Dark World

29.Into the Woods (Bree)

Ik liep naast Drew en de Matthew en Nathan liepen achter ons aan. Ik pakte zijn hand en hij keek me glimlachend aan. 

'Ik hou van je.'

'Ik ook van jou.' zei ik terug.

We liepen het pad af en kwamen bij een tankstation aan.

'Matthew en Nathan, willen jullie via de achterkant naar binnen gaan. Dan gaan wij via de voorkant.' zei Drew.

Ze knikten en liepen weg. Drew deed de deuren open en er kwam meteen en zombie op hem af. Drew pakte de haring die hij nogsteeds bij zich droeg uit zijn zak en stak de zombie in zijn hoofd. Hij legde de zombie neer en trok de haring er weer uit. Ik liep achter hem aan naar binnen toe en pakte een ijzeren stang van de grond af. Er verscheen uit het niets een zombie voor me en ik doorboorde zijn hoofd met de stang. Drew pakte eten van de planken af en stopte dat in zijn rugzak. Ik deed hetzelfde en Nathan en Matthew kwamen van achteren binnen.

'Wat hebben jullie gevonden?'

'We hebben een jachtgeweer gevonden.' zei Matthew trots.

'Gaaf, zitten er nog wat kogels bij.'

'Ja, genoeg. Een stuk of veertig.'

'Wauw, dat is de vangst van de dag. Laten we dan maar gauw terug gaan naar de veilige zone.'

'Ja, dat doen we.' zei Drew.

'Maar hierachter was toch nog een huisje?' vroeg Matthew zich af.

'Klopt ook.' zei Nathan.

'Dan gaan we daar ook nog even kijken. Daarna gaan we echt.'

We liepen naar buiten en gingen op weg naar het huisje.

Ik werd kwam thuis en mijn man zat op de bank. Zijn naam was Ronald en ik plofte naast hem op de bank.

'Heb je al gekookt?' vroeg ik hem.

'Nog niet, ik zal zo beginnen.'

Ik knikte en pakte een tijdschrift van tafel. Even later zaten we te eten aan de keukentafel.

'Ronald?'

'Ja, liefje?'

'Ik moet je wat vertellen?'

'Wat dan?'

'Ik voel het niet meer.'

'Wat niet?'

'De liefde, het is weg.'

Hij keek me geschrokken aan en ik zag dat hij een brok in zijn keel had.

'Ik weet dat het spontaan komt, maar ik denk er al dagen over na en ik kan het niet meer.'

Hij zuchtte en zei niks.

'Alsjeblieft zeg wat.'

'Wat moet ik dan zeggen. Je houdt niet meer van me. Daar kan ik dan toch niks aan veranderen?'

'Nee, dat denk ik niet.'

'Wat wil je nu?'

'Ik weet het niet. Het scheelt dat we niet getrouwd zijn.'

'Hoezo?'

'Anders zaten we met dat gezeur. Je mag het huis houden. Ik zoek wel wat anders.'

Hij knikte en ik at mijn eten op.

Even later zat ik weer naast hem op de bank.

'En?' vroeg hij.

'Wat?'

'Ik weet dat je je koffer hebt ingepakt.'

'Dat klopt. Ik ga morgen vroeg weg.'

Hij knikte en ik pakte mijn tijdschrift weer.

De volgende morgen stapte ik uit bed en liep ik naar beneden. Ronald was al uit bed, maar hij was niet thuis. Ik liep naar de keuken en daar lag een briefje met een doosje.

'Ik ben weggegaan en jij houdt het huis. Dit mag je ook houden, want dit had ik voor je gekocht. Ik dacht dat de liefde nooit over zou gaan, maar ik blijf niet in de buurt wonen. Ik kan het niet aan dat jij in mijn buurt loopt omdat ik smoor op je ben.'

Ik hield mijn hand voor mijn mond en er rolde een traan over mijn wang. Hij wilde gewoon met me trouwen en hij doet zelfs na wat ik heb gezegd nog wat ik wil. Nu ben ik hem voor altijd kwijt en ik vind dat hij mijn beste vriend voor altijd is.

We liepen naar het huisje en onderzochten de boel. Ik kon niks vinden en liep weer naar buiten. Ik hoorde gekraak in de bosjes en pakte mijn ijzeren stang. Plots voelde ik een hand op mijn schouder en één voor mijn mond. Ik werd meegesleurd de bosjes in en ik zag Drew naar buiten komen.

'Bree!' riep hij.

'Ik hou van je!' riep ik terug terwijl de hand even weg ging voor mijn mond.

'Ik ook van jou!' riep Drew en Nathan en Matthew stonden achter hem. Nathan pakte het jachtgeweer en begon te schreeuwen. Terwijl Drew op me af rende met Matthew. Ik probeerde los te komen en plots stopten ze met lopen.

'Blijf staan!' riep de man die met een pistool tegen mijn hoofd stond. 

Een andere man stond met een shotgun gericht op Drew, Nathan en Matthew.

'Wat wil je?'

'Haar, zonder moeite.' zei hij.

'Nee, je gaat haar niet krijgen.'

Er kwam nog een man uit de bosjes en die begon te schieten op de groep. 

'Carlo, niet doen!' riep de man.

'Derek stop hiermee!' riep Matthew en Nathan keek hem verbaasd aan. 

Blijkbaar wist hij niet dat dat Derek was.

'Michael, neem haar mee.' zei Derek.

Ik werd meegesleurd en ik hoorde nog een paar schoten. 

'Matthew!' riep de stem van Nathan en ik hoorde een schreeuw van die Carlo met een schot erbij. 

'We moeten hem naar de veilige zone brengen.' dat hoorde ik Drew nog zeggen. 

Daarna werd het zwart, omdat ik een zak over mijn hoofd kreeg. Later reden we in een auto weg. Zo bang was ik nog nooit geweest.

———————————————————————————————————————————————————

Cast:

Starring

Gary Weeks as Mike Welles*

Rachel Shelley as Darlene Carter*

Juliana Harkavy as Lara*

Cameron Deane Stewart as Nathan

Julian Morris as Matthew

Jamie Dornan as Brad Woods*

Also Starring

Robin Lord Taylor as Drew

Enver Gjokaj as Derek

Gabrielle Dempsey as Bree

Guest Starring

JD Evermore as Michael

? as Carlo

? as Ronald**

* = Not Appearing (Niet te zien)

** = Flashback

Deaths:

Carlo