Sen De Kimsin?

46|Bizden Başkası Bozamaz

# Kendimden Hallice - Biraz İçmiş Gibiyim

~

"Kanka sonra bir baktım bu elinde beyzbol sopasıyla beni kovalıyor. Tabanları yağlayıp ayaklarımı kıçıma vura vura bir kaçmışım ki sana anlatamam." Aras bir süre susup soluklandıktan sonra omzuma dokundu. "Simay, sen beni dinliyor musun?"

Gözlerimi Çakıl ile konuşan kızıl saçlı kızdan zar zor çekip Aras'a çevirdim.

"Tabii ki de dinliyorum kardeşim. Mısır ekmeğiyle çilekli yoğurdu karıştırıp mükemmel bir lezzet çıkarmıştın en son ortaya."

"Baya dinliyormuşsun." dedi tripli bir sesle. "Onu beş dakika elli iki saniye önce anlattım ben." Yine benden tepki alamayınca konuşmaya devam etti. "Sabahtan beri tek noktaya odaklandın. Anlattıklarıma kafa sallamaktan başka bir tepki vermiyorsun. Bir sorun mu var?"

"Hayır yok da..." dedikten sonra dişlerimi sıkarak ekledim. "Şu kızıl kıvırcıkla Çakıl ne ayak?"

Attığı güçlü kahkaha yüzünden Çakıl ve yanındaki yelloz da dahil herkesin bakışları bize dönünce sabahtan beri çekmediğim bakışlarımı zar zor ikisinden ayırıp Aras'a döndürerek kötü kötü baktım.

"Çok mu komikti? Fark ettiler işte senin yüzünden!"

"Çıktı karın ağrının sebebi." dedi imalı imalı. "Seni gidi kıskanç aşık."

"Ben aşık filan değilim Aras. Kıskanç da değilim. Düzgünce bir soru sordum sadece."

Bana inanmadığını bakışları ile belli etse de uzatmadan sorumu cevapladı.
"Bilmiyorum ki, sabahtan beri böyleler. Ben de anlam veremedim. Bugün ondan başka kimseyle de konuşmadı zaten. Kaya'da sinirlendi uyudu baksana." diyerek kafasını kollarının üzerine yerleştirmiş bir şekilde uyuyan Kaya'yı gösterdi.

Kaya ve Çakıl'ın yapmış olduğu konuşmadan sonra yaptığımız üçlü sarılmanın üzerinden bir haftaya yakın bir süre geçmişti. Bu süreçte her şey garip bir şekilde normaldi. Fazla normaldi. Kaya ve Çakıl eskiden nasıldı bilmiyorum ama şu an gayet iyiydi. Çakıl'ın temkinli davranmaya çalışan yanını dinlemek istediğini ama kendini Kaya'ya kaptırdığını görmek aralarımdaki dostluk bağının ne kadar kuvvetli olduğunu bir kez daha kanıtlamıştı bana.

Aras "Kaya dedim de aklıma geldi benim." dedikten sonra sesini alçalttı. "O gün... Emir'le görüştüklerini öğrendiğin gün, neden o kadar sinirlendin."

"Aptallık ettim o gün. Bir şeyler planlıyor sandım ama gerçekten iyi niyetle yaklaşmış."

O gün sarılışımızın ardından Kaya'yı ayıltmış ve beklediğim açıklamayı beraber dinlemiştik. O an zihnimde Kaya'nın söyledikleri ses buldu.

"Sen özeli diye bana konuyu anlatmamıştın ama ben yaşadıklarını az çok anlamıştım Simay. Evine gittiğimiz gün de farklı bir detay çekti dikkatimi. Sen bilirsin zaten ama... Emir bizim gibi değildi. Biz okula gidiyor, arkadaşlarımızla vakit geçirip eğlenebiliyoruz. Ama ben onun o evden çıktığından bile şüpheliydim. O evde de tek yaşadığını göz önünde bulundurunca... Arkadaş olmak istedim ona."

Yüzümde oluşan tebessümle Kaya'nın dağılmış saçlarına baktım.

"İşaret dili bilmediğim için yan yana yazışarak anlaştık bir süre. Sonra Youtube'den videolar izleyerek birkaç sözcük öğrendim. Yanına gidip öğrendiklerimi ona gösterdiğimde yüzünde oluşan gülümsemeyi, yaşadığı mutluluğu görmek beni mutlu etti. Hem... Emir çok iyi bir insanmış. Biliyorum yaşadığınız durumu ama bu konu beni ilgilendirmezdi. Ben arkadaşlığına bakmalıydım sadece. Baktım ve sevdim Simay. Onunla arkadaş olabilmeyi sevdim. Ona az da olsa ses olabilmeyi sevdim. Uzun bir süre sonra işe yaramış olmayı sevdim. Ve ben aslında, birilerine iyi gelebildiğimi görmeyi sevdim."