Ölümün Habercisi 1

Yoldaş

" Çikita muz muz muz.
Çikita muz muz muz. "

Önden seke seke ilerleyen Ömer'in enerjisinden ver bana Allahım.

" Buz gibiyim buz, buz! "

Sesini titreterek söylediğinde güldüm. Bu cümle şu an ki bizi anlatıyordu.

" Hep böyle midir ? "

Serhat yanıma yanaşıp aramızda ki iki,üç adımlık mesafeyi kapattı. Burnumu çekip yürümeye devam ettim. Çantamı o taşıyordu. Ama aramızda hep bi iki üç adımlık mesafe vardı. Bir şey olsa, ayrılmamız gerekse net sıçtım.

" Genelde evet. Nereden geliyor bu enerji inan bende bilmiyorum. "

" Arkamdan dedikodumu yapmayın. Yanıma gelin beraber yapalım, dışlanmış hissediyorum! "

Durmadan şarkı söylemeye devam ettiğinde gözlerimi kırparak arkasından baktım. Hayatımda ilk kez Ömer gibi biriyle karşılaşıyordum

" Cansu. Affettin mi beni ? "

Serhat'a baktım. Evet, yaptığı aşağılık bir hareketti ama aynısının başka versiyonunu ben yapmıştım. Öldürdüğüm insan değil, yaratık da olda benimde ellerim kirliydi. Kendime asla yakıştıramasam da, dediğimiz gibi. Gerçek, değişmiyordu.