On

Zagubiona

Jestem gdzieś w lesie. Napewno jestem tu bezpieczniejsza niż tam..

Położyłam się na ziemi i zasnełam. Nie wiem jak to możliwe że tutaj jestem..jak zwykle wszystko to moja wina..

Obudziłam się nad ranem. Wtedy dopiero uświadomiłam sobie jaka jestem głodna..teraz nawet zjadłabym te "pierogi" Jasia.. 

Mimo wszystko ruszyłam lasem..szłam z dobre 2 godziny dopóki nie znalazłam jakiejś ściezki. Ścieżką szłam z półtorej godziny. Po tej drodze byłam w jakiejś wiosce..nie wiem gdzie nie wiem w jakiej.

-Przepraszam..jak nazywa się ta wioska ? - zapytałam przypadkowego przechodnia. Przechdzień mi odpowiedział..z tego co sie dowiedziałam jestem oddalona od Legnicy o dobre 100 km.. super..normalnie zajebiście.. Zapytałam przechodnia czy ma może użyczyć telefonu. Naszczęscie miał..jednak znanie numeru Jasia czasem się na coś przydaje.

-To ja Em..- Opowiedziałam wszystko co wiedziałam Jasiowi.

-Już po ciebie jedziemy.- Powiedział bez namysłu Jaś.

 Podziękowałam i usiadłam na pierwszej lepszej ławce w parku..hmm nie wiem czy moge to nazwać parkiem..bardziej to skwerek..3 drzewa 2 ławki i chodnik. Gdy tak siedziałam podeszła do mnie dziewczyna..

-Ej sory ty jesteś Emma ? - zapytała uśmiechięta..nie było mi do śmiechu, zaczełam się zastanawiać jak tragicznie musiałam wyglądac po nocy w lesie..

- Tak.- odpowiedziałam.

- Hmm.. czmu tu jesteś..?- zapytała dziewczyna. na oko miała tyle lat co ja. Zaczełam jej wszystko opowiadać..tak bardzo chciałam się komuś wygadać. Patrzyła na mnie ze zdziwieniem i współczuciem.. gdy skończyłam opowiadać przytuliła mnie..było to dość dziwne.

Rozmawiałyśmy dopóki nie przyjechał Jaś. Odrazu rzuciłam mu sie w ramiona i zaczełam płakać. Jaś mnie pocieszał..Thor patrzał na mnie z wyrzutami sumienia.. pewnie sądził że to jego wina..

Gdy wróciliśmy do domu chłopaki zadzwonili na policje. Policja natychmiastowo przyjechała..musiała  jej wszystko opowiedzieć. Wtedy przypomoniałam sobie o tamtej dziewczynie z parku. Nawet nie zapytałam jej jak miała na imie.