Ölümün Habercisi 1

Başlangıc

⏳

İnsanlar kesintinin büyüklüğünü tahmin edememişti.

Sadece internet, elektirik değil.

Hayat kesintiye uğramıştı.

Hiç bir şekilde signal alamıyorduk, bu şehir dışında neler olduğuna dair hiç bir fikrim yoktu.

Belki de sadece burada değil, Dünya genelinde hayat kesintiye uğramıştı.

Bu küçük şehirde dahi bu kesinti büyük kazalara ve kayıplara neden olurken büyük şehirlerde olanları düşünmek başımı ağrıtacaktı.

Bende düşünmedim.

" Oh be, sonunda!
Saat kaç ? "

Bileğimi kaldırıp omuz silktim. Saatler de çalışmıyordu.

Umrumda mı ?

Yoo, hiçte bile!

" Neyse ne, hadi eve gidelim. Suşiden pasta yapma planınızı duydum, biraz daha kısık sesle konuşmanız gerek Sibel. "

Gözlerini belerttiğinde gülerek koluna girdim ve yürümeye başladık.

Hiç endişeli değilim.

Sakinim.

" İçine başka biri mi girdi senin ? "

Kaşlarımı çatıp başımı hayır anlamında salladım.

" Cansu, böyle bir durumda deliye dönmüş olacağına kalıbımı basarım ama sen aksine rahatsın. Hatta.. Fazla rahatsın? "

Omuz silktim dudak büküp.

Sibel, kendimi o kadar zorluyorum ki organlarım sola gecebilir.

" Doğum günümde mutlu olamaz mıyım yani ? "

Aklıma önce ki doğum günlerim geldi.

Ona baktığımda benim gibi yüzünü buruşturduğunu gördüm.

Güldük, yüz ifadelerimiz olanları film şeridi gibi gözlerimizin önünden geçirdiğimizin kanıtıydı ve çok komik görünüyorduk.