TPS: Chapter 29

5.7K 261 8
                                    


Kaenu Payton POV


Nakapiring ang mata ko ngayon habang inaalalayan ako ni Axel pababa ng sasakyan. Ang sabi niya sa akin may surpresa raw siya para ika anim na buwan namin bilang magkasintahan.

Nahihiya tuloy akong isipin na wala man lang akong special na inihanda para sa kanya sa araw na ito. Akala ko kasi wala siyang pakulo na ganito. Akala gaya pa rin ng dati na ipagluluto ko siya pagkatapos ay sabay kaming manonood ng palabas sa loob ng entertainment room niya.

"Axel, nasaan ba kasi tayo?" Tanong ko kaagad ng makababa na ako ng sasakyan.

"Babe, chill. We are almost there." He replied.

Hinawakan niya ang kamay ko habang dahan dahan niya akong inalalayan sa paglalakad. Axel stopped kaya napahinto rin ako. Nagpunta siya sa aking lukuran at hinawakan ang magkabilang balikat ko.

I heard him sighed bago siya nagsalita.

"Okay. Babe, I know hindi mo ito tatanggapin but I want you to know that this is the only way I can think of just to make you happy. For the past few months ni hindi man lang kita nadala sa mga special na lugar because I want you to be safe. And I hope you will like this. Happy 6th monthsary, Kaenu. I love you." Sabi ni Axel sa axel. Hindi ko tuloy maiwasan na hindi mapangiti sa sinabi niya. He is the sweetest, a caring boyfriend and most of all the only person who makes my heart beat fast kahit sa simpleng mga salita lang niya.

Minsa nga nahihiya na ako kay Axel. He always make sure na ayos lang ako sa bahay bago siya pumasok sa trabaho. Sa gabi naman ay sinisikap niyang makauwi ng maaga dahil baka raw ay nabored na ako ng mag-isa.

Pero sa totoo lang, tuwing sasapit ang gabi ay excited ako sa pag-uwi niya. Iyong nakahanda na ang hapunan habang naghihintay sa kanyang pagdating. We he arrived he always give me a sweetest kiss on my lips tapos sabay na kaming kumain. Just like that, I felt so satisfied. Parang ayoko nang matapos ang bawat sandali naming dalawa.

I gasped when Axel slowly removed my blindfold. Ilang beses pa akong paulit-ulit na napakurap para maka adjust sa liwanag and when I finally saw clearly what's in front of me. My jaw almost fell on the ground.

"Oh my God!" Ang tanging sambit ko habang ako napatakip sa aking bibig. Humarap ako kay Axel na may pinaghalong emosyon. Gulat at saya. "Axel...." Parang batang tawag sa ko sa kanya.

Axel ruffled my hair and smiled at me. "Do you like it?"

I nodded at him immediately. "I love it." I said and hugged me tight.

Pinangarap ko lang ito noon. Pero ngayon nasa harapan ko na. Nakapangalan ko. Kaenu's Flower Shop. Mahilig ako sa bulaklak hindi lang halata dahil hindi ko naman pinapakita. But I have different flowers in the tab and it's meaningful meaning. M,y favorite flower is Dandelion. Dandelion represents love, happiness and a promise of a total faithfulness.

Dandelion cannot be seen in a normal bouquet. Kaya gustong gusto ko ito.

"Let's get inside." Axel said. Hinawakan naman niya ang kamay at sabay kaming pumasok sa loob.

Hindi ko talaga alam kung paano niya nalaman ang tungkol sa hilig ko sa mga bulaklak. Maybe Katara told him.

Mas lalo pa akong namangha ng makapasok kami sa loob. The glass wall is transparent. May mga nakahilira ding iba't-ibang klase ng bulaklak sa kanan namin at kung hindi ako nagkakamali, dito ka mismo mamimili ng mga bulaklak na gustong mong ilagay sa iyong bouquet. Sa kaliwa naman ay iba't-ibant klase ng mga dish garden's and succulents.

TPS: Axel de Ayala [BXB]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon