Ölümün Habercisi 1

Seçilmiş

" Bak, biliyorum birbirimizden pek hoşlanmıyoruz ama yardım etmen lazım.

Yalvarırım.. Senden başka gidecek hiç bir yerleri yok. "

Dalların oluşturduğu duvar, hiç bir tepki vermedi. Biri yakınlaştığında uzayıp yüzünü, saçını okşardı ama bu kez hiç bir şey yapmadı. Yaklaşan ben olduğum için miydi ?

Yüzümü sıvazladım ve derin nefesler aldım. Panik atak geçirmeme ramak kalmıştı, elim ayağım titriyordu. Yoktu.

Ondan başka bize yardım edecek hiç bir şey yoktu.

Neydi ?

Neden insanlara yardım etmişti hala bilmiyordum ve hala onu sevdiğim söylenemezdi. Bir yaratıktı sonuçta. Kolay kolay güvenemezdim.

Beni sarıp sarar vermemi engellediği zaman sadece insanları değil, beni de korumuştu benden. İyileşmeyen ellerime kim bilir ne zararlar verecektim o sinirle. Minik gibi olabilirdi, kötülğkle değil saf iyilikle onlara yuva olmaya gönüllü olmuş olabilirdi.

Ama neden iletişime geçmemişti.

" Neden cevap vermiyorsun ?
Ufak, ufacık bir işaret ver. "

Yaklaşıp iç çektim.

Ona dokunduğumda avuçlarımda hafif sıcaklık hissettim. Daha çok yaklaştım. Yere oturup alınımı dallara yasladım ve gözlerimi kapattım. Göz yaşları yanaklarıma süzüldü ve çenemden dizlerime aktı.