TPS: Axel de Ayala [BXB]

TPS: Chapter 21

[] Axel de Ayala

Hindi ko maintindihan ang sarili ko ngayon. Siguro kung wala si Kaenu dito sa tabi ko baka kanina pa ako nagwala. After so many years ngayon ko lang ulit nakita ang pagmumukha niya. Anong karapatan niyang magpakita sa akin at dito pa mismo sa puntod ng ama na parang walang siyang ginawang kasalanan sa amin.

I didn't entertain her until most of the visitors left. Ang naiwan na lang ay ang ilan sa mga tauhan ko na aking pinagkakatiwalaan and Kaenu.

Ngayon ay kaharap ko ang babaeng ito ilang metro ang layo mula sa puntod ng ama ko. I brought her here dahil wala siyang karapatan na tumapak doon.

"What do you want, woman?" Matigas na tanong ko sa kanya.

She just cried and tried to reach my hand. Tinampal ko naman ang kamay niya kaya natakip siya sa kanyang bibig ang umiyak ng tudo. Wala akong naramdamang awa na kahit kaonti.

"You are wasting my time." Dagdag ko pa sabay tingin ng relos. Akmang aalis na sana ako sa harapan when she grabbed my hand and hold it tight. She brought it to her face at saka niya hinalikan ang kamay ko.

Umiwas ako ng tingin at marahas na binawi ang kamay ko. How dare she touch me.

"Axel anak. Alam kung galit ka kay Mama. Alam kung sobrang laki ng k-kasalanan ko sayo. I'm sorry. I'm so sorry for everything. I'm sorry.." Umiiyak niyang saad sa akin.

Sorry?

Maibabalik ba ng sorry niya ang buhay ng ama ko? It was because of her why dad took his own life.

"You cheated on Dad. You never love us."

"H-hindi totoo yan. Oo, nagkasala ako sa D-daddy mo. Pero mahal ko kayo. Mahal na mahal ko kayo."

"You're such a good liar, woman." Ang naiiling kong saad sa kanya. She's a really good goddamn actress. "Do you think I'm sitting on my chair and doing nothing? Sa tingin mo ba wala akong alam sa naging buhay mo after Dad died? Do you think I will fall for this crap? I'm your goddamn son, yes. You should know better kung kanino ako nagmana." I told her. Kung hindi ko lang siguro kilala ang ugali niya baka nadala na ako sa kadramahan niya.

Umayos naman siya ng tindig at saka pinunasan ang luha niya sa kanyang mga mata. She smirks at me at biglang tumawa. What a two faced bitch.

"You're ended, my son." She sighed in defeat. "But I'm here to tell you that I have found a perfect pair for you. Stop playing around and settle down my son. You're not getting any younger. Stop hanging with that del Mundo dahil ayokong magaya ka sa kanya. I don't really like your circle of friends, honestly." Dagdag pa niya.

I chuckled.

Gustong kung matawa sa mga pinagsasabi niya. Ilang taon ba kaming hindi nagkita? Simula ng mamatay si Dad she never showed up in front of me. I grew up alone. Tapos ngayon sasabihan niya ako ng ganito na parang walang nangyari? Anong karapatan niya na manghimasok sa buhay ko.

And found a perfect pair for me?

Well, I already found the right one for me. And that's Kaenu.

"Yes, I'm your son. But I don't consider you as my mother. Don't interfere with my life like you didn't ruin it."

"Come on, Axel. It's been so long. I'm sure napatawad na ako ng ama ko kung nasaan man siya ngayon." Confident niyang saad sa akin.

Kinuyom ko ang aking mga kamay. As much as possible kinalma ko ang sarili ko. Dahil ayokong maging bayolente sa harapan ni Kaenu at hindi sa harapan ng babaeng ito.