen een knuffel, 'het is voorbij, de politie heeft hem...'. Stephanie huilde nog meer. 'Jullie moeten wel even mee naar bureau voor een verklaring' zei de agente en liet Stephanie en Appie een andere auto ingaan. ze reden naar het bureau. .

Er was ook weer een politieauto naar de villa gereden. Jacob stond voor Sydney. Hij beef haar maar slaan bij elke zielige blik die ze had. Er werd weer aangebeld. Jacob keek haar aan 'Je weet het he meisje!' zei hij en ging de kamer uit. Hij maakte de deru open en agenten stormden naar binnen 4waar is Sydney' zeiden ze en pakten Jacob hard vast. Sydney schreeuwde en een agent kwam naar haar toe. Op dat moment kwam Matthijs thuis, hij snpate er niks van en keek zijn vader raar aan. De agenten naen Jacob mee naar het bureau en hielpen Sydney. 'Het spijt me, in naam van mn vader' zei Matthijs en keek droevig naar Sydney. Ze keek hem aan en liep met de agentes mee. Ze reden naar het bureau.
Fabian stond Sydney al op te wachten en sloot haar in zn armen. Hij ging met dr zitten en nam een glaasje water. Jacob werd naar binnen gebracht en grijnsde naar Sydney en Fabian. Hij werd naar de cel gebracht.
Ook de auto met wolf en Appie en Stephanie kwam aan bij het bureau. Stephanie en Appie liepen samen naar binnen. Even later kwam ook Wolf met luid geschreeuw naar binnen en riep de hele tijd naar Stephanie: 'ik krijg je wel! Wacht maar tot ik vrij kom'. Stephanie was bang. Appie hield haar stevig vast. Ook Syd en Fabian keken hem aan. Sydney moest mee voort verhoor.
'Ik ga wel mee' zei Fabian en nam haar bij haar hand vast. Samen liepen naar de verhoorkamer. Ze vertelden alles, alles wat Jacob haar al die maanden had aangedaan. De agenten schrokken, 'met deze feiten kunnen we hem wel een tijdje vasthouden' zeiden ze.
Stephanie zat bang voor zich uit te staren. Appie deed bezorgd zij arm om haar heen, 'alles komt goed schat'. Stephanie geloofde er niet veel van na de woorden van Wolf.
Die werd wat verderop een kamer uitgebracht en naar zijn cel begracht. Hij keek dreigend naar Stephanie en wilde naar haar toe maar de agenten hielden hem tegen. Stephanie liep stap voor stap naar hem toe. Appie pakte haar hand, 'wat doe je'. Stephanie wist zelf niet helemaal wat ze deed en keek hem aan, ze knuffelde hem ineens heel hard.
'Stil maar 'zei Appie en trooste haar. Een agent kwam hun halen voor verhor. ook zei deden het hele verhaal nu.

Na het verhoor gingen onze vrienden naar huis. Ze waren blij dat de schurken eindelijk vast zaten en dat de politie alles wist. Ze waren veilig! de vakantie kon beginnen....

Jacob en Wolf zaten samen in een cel. Ze waren pissed en bespraken met elkaar wat er nu zou gaan gebeuren. 'Een ding is zeker' zei Jacob.. 'Dat meisje is nog niet van me af!!!!'. Wolf grijnsden 'Inderdaad'... . Samen lachten ze hard.....