Dark World

1.Revenge (Cam)

Ik rende door de woestijn en om mij heen renden nog meer mannen. We hadden allemaal grote pistolen vast en overal hoorden we knallen. Tanken en legerwagens reden langs ons heen en schoten grote bommen af. Soms viel er plots iemand neer die doodgeschoten werd. Vanmorgen zaten we nog rustig met zijn allen te ontbijten en nu zaten we midden in de oorlog. Terwijl mannen nog hun vrouw hadden belooft om veilig thuis te komen lagen ze nu dood op het slachtveld. Peter, één van mijn twee vrienden die hier zijn rende naast me en we kwamen eindelijk aan in bij een veilige plek. Er stond een groot grijs gebouw en daar schuilden we. Wat mensen stonden er boven op. Die hielden de uitkijk.

'Tank!' riep iemand en Iedereen rende het gebouw uit.

We renden verder en ook Will rende met ons mee. Hij zat ook in het leger en zijn vriendin wil hem graag weer zien. Als we deze laatste dag overleven zou dat kunnen. Een harde knal klonk er achter ons en het grijze gebouw stortte in elkaar. We schuilden nu ergens anders en schoten van boven op een heuvel op de anderen. Er vielen veel doden, maar wij kwamen terug in ons basiskamp. Ik, Will en Peter gingen terug naar het vliegveld en landden veilig op onze thuis grond.

Ik zat thuis achter mijn laptop en mijn oog viel op een foto van Amy, ze was mijn vriendin. Iemand heeft haar vermoord en ik wist wie. Ik kon er nog altijd niet mee leven. Ik liep naar mijn slaapkamer en ging voor mijn kluis zitten. Ik pakte mijn mobiel en belde naar Will.

'Met Will.'

'Je moet me helpen, man.'

'Wat kan ik voor je doen?'

Ik draaide aan de cijfertjes van de kluis en hij ging open.

'Ik moet hier weg, weet jij een plekje?'

'Mijn broer heeft een hut in een bos. Misschien dat je daar terecht kunt, wat is je probleem dan?'

Ik was even stil en zuchtte.

'Ik moet iets doen en nadat ik dat gedaan heb moet ik verdwenen zijn.'

'Wat ben je van plan, man?'

'Dat hou ik voor mijzelf.'

Ik hoorde niks meer en haalde een pistool uit de kluis. Ik deed het terug in de kluis en smiddags kreeg ik het adres van het hutje in het bos. Ik was klaar voor de confrontatie.

Het was een prachtige zomerdag en ik stond in pak klaar in de kerk. De hele kerk zat vol met gasten voor de bruiloft. Ik wachtte op Amy en stond bij het altaar. We gingen trouwen en het was de mooiste dag van mijn leven, dat dacht ik toen tenminste. Amy kwam niet opdagen en ik dacht dat het aan haar lag, maar dat was niet zo. De gasten vertrokken en het begon buiten te regenen. Ik werd door Will naar huis gereden. Eenmaal thuis aangekomen merkte ik dat er iets niet oké was. Will vertrok weer en ik dacht na over waar ze kon zijn. Ik keek op onze slaapkamer, maar het rare was dat al haar spullen er nog waren.

Ik rende naar mijn auto en stapte in. Ik draaide de sleutel in het slot om en de auto startte. Ik reed mijn erf af en kwam een half uur later bij een hutje in het bos aan. Ik stapte mijn auto uit en bekeek het houten hutje. Het had twee deuren. Achter en voor. Ik liep door de deur naar binnen en gooide de sleutel op tafel. Ik probeerde de bank uit en plots ging de deur open. Ik schrok een beetje.

'Schrik niet. Ik ben Owen, de eigenaar.'

Ik knikte.

'Bedankt dat ik hier tijdelijk even mijn leven mag doorbrengen.'

'Ja, natuurlijk. Een vriend van Will is een vriend van mij.'

Owen liep naar de keuken en pakte een glas uit de kast, die hij vulde met water.

'Hier achter me is trouwens de badkamer en dat daar is de slaapkamer.' zei Owen terwijl hij met zijn vinger overal naartoe wees.

'Bedankt voor het zeggen.'

Owen knikte vriendelijk.

'Weet je hoelang je hier gaat verblijven?'

Ik schudde mijn hoofd.

'Zolang als nodig blijkt te zijn.'

Owen knikte nogmaals.

'Dan ga ik maar weer. Ik heb nog meer te doen. Ik zie je nog wel eens.'

Ik knikte en hij liep de deur uit. Ik zuchtte en zakte onderuit op de bank. Ik deed de rits van mijn rugzak open en ik haalde wat kleren eruit. Die legde ik weg in de lege kast op de slaapkamer. Ik liep terug naar de kamer en ik pakte mijn pistool uit de tas. Ik hield het voor me en keek er bedenkelijk naar. Ik trok een boos gezicht en stopte het pistool weer in mijn tas. Ik deed de rist dicht en gooide de tas achter op mijn rug. Ik gooide de voordeur open en rende naar mijn auto. Ik was binnen een minuut van het terrein verdwenen in mijn auto.

Cast:

Starring

Kirk Acevedo as Cam Cabrera

Matt Bomer as Peter

Jordan Woods-Robinson as Will

Also Starring

Marcus Hester as Owen

Guest Starring

Emma Bell as Amy

* = Not Appearing (Niet te zien)

** = Flashback

Deaths:

Amy (Confirmed)