Sen De Kimsin?

56|Temas Bağımlılığı?

# Elyas & Taha - İncinmesin Kanatların

Öncelikle, doğum günün kutlu olsun "Sen De Kimsin?" 💙

Üç yıl önce bugün, SDK'nin ilk bölümünü yayımlamıştım. Birkaç ay sonra wattpad'i bırakmak zorunda kaldığım için kitap yarım kalmıştı. 2020 yılının Eylül ayında ise devam ettim yazmaya. Sayenizde 2K'dan 32K'ya yükseldi. Hepinize teşekkür ederim, sizleri seviyoruum💙🍫

~

●Çakıl'ın Ağzından●

Kafası omzuma yaslı hâlde uyuyan Simay'ın sarı saçlarına minik bi öpücük kondurup başımızda dikilen altı kişilik minik(!) gruba dönerek "Acaba kucağıma alsam hocalar bir şey der mi?" diye sordum.

"Muhtemelen hoş karşılamazlar Çakıl. Riske atma hiç, uyandıralım." diyen Kaya'ya hitaben "Ama çok güzel uyuyor." diye mırıldandığımda gülmeye başladılar.

Onları daha fazla bekletmemek için "Şoför dinlendikten sonra dönecekmiş zaten. Birkaç saat otobüs boş olacak. Siz gidin biz o uyanınca geliriz." deyip elimle gitmeleri için bir işaret yaptım.

Aras kafa sallayıp "Tamam, biz sizin valizlerinizi de alıyoruz." deyince minnetle gülümseyerek kafa salladım.

Onların yanımuzdan ayrılmasının üzerinen geçen on dakika bıyunca yaptığım gibi elimi sardığım kolu üzerine yavaş hareketlerle gezdirerek, baş parmağımla kolunu okşarken bu huzurlu dakikalar yüzümde hafif bir tebessüm oluştu. Onun uyandığını bana çaktırmadığını düşünerek yatmaya devam ettiği kısa bir sürenin ardından saçlarına ikinci bir öpücük bıraktım. Hemen ardından sessiz ortam sebebiyle rahatlıkla duyabileceği bir nefes çekme sesi duyuldu. Onun kokusunu içime çektiğimi tescilleyen bir ses...

Uyanık olduğunu bildiğimi, durup dururken söze girerek belli etmeye karar verince hafif bir şekilde gülümsedim.

"Sürekli temas ediyorum ya sana, hani temas bağımlısı olduğumu düşündüğünü farz ederek söylüyorum, inanamıyorum bu anların gerçekliğine. İnanamıyorum bana karşı bir şeyler hissediyor oluşuna. Bu nedenle seni somut bir şekilde hissetmek için çabalıyorum hep."

Şaşırdığına adım kadar emin olsam da, sanki uyanık olduğunu bildiğimi biliyormuş gibi bir rahatlıkla cevapladı beni.

"Ama hissediyorum Çakıl. Sana karşı bir şeyler hissediyorum ve bu şeyler basit şeyler değil. Tüm yaşadığımız anlar gibi, duygularım da tamamıyla gerçek."

Kafasını kaldırıp benimle göz göze geldiğinde, sanki ilk kez gözlerimin içine bakıyormuşçasına bir heyecan sardı bedenimi. Yavaş bir şekilde yerimden doğrulup elimi ona doğru uzattım.

"Hadi gel, yanlarına gidelim."

Beklemeden elimi tutup ayağa kalktığında, koltuğun önündeki bölmeden o uyuduğunda başını ağrıtmaması için kulağımızdan çıkarttığım kulaklığımı alıp ceketimin cebine attım. O da küçük çantasını omzuna atınca sakin adımlarla indik otobüsten.

Bakışlarını önünde bulunduğumuz otele çeviren Simay'ın dudakları şaşkınlıkla aralanınca sorarcasına kafamı salladım.

"Bizden aldığı gezi parasıyla imkansız burada kalmamız. Sevimsiz müdürümüz paraya kıymış sanırım."

Onun ilk günkü kavga mevzusundan beri müdüre gıcık kapıyor oluşu her zamanki gibi güldürmüştü beni.

"Kıymış demek ki." diye mırıldanıp otele doğru yürümeye başladığım sırada Simay'ın aniden durmasıyla ona çevirdim bakışlarımı.