Dark World

11.The Attack (Mike, Lara)

Lara

We moeten snel handelen, dacht ik bij mezelf. Ik zag dat de jongen naast me, mij erg bekent voor kwam.

'Hoe heten jullie en waarom zitten jullie hier vast?' vroeg ik.

De jongen die me bekent voor kwam begon te praten.

'Mijn naam is Drew.'

'Ben jij dan niet die ontsnapte uit het camping kamp?'

'Is er nog een kamp.' vroeg de jongen naast ons.

'Ja, wie ben jij?'

'De naam is Matthew. Ze hebben mij gepakt, omdat ik eten wilde stelen.'

'We moeten hier wegkomen jongens, we moeten achter Cam aan. Ze gaan naar de camping en we moeten hem tegenhouden, anders gaat iedereen daar dood.'

'Ze zijn met een auto hoe wil je dat doen?' vroeg Drew.

'We kunnen altijd door het bos achter ze aan. Dan redden we alleen wat er te redden valt.'

'Ja, dat is een goed idee, maar we zitten hier wel vast.'

'Wacht.'

Ik haalde de scherf uit mijn achterzak en probeerde met mijn handen het touwtje open te snijden.

'Ja!' riep Drew plots.

Ik keek verward naar hem om.

'Ik dacht eigenlijk dat je bij Cam's groep hoorde.'

'Oh, nu niet meer. Ik mag hem echt niet. Hij gebruikt me als zijn slaaf en als ik zou doodgaan, dan maakte hem het niks uit.'

'Dus je hoort nu bij ons?'

'Als dat zou kunnen.'

'Mooi, en jij Matthew?'

'Graag. Ik ben anders toch maar alleen.'

'Oké, dan gaan we maar.'

Onder het praten had ik hun ook los gekregen en stonden we alle drie in de kamer. Matthew trapte de deur in en we liepen nu in hun huis naar spullen te zoeken.

'Elke seconde kan fataal zijn, dus denk goed na wat je meepakt.' zei ik.

Mike

Ik liep met Nathan naar de poort en keek uit over de straat. Lara was nog altijd niet terug en Nathan keek me bezorgd aan.

'Het komt goed, echt waar. Laten we nu nog maar even naar binnen gaan en laten we de groep gerust stellen.'

'Ja, dat doen we.' zei Nathan tegen me terug.

We liepen de receptie binnen en John, Darlene, Brenda en Maggy zaten daar.

'Al wat van Lara gehoord?' vroeg John.

'Nee, niks. We gaan er vanuit dat het wel goed komt. We gaan niet nog iemand erop af sturen, dat is veel te gevaarlijk.'

'Kan ik je nog even spreken, Mike?'

'Natuurlijk, Brenda. Zullen we even naar buiten gaan?'

'Ja, dat is goed.'

'Wil jij nog even de groep op de hoogte brengen, ze moeten zich geen zorgen maken.' fluisterde ik in Nathan's oor.

Ik liep met haar naar buiten en Carl en Lily liepen net langs ons heen weer naar binnen. Ik ging naast Brenda zitten op het bankje achter de receptie.

'Wat is er?'

'Ik wilde je vragen of je boos op me was?'

'Waarom zou ik boos op jou moeten zijn?'