53.What Needs to be Done (Lara)

22 3 0
                                    

Ik stond boven op de bus met Nathan en Daniel en tegenover me stonden Louis, zijn groep en onvoorstelbaar, maar waar. Ook Aiden stond gewoon voor ons. Vier man met pistolen en geweren stonden voor onze community, maar ik wist gewoon niet wat ik moest doen.

'Ik zal maar meteen vertellen wat ik hier kom doen.' begon Louis te vertellen. 'Ik kom hier de boel gewoon overnemen. Jullie kunnen hier niet zomaar een community gaan lopen bouwen, zonder mijn toestemming.'

Ik keek om naar Nathan en hij schudde met zijn hoofd.

'Je komt er hier niet in, Louis. Mensen hier proberen een normaal leven te leiden en dat kan niet als jij dat van hen afpakt.'

'Ik zal niks van ze afpakken.' zei Louis met een glimlach. 'Ze zullen alleen moeten doen wat ik zeg.'

'Nee.' zei ik toen en Louis keek me verward aan. 'Je komt er niet in. Klaar uit. En nu wil ik er niks meer over horen.'

'Nou goed dan. Dan is het jou schuld als er straks iets mis gaat.' zei Louis. 

Hier schrok ik van, want nu wist ik helemaal niet meer wat ik moest doen. Louis draaide zich om en ik zag dat Aiden niet helemaal wist wat er nu gebeurde. Die Gloria en Harold liepen gewoon achter hem aan en het leek erop dat hij ons met rust late, maar toch was ik bang voor zijn uitspraak. Aiden liep er nu ook van door.

'Hou hem in de gaten.' zei ik tegen Daniel. 'En schreeuw meteen als hij weer terug komt.'

Daniel knikte en ik en Nathan sprongen van de bus af. Sarah ging vluchtig naast Isabell op de bank zitten en ik liep langs Darlene heen die voor haar deur naar ons stond te kijken.

'Waar ging dat over?' vroeg Darlene, terwijl ze met mij mee liep.

'Één of andere gozer die denkt dat hij hier zo maar even de boel kan over gaan zitten nemen.'

'Oh, hoezo dat dan?'

'Blijkbaar denkt hij dat wij in zijn domein leven. Die kerel is compleet gestoord, dus ik doe er niks meer op uit.'

Nathan liep nog steeds achter ons aan.

'Waar ga je heen?' vroeg Nathan aan me.

'Ik ga ervoor zorgen dat die zombies in het park niet verder hiernaartoe kunnen komen. We timmeren de deur van de opslag naar het park dicht met planken, zodat we zeker zijn dat die zombies ons hier niet kunnen bereiken.' legde ik uit. 'Is dat een goed plan of niet?' 

Darlene en Nathan knikten.


Even later na al het geregel stond Doug samen met Carl planken tegen de deur aan te timmeren. 

'Bedankt mannen.' zei ik tegen ze toen ze klaar waren en ze knikten beiden.

Ik bedacht me geen seconde nadat het klusje geklaard was en liep naar de ziekenboeg, maar eerst kwam ik Erin en Kay tegen.

'Hey jongens, hoe gaat het nu?' vroeg ik aan ze.

'Het gaat wel. Ik voel nog steeds mijn benen niet, maar ik heb me er bij neergelegd dat ik die ook nooit meer zal voelen. That's life, toch?'

'Waarschijnlijk. Ik vind het echt nog steeds zo verschrikkelijk.'

'Dat snap ik, Lara, maar maak je er maar geen zorgen over.'

Ik knikte en Erin duwde Kay verder. Ik liep verder naar de ziekenboeg waar Isabell nog altijd voor zat. Toen ik naar binnen liep ging ze achter me aan. Binnen zag ik dat Mike nog bewusteloos op bed lag. Linda stond naast hem en deed wat onderzoeken. Derek lag naast Mike op een bed wat naar het plafond te staren. Isabell liep naar hem toe en met baby Teddy en ik ging op een krukje naast Mike zitten.

Dark WorldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu