"O intihara kalkışacak kadar güçsüz değil. Tam aksine, çok güçlü biri."
Kendimizi fazla kaptırmış olmalıydık ki, yanımıza gelmiş olan Çakıl'ı, ancak konuştuğu zaman fark edebildik.
"İntiharın güçsüzlükle ne alakası var? Asıl güçlü insanlar intihar e...
# Perdenin Ardındakiler ft. Mark Eliyahu - Uzaklara Savrulalım
Şarkıyı dinlemeden okuyanı kürekle kovalıyorum *öpücükatanemoji*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm, _aybnmgecesnin_ 'in isteği üzerine yazılmıştır. Bana böyle bir fikri verip ilham olduğun için teşekkür ederim güzelim. Bu bölüm senin💙
~
"O zaman sen daha fazla beklentiye girmeden gel benimle."
Uzatmış olduğu elini tutup ayağa kalktım. Yavaş adımlarla onu takip ederken meraktan delirecek gibi hissediyordum.
"Sürpriz ne? Söyle ama, lütfen. Ben dayanamam çünkü. Ne göstereceksin bana?"
El ele ulaştığımız merdivenlerin başında durup dürüst bir şekilde mırıldandı.
"Şu an çok korkuyorum."
Şaşkınlıkla, "Neden?" diye sordum.
Derin bir nefes aldı. "'Bu muydu?' demenden... Çünkü bu kadar merak etmeni gerektirecek bir şey değil. Sadece senin istediğin ve bunu dile getirdiğin bir şey."
"Çakıl, öyle bir tepki verir miyim hiç? Sürprizin büyüğünün küçüğünün olmadığına inanan bir insanım. Ayrıca senden gelen her şey, her söz, her olay önemli benim için. Gerilme lütfen."
Sözlerimin hemen ardındam omzunu sıvazladığımda yüzünde hafif bir gülümseme oluştu.
"Peki o hâlde..."
Yavaş adımlarla üst kata çıkarken, aklımın tüm sınırlarını zorlayıp sürprizini düşünüyordum ama lanet olası aklıma hiçbir şey gelmiyordu.
Odasının kapısını araladığında, yaklaşmış olduğumuzu anlamanın verdiği bir heyecanla gülümsemeye başladım. Tuttuğu elimi bırakıp yatağına oturduğunda, bunun nedenini sorgularcasına bir bakış attım. Bu hâlime gülerek, "Önce, Can'ı ara." dedinde afallayarak sordum.
"Neden?"
"Asya'yı çalıştıracağını söyledi. Şu an ne yapıyorlar merak ediyorum."
"Çakıl." diye mırıldandım gülerek. "Sen cidden kıskançsın."
"Kıskanmak değil bu." dedi mızıkçı bir şekilde. "Sadece, kardeşimin nerede ne yaptığını merak ediyorum."
Yanına doğru yürümeye başladım. Yatağın önünde diz çöküp sol elimi dizine koydum. Eğmiş olduğu başını çenesinden tutarak hafifçe kaldırdım.
"Can'a güvenmiyor musun?"
Gözlerimin içine bakarken hafifçe gülümsedi.
"Tabii ki de güveniyorum güzelim. Çünkü ben sana güveniyorum."
