Ik belde bij Carl en Lily aan en ze deed open.
'Wat wil je, Nathan?' vroeg ze me.
'Ik kan echt niet zonder je.'
'Ga weg, alsjeblieft. Ik wil niet dat het stuk loopt met Carl. Ik ben echt verliefd en je hebt het verpest met mij.'
'Heb jij het nog over onze schooltijd?'
'Ook, het was fijn gisteren, maar ik kan het niet.'
'Oké.' zei ik en ze deed de deur weer dicht.
Er kwam een man op me af gerend en hij rende langs me heen. Ik keek verward en zag dat er drie zombies achter hem aan liepen. Eerst geloofde ik het niet, maar ik wist het zeker. Deze mensen zagen er dood uit. Ik belde nog een keer aan bij Carl en Lily.
'Wat is er nou, Nathan.' vroeg Lily die de deur weer open deed.
'Roep Carl, we moeten weg hier.'
Lily keek naar de zombies en even later zaten we met zijn drieën in de auto.
'Waar gaan we heen?' vroeg Carl.
'Mijn ouders hebben een stacaravan.' zei ik.
'Dat klinkt goed, we gaan dit redden, Lily.' zei hij en hij had Lily's hand vast.
Ik keek via de achteruitkijk spiegel naar haar toe en ze keek bezorgd naar mij.'
Het werd weer licht en ik werd als eerste wakker. Ik keek naar beneden en het had vanacht geregend. Noah kwam naast me zitten, hij was ook wakker geworden.
'Hoe gaat het?' vroeg hij.
'Goed, waarom vraag je dat?'
'Intresse. Je bent wel een goede vriendin verloren, dat merkte ik aan je uitdrukking.'
'Ja, ze kan leven, maar ik ga er niet van uit.'
'Nooit de moed opgeven.' zei Noah tegen me.
Ik knikte en Matthew gaapte hard.
'Stil joh, straks lok je hier zombies naartoe.' zei Noah.
'Oeps, sorry.'
Matthew stond op en onderzocht de bovenverdieping. Ik liep naar hem toe.
'Wat is er aan de hand?'
'Ik hoor hieronder iets.' zei Matthew.
Noah kwam ook naar ons toe, terwijl Doug nog lag te slapen.
'Er ligt hier ook iets los ofzo, deze plank ligt niet goed vast.' zei Matthew.
Noah ging op zijn knieën voor een kiertje zitten en hij keek erdoor naar beneden.
'Wat zie je?'
We kregen geen antwoord van hem. Plots hoorden we wat gekraak.
'Noah, kom. Weg daar.' zei ik.
Het gekraak werd harder en ik en Matthew stapten achteruit. De plank knapte en viel naar beneden. Noah viel naarbeneden op zijn been. Hij schreeuwde hard en Matthew probeerde hem nog vast te pakken. We lagen met zijn tweeën boven het gat en Doug was ondertussen van de klap wakker geworden. Ik keek naar beneden en keek naar Matthew die mij bang aankeek.
'Vang Noah!' riep ik en ik gooide een mes naar beneden dat Mike ooit aan me gaf.
We zagen Noah met het mes voor zich uit slaan en we renden naar de voorkant van de schuur. Doug klom nog naar beneden en we haalden de plank weg die voor de deur zat. We opende de schuurdeuren en de zombies binnen in de schuur kwamen naar buiten gewandeld. Ik sloeg met een mes en stak ook wat zombies dood. Matthew had ook een mes en Doug sloeg met een moersleutel alle zombies aan gort. We sloegen één voor één de zombies aan de kant, maar we hoorden al wat geschreeuw. Zonder na te denken maakten we de zombies af en vielen ze op de grond. We renden naar binnen en daar achter in de schuur lag Noah op de grond.
'Noah, gaat het?' vroeg Doug.
Ik knielde naast hem neer en hij keek me bezorgd aan.
'Laat me maar, ik ben verloren. Vindt die veilige zone en maak er een mooi leven van. Jullie kunnen me niet redden.'
Er zat een grote beet in zijn arm en er was een hap uit zijn schouder.
'Ik zie jullie wast nog wel weer eens. Daarboven.' zei hij en hij wees naar het plafont.
Matthew en Doug stonden buiten te wachten voor de schuur en ik zat nog binnen bij Noah.
'Ik vind het niet erg, Nathan.' zei hij. 'Ik mis mijn vader en moeder. Ik ben straks terug bij hen. Dat is de mooiste gedachten die ik nu kan hebben. Ik vergeet de pijn en het verdriet. Veel succes, Nathan en fijn dat je bij mijn laatste uren aanwezig wilde zijn.'
'Ik ben er voor je, Noah.'
'Beloof je dat je me loslaat?' vroeg hij. 'Dat je me hier niet laat rondlopen?'
Ik knikte.
'Dank je. Je bent een geweldige vriend.'
Er rolde een traan over mijn wang en Noah's hoofd viel weg. Ik sloot mijn ogen en pakte mijn pistool uit mijn broek. Er klonk een knal.
Matthew en Doug deden één deur open en ik liep eruit met Noah's spullen.
'We moeten gaan.' zei ik en de anderen knikten.
We liepen weg van de schuur en maakten onze weg naar de straat.
Na een paar uur gelopen te hebben zagen we een grote gele bus staan.
'Hey, zijn jullie het tweede deel van Mike's groep?' vroeg een jongen die op de bus stond.
'Ja, is hij er?'
De jongen knikte.
'Brad, de rest is er!' riep hij en er kwam een man door de bus naar ons toe gelopen.
'Welkom, de rest verwachtte jullie al.'
Ik lachte omdat we eindelijk veilig waren achter de muren.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Cast:
Starring
Gary Weeks as Mike Welles*
Rachel Shelley as Darlene Carter*
Juliana Harkavy as Lara*
Cameron Deane Stewart as Nathan
Julian Morris as Matthew
Eion Bailey as Thomas Woods*
Also Starring
Brina Palencia as Lily**
Benjamin Papac as Noah
Eric Keenleyside as Doug
Jarod Joseph as Kay
Jamie Dornan as Brad Woods
Guest Starring
Gary Lightbody as Carl**
* = Not Appearing (Niet te zien)
** = Flashback
Mike (Genoemd)
Noah's vader (Herinnerd)
Noah's moeder (Herinnerd)
Deaths:
Noah
Noah's vader (Bevestigd)
JE LEEST
Dark World
Horror*LET OP! 9+* DARK WORLD: Alles blijkt nog rustig te zijn tot dat Mike op tv ziet wat er echt aan de hand is. Hij redt zijn buurvrouw en samen vertrekken ze naar buiten de stad. Ondertussen hebben de zombies de stad al over genomen. Als ze meer overl...
