[] Axel de Ayala
I smiled right after I finished my plating. Katatapos ko lang ayusin ang hapag kainan na inihanda ko para sa aming dalawa ni Kaenu. It's been 2 weeks since the both of us starting dating at magdadalawang linggo na rin kaming nakatira ng magkasama.
Alam kung masyadong madali. But who cares. Hindi naman basehan kung gaano na kayo katagal para tumira sa iisang bubong.
I grabbed a napkin to wipe my hands saka ko hinubad ang suot kong apron. I sighed in relief ng makita ko kung gaano ka ganda ang hapag namin. Because as much as possible gusto kong iparamdam kay Kaenu na sobrang importante siya sa akin.
He doesn't need anyone by his side. Ako lang sapat na.
"Babe. Come here. Let's eat." I called but I never received a response from him.
Honestly, I don't have permanent endearment to call him. But babe is not bad at all.
"Kaenu?" I called him again.
Where is he?
Did he fall asleep waiting for me?
Pinuntahan ko naman siya sa kwarto namin. But there's no sign of him. Napabaling naman ang tingin ko sa cellphone niya na nasa kama. He got a lot of missed call from his mom.
I startled when I heard a noise inside the bathroom. Is he taking a bath? Pero wala naman akong narinig na tunog ng tubig.Is he pooping? Dahan dahan akong lumapit sa pintuan ng bathroom. Nakabukas ito ng konti kaya madali akong nakasilid sa loob.
I saw him standing on the sink na para bang may kinukuskos. He is also sobbing. Iyong impit na iyak. Bigla akong kinabahan kaya mabilis akong lumapit sa kanya to see what exactly his doing.
"Babe, what happened?" I asked him. I'm still facing his back. Napatigil naman siya sa ginagawa niya at humarap sa akin.
He's eyes were filled with tears. Mabilis kong tinignan ang ginagawa niya. Kaba at takot kaagad ang lumukob sa akin ng makita ang mga bagong sugat sa mga kamay niya.
He's hurting himself again.
Kaagad ko namang hinugasan ang kamay niya sa sink at saka ko siya mabilis na hinila at pinaupo ko siya sa kama. He bowed his head while still sobbing. I don't know what happened. But I'm sure there is someone who triggered him again to act like this.
I kneeled down in front of him while holding his hands.
I sighed.
I don't know what to do. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko para pakalmahin siya.
"B-babe. Stop crying. I'm here. No one's gonna hurt you alright. Just please raise your head and look at me. Look at me." Maingat kung saad sa kanya sabay angat sa panga niya para makita ang kanyang mukha.
Mas lalong nadurog ang puso ng makita ang mga mata niyang puno ng takot. Like he is lost again.
Nakita ko na ito noon. The first time we met at the bar. Right after he kissed me. He was really scared that time.
"I k-killed him." Mahina niyang saad sa akin. He's even shivering upon saying that. "I'm a k-killer. These hands, k-killed my brother." Nanginginig na ani niya. Sinubukan niyang kunin ang kamay niya mula sa akin pero hindi ko siya pinayagan. Gusto kong hawakan ang mga kamay niya. Para iparamdam sa kanya na hindi siya nag iisa. "Hindi...hindi ko n-naman sinasadya. Hindi ko sinasadya." Kaenu added as he burst in tears.
Kaagad ko siyang niyakap at kinulong sa mga bisig ko. Hinayaan ko siyang umiyak sa akin as his heart content. Gusto kung ilabas niya lahat ng nararamdaman niya sa akin. And I wanted him to depend on me everytime he needed someone to be with him.
BINABASA MO ANG
TPS: Axel de Ayala [BXB]
General FictionAxel Enrico de Ayala ang pangalan na laging laman ng balita. Balita tungkol sa bago nitong girlfriend kada araw. Balita tungkol sa nag te-trending nitong mga break ups kuha ng mga netizen na naka saksi. For Axel wala na mas masaya pa sa buhay na me...