Ölümün Habercisi 1

Kana bulanmak

' Unuttun mu ?

Hiç bir şeyimsin. Bana emir veremezsin. '

Elinde ki defteri masaya atıp arkasını döndü ve başını tuttu. Göz devirdim. Herkes susup ona odaklanmıştı.

Neden O ?

Neden en aptalını lider seçmişlerdi ?

' İstediğin kadar inkar et, bu masadaki herkesten tecrübeliyim.

Söz konusu Murat, hiç bir güç beni geride bırakmaya yetmez.

Deneyebilirsiniz.

Sorun değil. '

Kalemi masaya bırakıp defteri önlerine attım ve arkama yaslandım. Ferit belli ki onlara güvenmemişti. Bunca zaman yola çıkmayıp ben uyanır uyanmaz operasyon düzenlemesi tesadüf değildi. O da çok iyi biliyordu, en son uçuşumuzda kimin ne olduğunu anlamıştı. Kendi dahil, hiç biri bensiz hayatta kalamazdı.

" Deneyebilirsiniz, sorun değil. "

Ferit gözlerini Sibel'den alıp bana dikti. Kaşımı kaldırıp omuz silktim. Önünde sonunda benimle gidecekti, Arda boşuna konuşuyordu. Ben, kimsenin malı veya askeri değildim. Arda sandalyeye oturup ellerini birleştirdi ve gülerek bana baktı.

Sinirden kırmızıya dönmüştü yine.

" Cansu, gerçekten. Biz ne kadar alttan aldıkca o kadar tepeye bindin. Kendine gel, sen kimsin de bana karşı geliyorsun !? "

Defteri Sibel'in elinden çekip aldım ve kalemi kavradım. Beni sindiremezdi. Beni alt edemezdi.

' Gideyim mi ?

İster misin bunu ?

Bir daha asla beni görmemeyi kaldırabilir misin ? '

Defteri Sibel'e vermeyip Arda'ya attım. Arkama yaslanıp Ferit ve diğerlerinde dolaştırdım bakışlarımı. Arda defteri önüme atıp ofladı sinirle. Beni bırakmamasının asıl nedenini ikimizde çok iyi biliyorduk. Bu lider, komutan ayağını diğerleri yerdi. Ben değil.

Masadan kalkıp çadırdan çıktığında ayağa kalkıp defteri aldım. Çıkmadan önce Ferit'e baktım.

⏳

" Dediğini yaparsam geri dönüşü olmayacak. Bunu biliyorsun ? "

Başımı salladım. Arda, bu liderlik oyununa kendini fazla kaptırmıştı. Siniri ve egosu onu kör etmişti.

Ondan, bu alanın içinde kaldıkların sürede korkabilirlerdi.

Dışarı çıktıkları anda yemden başka bir şey olmayacaklarını biliyordu çok güvendiği altları.